وبلاگ

۴- کودکان و نوجوانان به دلیل ویژگی‌های خاص خود در ورود به فضای مجازی به دلیل تجربه کم و جسارت زیاد بیشترین آسیب ها نیز متحمل می‌گردند.
۵- کودکان ممکن است کارهایی را انجام دهند که پیامدهای منفی حقوقی و مالی آن سایر افراد خانواده را درگیر خود نماید و یا به حقوق دیگران تجاوز کند.
۶- فرزندان ممکن است خواسته و ناخواسته در حین سرگرمی مرتکب جرائم مختلف در فضاهای مجازی گردند.
بنابراین لازم است که والدین به فرزندان خود کاربری و استفاده از اینترنت را بیاموزند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

این نکته بدیهی است که کودکان و نوجوانان امروزه در یادگیری و استفاده از فناوری‌های نوین، خصوصاً اینترنت، بزرگسالان و والدین را پشت سرگذاشته و بسیار حرفه‌ای عمل می‌کنند که این عقب افتادن از فرزندان خود می‌تواند نقش نظارتی و کنترلی را بسیار کمرنگ کند.بنابراین اگر والدین با دنیای فناوری بیشتر آشنا شوند، بهتر می‌توانند راه‌های تأمین امنیت فرزندان شان را به کار گیرند و فرزندان نیز حاضر به همکاری با والدین خود هستند. در همین زمینه پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات در جهت نظارت بهتر بر فرزندان رعایت نکات زیر را پیشنهاد می‌کند:
۱- به فرزندان خود بیاموزید که بد همیشه بد و خوب همیشه خوب است.
فرزندان ما باید به این نکته آگاه باشند که به صرف آن که در محیط‌های مجازی مثل اینترنت، برخی شرایط حاکم بر محیط‌های واقعی تغییر می‌کند، لزوماً معنای بدی یا خوبی تغییر نخواهد کرد. همان طور که در واقعیت نباید با افراد غریبه و بزرگ‌تر از خود ارتباط برقرار کند، بر روی اینترنت نیز باید از ایجاد هرگونه رابطه غیر متعارف با افراد، ناآشنا هم اجتناب کند. همان‌طور که لازم است در واقعیت مؤدب باشند و در ارتباط با دیگران، رعایت مسائل اخلاقی را بنماید و به حقوق دیگران احترام بگذارند، در دنیای مجازی هم به این اصول پای‌بند باشند. همان‌طور که در دنیای واقعی«دزدی» بداست در دنیای مجازی هم کپی‌برداری غیرقانونی از اطلاعات دیگران، موسیقی و برنامه‌های رایانه‌ای هم بد است.
۲- بدانید اینترنت لزوماً پدیده‌ای بد و خطرناک نیست.
اگر خود به کاربری و استفاده از اینترنت آشنا باشیم و روش‌های صحیح استفاده از این فناوری سودمند را به فرزندان خود بیاموزیم، به هیچ‌وجه محیط اینترنت محیطی ناامن و تهدید کننده نخواهد بود.
۳- با فرزندان خود دوست باشید تا به شما اعتماد کنند.
به فرزندان خود بیاموزید که به حس درونی خود اعتماد کنند و اگر نسبت به مسئله‌ای حساس شدند و یا احساس ناخوشایندی دارند، حتماً با شما در ارتباط بگذارند. متأسفانه در محیط‌های چت عمومی افرادی که دارای روحیه و اخلاقی بیمار هستند ، کم نیستند.این افراد از این که با کودکان و نوجوانان کم سن و سال صحبت کنند و بی‌پروا برخی مسائل را با آنان مطرح کنند، لذت می‌برند. لیکن بسیاری از آنها توانایی قطع این ارتباط را ندارند یا والدین خود را از این ارتباط آگاه نمی‌کنند. این نشان‌دهنده آن است که میان فرزندان و والدین پدیده‌هایی از رودربایستی، شرم و و امثال هم… وجود دارد که اجازه نمی‌دهد فرزندان به راحتی مسائل ازاین قبیل را با والدین مطرح کنند.
۴- به دوستی‌های اینترنتی فرزندان‌تان اشراف داشته باشید.
کودکان و نوجوانان، معمولاً در محیط‌های چت عمومی، انجمن‌های اینترنتی و حلقه‌های ارتباطی وبلاگ نویسان یا شبکه‌های اجتماعی نظیر فیس‌بوک و گوگل پلاس و… با هم آشنا می‌شوند و قرارهای ملاقات عمومی و خصوصی با یکدیگر را ترتیب می‌دهند سعی کنید از این قرارها مطلع شوید. نه تنها از شرکت فرزندان جلوگیری نکنید ، بلکه خود همراه آنان در این قرارها شرکت کنید تا دوستان مجازی فرزندان‌تان را بشناسید. شاید دوستی که فرزند شما در اینترنت انتخاب کرده، شایستگی دوستی با فرزند شما را داشته باشد ولی به آنها بگویید ملاقات با دوستان اینترنتی می‌تواند خطرناک باشد.

• • برای استفاده از رایانه توسط فرزندانتان قوانینی معقول تنظیم کنید.

• • بازی‌های رایانه‌ای را خودتان برای فرزندان‌تان انتخاب کنید.

• • بر تغییرات رفتاری فرزندان‌تان توجه کنید بخصوص اگر سطح روابط اجتماعی آنها کاهش‌یافته یا افت تحصیلی یا اخلاقی پیدا نموده‌اند.

• • دستیابی آسان به سایت‌هایی که تصاویر مربوط به بی‌مبالاتی‌های جنسی و خشونت‌ورزی و مصرف مواد مخدر و الکل را تبلیغ می‌کنند با به‌کارگیری فیلترینگ قطع کنید.^[۱۰۶]

آشنایی اولیاء و خانواده‌ها با فضای مجازی به مراتب باید بیشتر از فرزندان باشدتا از آسیب‌های احتمالی جلوگیری کند. اینترنت دنیایی است که دوست و دشمن در آن قابل شناسایی نیست و چه بسا افراد سودجو در چهره یک دوست ظاهر شده و با برقراری رابطه سعی در اغفال فرزندان داشته باشند. عمده هدف دشمنان خارجی از راه‌‌اندازی سایت‌های مختلف مجازی تهاجم فرهنگی است. و سعی می‌کنند از طریق این سایت‌ها جوانان را بی‌هویت کرده و فرهنگ منحط غربی را بر آنان القاء کنند. متأسفانه، عده‌ای افراد مجرم، در داخل کشور که از طریق روابط تجاری با برقراری رابطه با جوانان و نوجوانان به روش های مختلف سعی دارند از آنان سوء‌استفاده کنند بنابراین ضرورت آشنایی والدین با دنیای مجازی تأکید می‌شود. در خاتمه این بحث به راهنمایی‌هایی که پلیس فتا برای تأمین امنیت آنلاین خانواده بیان کرده است که راهنمایی ۱۰ گامی نام‌گذاری شده است، اشاره می‌نماییم.^[۱۰۷]
گام یک: جانمای رایانه
در خانه‌ای که کودکان در آن حضور دارند، جایی که رایانه‌ی خانواده را در آن قرار می‌دهید، یکی از مهمترین تصمیماتی که بایستی اتخاذ کنید. ما توصیه می کنیم که رایانه را در یک فضای پرتردد از محیط خانه قرار دهید و تعداد ساعت‌هایی را که کودکان صرف آن می‌کنند، محدود کنید. مطمئن شوید که نرم‌افزارهای امنیتی رایانه‌ای که شامل ابزارهای نظارت و کنترل والدین هم هستند؛ نظیر آنتی‌ویروس‌ها و نرم‌افزارهای امنیت اینترنت را در اختیار دارید.
گام دوم: مثل یک سیستم کار کنید(برای تعیین حدود و مرزها)
دقیقاً تصمیم بگیرید که چه چیزی درست است و چه چیزی نادرست:
- درباره‌ی انواع وب‌سایت‌هایی که برای بازدید مناسب‌اند.
ـ درباره‌ی اطاق‌های گفتگو و انجمن‌هایی که برای شرکت کردن مناسب هستند تنها از طریق اطاق‌های گفتگویی که بر آنها نظارت می‌شود، استفاده گردد. مطمئن شوید که از دسترسی فرزندان‌تان به اطاق‌های گفتگوی بزرگ‌سالان که با نماد alt. مشخص می‌شوند جلوگیری شود.این اطاق‌های گفتگو بر روی موضوعات جایگزینی تمرکز می‌کنند که ممکن است برای افراد کم سن و سال مناسب نباشد.
گام سوم: با هم، بر اساس توافق(قوانین رایانه‌ی خانوادگی)
موارد ذیل را توصیه می‌کنیم:
- هرگز با نام کاربری که هویت واقعی را نشان می‌دهند یا تحریک‌آمیزند به رایانه وارد نشوید.
- هرگز کلمه عبورخود را به نمایش نگذارید.
- هرگز شماره‌های تلفن یا آدرس‌های خود را به نمایش نگذارید.
- هرگز اطلاعاتی را که نشان‌دهنده‌ی هویت شماست، ارسال نکنید.
- هرگز تصاویر نامناسب یا چیزهایی که هویت شما را به نمایش می‌گذارند ارسال نکنید(برای مثال عکس‌هایی که در آن بر روی شما نام مدرسه یا شهر شما نوشته شده است.)
- هرگز هیچ‌گونه اطلاعاتی را به غریبه‌هایی که آنها را به صورت آنلاین می‌بینید، به اشتراک نگذارید.
- هرگز به‌صورت چهره به چهره با غریبه‌هایی که آنها را به صورت آنلاین می‌بینید ملاقات نکنید.
- هرگز فایل‌های رایانه‌ای متصل شده به ایمیل‌هایی که از غریبه‌ها دریافت می‌کنید را باز نکنید.
زمانی که شما این قوانین را وضع کردید، یک پوستر از آنها درست کنید و آن را در کنار رایانه قرار دهید.
گام چهارم: یک قرار داد امضاء کنید(برای رفقای مناسب آنلاین)^[۱۰۸]
یک قرارداد بنویسید یا نمونه دیگری که در اختیارتان قرار خواهد گرفت، استفاده کنید؛ که در آن درک روشنی در بیان اعضای خانواده در استفاده از رایانه و رفتارهای آنلاین وجود دارد.
از این‌رو که رایانه و اینترنت امتیازی است که من می‌خواهم آن را از دست دهم:

• • هر‌ زمانی که آنلاین باشیم، به صورت کاملاً ایمن به گشت‌و‌گذار در اینترنت جستجوی کار، بازی و چت خواهیم پرداخت.

• • من از تمامی قوانینی که بر سر آن توافق کرده‌ایم پیروی خواهم کرد.

• • سن واقعی، شماره تلفن، آدرس و کلمه عبورم را برای دوستان آنلاین به نمایش نخواهم گذاشت.

• • اگر خود را در موقعیتی بیابم که در آن ناایمن یا ناراحت باشم، قول می‌‌دهم که شما را آگاه کنم(پدر و مادرم سرپرست یا معلم‌ام می‌دانم که شما می‌توانید به من کمک کنید.

• • من به این تعهدنامه وفادارم و تبعات تصمیمات خود را می‌پذیرم.

امضاء کودک……
به عنوان پدر و مادر/ سرپرست/ معلم، من قول می‌دهم زمانی که تو نیاز به من به عنوان یک راهنماداری در دسترس تو باشم و به تو برای حل هر مشکلی که قادر به رفع کردن آن باشم، کمک کنم.