Intraductal Papilloma

Salivary Duct Carcinoma

Inverted Ductal Papilloma

Myoepithelial Carcinoma

Papillary Cystadenoma

Cystadenocarcinoma

Sialoblastoma

Sebaceous adenocarcinoma

Sebaceous lymphadenocarcinoma

Clear Cell Adenocarcinoma

Oncocytic Carcinoma

Squamous Cell Carcinoma

Malignant Lymphoepithelial Lesion (Lymphoepithelial Carcinoma)

Small Cell Carcinoma

Adenocarcinoma (NOS)

شایع‌ترین محل برای تومورهای غدد بزاقی، غده پاروتید می‌باشد که حدود ۸۰-۶۴ درصد کل موارد را به خود اختصاص داده است. البته، درصد نسبتاً کمی از تومورهای پاروتید بدخیم بوده (۲۳-۱۵ درصد) و به طور کلی، دو سوم تا سه چهارم تمام تومورهای بزاقی در پاروتید ایجاد می‌شوند. همچنین دو سوم تا سه چهارم این تومورها خوش‌خیم می‌باشند. در این محل؛ پلئومورفیک آدنوما شایع‌ترین تومور بوده (۷۷-۵۳ درصد) و تومور وارتین نیز نسبتاً شایع می‌باشد(۱۴-۶ درصد). از طرف دیگر، ۱۱-۸ درصد کل تومورهای بزاقی در غده تحت فکی ایجاد می‌شوند ولی میزان بدخیمی در این غده تقریباً دو برابر غده پاروتید بوده و دامنه آن حدود ۴۵-۳۷ درصد می‌باشد. پلئومورفیک آدنوما هنوز شایع‌ترین تومور در این ناحیه بوده و ۴۴ درصد تا ۶۸ درصد کل نئوپلاسم‌ها را شامل می‌شود. برخلاف ایجاد آن در غده پاروتید؛ تومور وارتین در غده تحت فکی ناشایع بوده و از ۲-۱ درصد کل تومورها فراتر نمی‌رود. آدنوئید سیستیک کارسینوما، شایع‌ترین بدخیمی در آن بوده و دامنه‌ای حدود ۲۷-۱۲ درصد موارد را تشکیل می‌دهد [۱,۲].

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

تومورهای غده زیرزبانی نادر بوده و بیشتر از ۱ درصد تمام نئوپلاسم‌های بزاقی را شامل نمی‌شوند. البته، ۹۰-۷۰ درصد تومورهای زبانی بدخیم می‌باشند. تومورهای غدد بزاقی فرعی نیز ۲۳-۹ درصد کل تومورها را شامل می‌شوند که این گروه را به دومین محل شایع برای نئوپلازی‌های بزاقی تبدیل می­ کند. بخش بسیار بزرگی از این تومورها (حدود ۵۰ درصد) بدخیم بوده و با در نظر گرفتن تومورهای نادر زیرزبانی می‌توان استدلال کرد که هر چه غده کوچک‌تر باشد، احتمال بدخیمی برای تومور غدد بزاقی بالاتر خواهد بود. آن طور که در غدد ماژور مشاهده گردید، پلئومورفیک آدنوما شایع‌ترین تومور غدد مینور بوده و حدود ۴۰ درصد تمام موارد را شامل می‌شود. موکواپیدرموئید و آدنوئید سیستیک کارسینوما به طور کلی دو بدخیمی شایع‌تر هستند؛ اگر چه اخیراً بیان شده که پلئومورفوس آدنوکارسینومای درجه پایین نیز به عنوان یکی از تومورهای غدد مینور بسیار شایع می‌باشد [۱,۲].
کام با ۵۴-۴۲ درصد کل موارد یافت شده در آن، شایع‌ترین محل برای تومورهای غدد بزاقی فرعی می‌باشد. بیشتر این تومورها روی قسمت خلفی جانبی کام سخت یا نرم ایجاد می‌شوند که بیشترین تمرکز حضور غدد را نیز دارند. همچنین لب‌ها دومین محل شایع برای تومورهای غدد فرعی می‌باشند. مخاط باکال پس از لب‌ها؛ در رتبه بعدی قرار دارند(۱۱-۵ درصد). تومورهای لب به طور آشکاری در لب بالا شایع‌تر بوده و ۸۹-۷۷ درصد همه تومورهای لبی را شامل می‌شوند. اگرچه موکوسل‌ها نیز به طور شایع در لب پایین یافت می‌شوند، این محل به طور عجیبی برای تومورهای غدد بزاقی نادر می‌باشد [۱,۲].

تومورهای خوش خیم

پلئومورفیک آدنوما (PA)^[1]