وایندیله[۱۲۷] و همکاران (۲۰۰۷)، در مقاله ای تحت عنوان «رابطه میان فعالیت بدنی اوقات فراغت و استرس، حمایت اجتماعی و پذیرش و مقابله با شرایط» به بررسی روی جمعیت بزرگسالان انتخاب شده به صورت تصادفی در ناحیه ی فلمیش[۱۲۸] در بلژیک پرداختند. ۲۶۱۶ بزرگسال فلمیشی، سنین ۷۵-۱۸ سال، به عنوان نمونه، پرسشنامه ی خود سنجی را در مورد سلامت روان، فعالیت بدنی و ویژگی های دموگرافی، در حضور کارشناسان تکمیل نمودند و نتایج به دست آمده، حاکی از این بود که افسردگی و اضطراب در میان افراد پر استرس، بیشترین میزان را داشته و به تدریج در گروه های متوسط و بدون استرس کاهش می یافت و میزان مشارکت در ورزش و فعالیت های بدنی اوقات فراغت، در گروه پر استرس بسیار کمتر بوده است.
اورسیگا[۱۲۹] و همکاران (۲۰۰۷)، در مقاله ای به این نتیجه رسیدند که عدم وجود حمایت اجتماعی و عدم رضایت از خود، موانعی جدی برای ورزش روزانه و فعالیت بدنی هستند. این تحقیق به بررسی نقش حمایت اجتماعی و رضایت از خود در شکل گیری میزان پیشنهادی فعالیت بدنی اوقات فراغت بزرگسالان در پنج شهر ایالات متحده آمریکا پرداخت. نتایج نشان دادند که حمایت اجتماعی از طرف دوستان (به جای خانواده) و حوزه رضایت از خود در قابلیت جسمانی مشاهده شده در افراد، به طور چشم گیری به فعالیت بدنی اوقات فراغت مربوط می شوند و همچنین سلامت جسمی نیز به فعالیت بدنی اوقات فراغت مربوط می شود.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
ترین[۱۳۰] (۲۰۰۷)، در پایان نامه ی خود برای اخذ کارشناسی از دانشکده ی علوم ورزشی، تربیت بدنی و بهداشت ملکه ی ویکتوریا با عنوان «ارتباط بین حمایت اجتماعی و پایبندی به یک برنامه ی فعالیت بدنی مبتنی بر همسالان در میان دختران نوجوان» به بررسی ارتباط بین حمایت اجتماعی و پایبندی به یک برنامه پرداخت. ۱۳ شرکت کننده در مدت یک ماه مورد آزمایش قرار گرفتند و نتایج به این صورت بود که حمایت همسالان اثر قدرتمندی بر روی مشارکت در فعالیت بدنی محسوب می شود و یک برنامه ی فعالیت بدنی با هدف حمایت اجتماعی می تواند راهکار مناسبی به منظور افزایش سطح فعالیت بدنی در دختران نوجوان به شمار آید.
سابیستون و کراکر[۱۳۱] (۲۰۰۸)، در مقاله ای با عنوان «ادراکات شخصی و اثرات اجتماعی به عنوان ارتباط با فعالیت بدنی اوقات فراغت نوجوانان» لیاقت، شایستگی و احساس شخصی از اثرات اجتماعی و فعالیت بدنی را مورد ارزیابی قرار دادند. ۸۵۷ نوجوان به عنوان نمونه، پرسشنامه ها را تکمیل کردند و اثرات مستقیم و غیر مستقیم ادراکات شخصی و تأثیرات خانواده و بهترین دوست بر روی فعالیت بدنی، با بهره گرفتن از مدل سازی برابری معادله ی ساختاری مورد تحقیق قرار گرفت و نتیجه گرفته شد که احساس شایستگی، لذت، علاقه، اعتقادات و دیگر رفتارهای برجسته، به طور مهمی مرتبط با فعالیت بدنی نوجوانان است. دوستان می توانند رفتارها و احساسات و ادراکات خود را در نوجوانان تحت تأثیر قرار داده و ممکن است نقش برجسته تری را نسبت به والدین ایفا کنند. بر اساس این تحقیق پسران نوجوان در مقایسه با دختران، باورهای شایستگی بالاتر، ارزش ها، تأثیرات اجتماعی و رفتارهای فعالیت بدنی بیشتری را گزارش کردند.
سینت[۱۳۲] (۲۰۰۸)، در پژوهشی تحت عنوان «نقش حمایت اجتماعی و فعالیت بدنی اوقات فراغت»، به این نکته اشاره داشته است که هردو شبکه های اجتماعی و فعالیت بدنی در آمریکا در حال کاهش می باشد. این پژوهش به اهمیت حمایت اجتماعی در جنبه ی بدنی و روانی تأکید دارد و به بررسی اینکه چگونه عواطف و حمایت دوستانه و انواع فعالیت خاص، با پیامدهای افسردگی در جمعیت بزرگسالان آمریکا (از سن ۴۰ سال به بالا) در ارتباط می باشد، می پردازد و به این نتیجه رسید که مداخله در هر تمرین و انواع فعالیت بدنی با حمایت اجتماعی و شبکه های اجتماعی، هم پیوند شده اند و تأثیر مهمی در سلامت ذهنی افراد دارند.
موکسنس[۱۳۳] و همکاران (۲۰۰۹)، در مقاله ای تحت عنوان «فعالیت بدنی اوقات فراغت، رابطه میان استرس و کارکرد روانی در نوجوانان نروژی را تعدیل نمود»، به بررسی اینکه آیا فعالیت بدنی اوقات فراغت، رابطه میان استرس و کارکرد روانی (افسردگی، اضطراب و اعتماد به نفس) را در میان نوجوانان نروژی ۱۳-۱۸ سال تعدیل می نماید یا نه، پرداختند و نشان دادند که فعالیت بدنی، پتانسیل تأثیر گذاری بر برخی از متغیرها را دارد ولی شواهد متفاوتی مبنی بر اینکه فعالیت بدنی می تواند استرس و ارتباط آرامش روانی در میان نوجوانان را تعدیل نماید، وجود دارد. میزان زیاد فعالیت بدنی در اوقات فراغت با میزان اضطراب و افسردگی کمتر و میزان احترام به نفس بیشتر، رابطه اندکی داشت و تحلیل ها، فعالیت بدنی در اوقات فراغت را به عنوان تعدیل کننده ی رابطه میان استرس و کارکرد روانی معرفی نکردند.
گوتیه[۱۳۴] و دیگران (۲۰۱۰)، در تحقیقی با عنوان «ارزیابی اهمیت حمایت اجتماعی و محیطی برای فعالیت بدنی اوقات فراغت در یک محتوای منحصر به فرد اجتماعی، فرهنگی، جغرافیایی» نسبت به بررسی عوامل تأثیر گزار اجتماعی و محیطی فعالیت بدنی در بین دو گروه زبانی و موقعیت جغرافیایی در محدوده اونتاریوی شمالی کانادا اقدام نمودند. نمونه، متشکل از ۲۵۶ فرد بالغ بودند که با بهره گرفتن از پرسشنامه ی فعالیت بدنی بین المللی، تحقیقات حمایت ورزشی و اجتماعی، همراه با حمایت محیطی مورد بررسی قرار گرفتند. مدل های رگرسیون تعدیل شده در ارتباط با سن و جنسیت مشخص می سازند که حمایت اجتماعی خانواده و همتایان، یک نقش محدودی را در نمونه ی فرانسوی زبان ها در مقایسه با نمونه ی انگلیسی زبان های این ناحیه باز می کند. یافته ها مؤکد آن است که اهمیت حمایت اجتماعی برای فعالیت بدنی بر مبنای وضعیت اجتماعی- زبانی متغیر بوده و حمایت های محیطی نقش محدودی را در بین افراد شمالی بازی می کند.
یاون هیو[۱۳۵]و همکاران (۲۰۱۱)، پژوهشی را با هدف بررسی ارتباط بین حمایت اجتماعی خانواده و دوستان و فعالیت بدنی، در بین ۳۵۰ شرکت کننده از هفت محله ی لس آنجلس[۱۳۶] از بین دانش آموزان مدارس متوسطه انجام دادند. مسیرهای پیش فرض با بهره گرفتن از مدلسازی معادله ی ساختاری مورد بررسی قرار گرفت و متغیرهای روان شناختی و مشارکت در فعالیت بدنی به وسیله ی پرسشنامه هایی توسط خود افراد ارزیابی شد. حمایت اجتماعی خانواده به عنوان تنها پیش بینی کننده ی معنا دار میزان فعالیت بدنی با ضریب تأثیر ۷۹/۰ مطرح می باشد. حمایت اجتماعی اندک خانواده با رفتار بی تحرک، ارتباط بیشتری داشت (β = -۰.۲۵). نتیجه ی به دست آمده حاکی از این است که حمایت اجتماعی خانواده در افزایش ارتقای میزان فعالیت بدنی و کاهش رفتار بی تحرک در نوجوانان، نقش به سزایی ایفا می کند.
اولیویرا[۱۳۷] و همکاران (۲۰۱۱)، در مطالعه ای با عنوان «حمایت اجتماعی و فعالیت بدنی اوقات فراغت» اقدام به بررسی تأثیر گذاری چهار بعد حمایت اجتماعی بر روی فعالیت بدنی اوقات فراغت، (سرگرمی، چگونگی گذران، نوع و زمان صرف شده) به وسیله ی افراد بالغ در طی یک دوره ی دو ساله نموده اند. ۳۲۵۳ مستخدم دولتی غیر آکادمیک در یک دانشگاه در شهر ریودوژانیرو[۱۳۸] مد نظر قرار گرفتند. فعالیت بدنی اوقات فراغت با بهره گرفتن از یک سؤال دو بخشی با یک دوره ی مرجع دو هفته ای مورد ارزیابی قرار گرفته و سؤالات در ارتباط با نوع فعالیت بدنی در اوقات فراغت به صورت فردی یا گروهی و زمان سپری شده برای فعالیت خاص مشخص شد. حمایت اجتماعی نیز از طریق بررسی نتایج پزشکی مقیاس حمایت اجتماعی (mos-sss) برآورده شده است. جهت ارزیابی ارتباط بین حمایت اجتماعی و فعالیت بدنی اوقات فراغت، دو روش مختلف آماری به کار گرفته شد : مدل های باینری - دوتایی و رگرسیون - لجستیک چند جمله ای، به ترتیب برای نتایج دو بخشی و چند بخشی. این مدل ها به صورت مجزا برای اشخاصی که اقدام به آغاز فعالیت بدنی اوقات فراغت در اواسط دوره نموده بودند (گروه تعاملی) و نیز کسانی که از ابتدای دوره در فعالیت ها شرکت داشتند (گروه پشتیبان)، تعدیل و منظم شد. نتایج به دست آمده، ارتباطات معنی دار آماری (p < 0.05 ) بین ابعاد حمایت اجتماعی و گروه تعاملی را مشخص کرد. علاوه بر این، بعد حمایت اجتماعی- اطلاعاتی نیز در ارتباط با زمان سپری شده در فعالیت بدنی اوقات فراغت (OR = 2/01 ; 95% [۱۳۹]CI 1/2-3/9[140]) بوده است. در گروه پشتیبان، حمایت مادی در ارتباط با گروه (OR = 1/80 ; 95% CI 1/1-3/1) بود و بعد تعامل اجتماعی مثبت نیز در ارتباط با زمان سپری شده در فعالیت بدنی اوقات فراغت (OR = 1/65 ; 95% CI 1/1-2/7) مشخص شده است. نتایج به دست آمده نشان دادند که کلیه ی ابعاد حمایت اجتماعی بر روی فعالیت بدنی اوقات فراغت یا زمان سپری شده بر حسب فعالیت خاص، تأثیر داشته اند. یافته ها مؤکد آن هستند که حمایت اجتماعی در گروه تعاملی مهم تر از گروه پشتیبان می باشد.
یو[۱۴۱] و همکاران (۲۰۱۱)، در مقاله ای با عنوان «آنالیز چند مرحله ای ارتباط بین شبکه های اجتماعی و حمایت اجتماعی در فعالیت بدنی اوقات فراغت» به بررسی عوامل محیطی و روان شناختی فعالیت بدنی در خانواده های ۴۰ منطقه ی پایین شهر و نامناسب لندن پرداختند. یافته ها معرف موقعیت محکمی برای اثرگذاری شبکه های اجتماعی سطح انفرادی در فعالیت بدنی اوقات فراغت است.
دانتن[۱۴۲] و همکاران (۲۰۱۱)، در مقاله ای تحت عنوان «تأثیرات محیطی و اجتماعی بر فعالیت بدنی اوقات فراغت کودکان» برای مشخص نمودن اینکه آیا میزان و تجربه ی فعالیت بدنی در اوقات فراغت در موقعیت های اجتماعی و محیطی کودکان متغیر است یا نه، به ارزیابی بوم شناختی (۱۲۱ کودک ۱۳-۹ سال) در مدت زمان ۴ روز پرداخت. بررسی های الکترونیکی، فعالیت های اصلی، مکان ها، موقعیت های اجتماعی، حالات موجود و لذت بردن را مورد ارزیابی قرار دادند. نتایج نشان داد که فعالیت بدنی متوسط تا شدید در بیرون از خانه، بیشتر از خانه و یا در خانه ی فردی دیگر بود (all p< 0.05 ). و فعالیت در گروه های بزرگتر مثلاً دوستان، بسیار بیشتر از با خانواده و یا به تنهایی بود (all p< 0.05 ).
فنگ[۱۴۳] (۲۰۱۱)، در پایان نامه ی کارشناسی ارشد خود تحت عنوان «تأثیر نوع و منابع حمایت اجتماعی بر فعالیت بدنی در اوقات فراغت دانش آموزان سال سوم دبیرستان» به بررسی اختلافات متغیرهای متعدد زمینه ای، منابع حمایت اجتماعی، انواع حمایت و فعالیت های بدنی به عنوان اوقات فراغت، در میان دانش آموزان سال سوم دبیرستان با توجه به تأثیر آن بر منابع و نوع منابع حمایت اجتماعی می پردازد. سوژه های این مقاله ی تحقیقاتی، ۴۶۶ دانش آموز (۲۰۶ پسر و ۲۶۰ دختر) ۱۲-۱۶ سال می باشد. مشارکت کنندگان، پرسشنامه هایی درباره ی حمایت اجتماعی در مورد ورزش و اهمیت توانایی درک شده ی حمایت اجتماعی و فعالیت بدنی در اوقات فراغت را تکمیل نمودند. نتایج نشان داد که جنسیت تأثیر بسزایی بر تفاوت های موجود در حمایت از سوی خانواده، حمایت معلم و حمایت ابزاری دارد و پسران در زمان فراغت، فعالیت بدنی بیشتری دارند. حمایت اجتماعی از سوی خانواده، دوستان و معلمان با فعالیت بدنی به طور مثبت رابطه دارد.
سیلوا[۱۴۴] و همکاران (۲۰۱۲)، در مطالعه ای با عنوان «فعالیت بدنی در اوقات فراغت و حمایت اجتماعی در میان بزرگسالان برزیلی» به بررسی رابطه میان حمایت خانواده و دوستان و فعالیت بدنی در اوقات فراغت بزرگسالان پرداختند. مطالعه ی مقطعی مبتنی بر جمعیت پلوتاس[۱۴۵] در برزیل صورت پذیرفت. فعالیت بدنی اوقات فراغت با نسخه ی وسیعی از پرسشنامه ی فعالیت بدنی بین المللی مورد ارزیابی قرار گرفت. افرادی که قبل از مصاحبه، تمرین یا فعالیت بدنی کمتر و یا مساوی با ۱۵۰ دقیقه داشتند، به عنوان افراد فعال مد نظر گرفته شدند. حمایت اجتماعی با بهره گرفتن از مقیاس حمایت اجتماعی ارزیابی شده بر اساس نوع فعالیت بدنی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج به این صورت است که مردان و زنانی که از سوی خانواده و دوستان به طور همزمان حمایت می شدند، سه برابر بیشتر از همتایان خود فعال بودند. در این تحلیل ها حمایت دوستان در مقایسه با حمایت خانواده رابطه بیشتری با فعالیت بدنی داشته است. ارتباط با سطح اجتماعی و سن نیز مشاهده گردید.
فصل سوم
روش تحقیق
مقدمه
به طور کلی هر تحقیق ابتدا درپی طرح مسأله یا مشکلی مطرح می شود که سؤالات زیادی را در ذهن محقق ایجاد می کند و موجب پیدایش فرضیاتی می شود. پژوهشگر با جمع آوری اطلاعات و آمار مورد نیاز و تجزیه و تحلیل آنها، به پاسخ به سؤالات پژوهشی و تأیید و یا رد فرضیات مطرح شده می پردازد. لذا جمع آوری اطلاعات و چگونگی تجزیه و تحلیل آنها از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است و به عنوان یک مقوله از فرایند علمی است که نظریه ها در قالب آمار و ارقام علمی تجلی می یابد، ثمره آن به صورت کمی جلوه گر شده و مدل نظری تحقیق قابل سنجش و محاسبه می شود.
به همین منظور در این فصل با در نظر گرفتن هدف تحقیق، روش تحقیق مشخص شده و با انتخاب جامعه آماری و نمونه مشخص و توزیع پرسشنامه به جمع آوری اطلاعات پرداخته تا بتوان روابط بین متغیرهای تحقیق را از دیدگاه شرکت کنندگان در مطالعه کشف و شناسایی کرد.
۳-۱- روش پژوهش
در این مطالعه با توجه به اینکه دستکاری متغیرها صورت نمی گیرد و افراد گروه نمونه صرفاً در محیط واقعی مورد مطالعه قرار می گیرند، لذا پژوهش حاضر یک تحقیق توصیفی زمینه یابی[۱۴۶] (پیمایشی) به صورت مقطعی می باشد، که هدف آن نقش حمایت اجتماعی در نحوه ی گذراندن اوقات فراغت با تأکید بر فعالیت بدنی در پسران جوان شهر یزد است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و نحوه ی گردآوری اطلاعات مورد نیاز برای بررسی فرضیه ها از طریق پرسشنامه و به شکل میدانی جمع آوری می‌شود. به دلیل بررسی رابطه بین متغیرها این نوع تحقیق از نوع همبستگی است.
۳-۲- جامعه آماری
جامعه آماری این تحقیق کلیه جوانان پسر بین ۱۵ تا ۲۴ سال شهر یزد می باشد که تعداد آن ها طبق آخرین داده های مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵ بالغ بر ۶۲۰۰۰ نفر می باشد.
۳-۳- شیوه برآورد حجم نمونه و روش نمونه گیری
حجم نمونه با بهره گرفتن از جدول مورگان و با احتساب افت آزمودنی تعداد ۳۸۲ نفر برآورد شده است که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. جهت نمونه گیری ابتدا از ۱۲۰ محله موجود در شهر یزد تعداد ۶۴ محله به صورت تصادفی برگزیده و سپس در هر محله ۶ نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند.
۳-۴- شیوه جمع آوری اطلاعات
روش اصلی جمع آوری اطلاعات در این پژوهش، روش پرسشنامه ای می باشد که یکی از روش های بسیار متداول در گردآوری اطلاعات میدانی است و امر گردآوری اطلاعات را در سطح وسیع، امکان پذیر می سازد. این پرسشنامه پس از مطالعه پژوهش های گذشته و ادبیات تحقیق های داخلی، خارجی و پرسشنامه های موجود، تدوین گردید. در این تحقیق پس از تعیین محله های مورد بررسی، جهت تکمیل پرسشنامه ها از آزمودنی ها خواسته شد کلیه موارد پرسشنامه را با دقت بخوانند، مناسب ترین گزینه را انتخاب کنند و هیچ سؤالی را بدون پاسخ نگذارند. برای اطمینان از شرکت آزمودنی ها و تکمیل دقیق پرسشنامه ها و رفع ابهامات احتمالی آزمودنی در تحقیق، محقق شخصاً حضور داشت. محدودیت زمانی برای پاسخگویی وجود نداشت اما به طور متوسط هر پرسشنامه ۱۵ دقیقه توسط هر آزمودنی تکمیل شد.
۳-۵- ابزار اندازه گیری تحقیق
در تحقیق حاضر از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. بخش اول پرسشنامه شامل ۵ سؤال است که در مورد اطلاعات جمعیت شناختی آزمودنی ها می باشد. سؤال اول در مورد سن افراد با مقیاس نسبی، سوال دوم در مورد مقطع تحصیلی افراد با مقیاس رتبه ای، سوال سوم نام محله افراد با مقیاس اسمی، سؤال چهارم تعداد افراد خانواده هر نفر با مقیاس رتبه ای و در سؤال پنجم، اعضایی از خانواده که ورزش می کنند با مقیاس اسمی اندازه گیری می شوند. سؤالات ۶ و ۷ پرسشنامه، میزان فعالیت ورزشی (تعداد روز ها و ساعات) آزمودنی ها در یک ماه گذشته را با مقیاس رتبه ای اندازه گیری می کند. با توجه به امتیازات کسب شده از سؤالات ۶ و ۷ پرسشنامه، آزمودنی ها به دو گروه فعال و غیر فعال تبدیل شدند. این تقسیم بندی به این صورت انجام گرفت: افرادی که موارد (الف)و (ب) از سؤال ۶ و مورد (الف) از سؤال ۷ را انتخاب کردند، غیر فعال و کسانی که موارد (پ) و (ت) و(ث) از سوال ۶ و موارد (ب) و (ج) و (د) از سؤال ۷ را انتخاب کردند، فعال محسوب می شدند. سؤالات ۸ و ۹ پرسشنامه، میزان حمایت والدین و دوستان از فرد برای فعالیت ورزشی در اوقات فراغت را شامل می شود. هر کدام از متغیرهای حمایت والدین و حمایت دوستان شامل سه خرده مقیاس می باشند. خرده مقیاس حمایت عاطفی شامل سؤال های ۴ ، ۷ ، ۸ ، ۱۳ و خرده مقیاس حمایت اطلاعاتی شامل سؤال های ۲ ، ۳ ، ۶ ، ۱۱ ، ۱۲ وخرده مقیاس حمایت ابزاری (مادی) شامل سؤال های ۱ ، ۵ ، ۹ ، ۱۰ می باشند. این سؤالات بر اساس طیف پنج ارزشی لیکرت (بیشتر مواقع، اغلب، گهگاهی، به ندرت، هیچ وقت) مورد ارزیابی واقع شدند. گویه های سؤالات ۷ و ۸ به صورت معکوس نمره گذاری شدند.
۳-۶- پایایی و روایی ابزار اندازه گیری
پایایی پرسشنامه ها از طریق همسانی دورنی (آلفای کرونباخ) اندازه گیری شده است. متغیر حمایت والدین با ۱۳ سوال دارای پایایی ۷۸/۰ و خرده مقیاس های حمایت عاطفی والدین، حمایت اطلاعاتی والدین و حمایت ابزاری والدین به ترتیب دارای پایایی ۸۸/۰ ، ۶۹/۰ و ۸۳/۰ می باشند. متغیر حمایت دوستان نیز با ۱۳ سؤال دارای پایایی ۸۳/۰ و خرده مقیاس های حمایت عاطفی دوستان ، حمایت اطلاعاتی دوستان و حمایت ابزاری دوستان به ترتیب دارای پایایی ۸۱/۰ ، ۷۹/۰ و ۷۵/۰ می باشند. چون همه ضرایب پایایی از ۶/۰ بالاتر می باشند، پرسشنامه حاضر از لحاظ پایایی وضعیت مطلوبی دارد.
روایی (اعتبار) محتوایی پرسشنامه با نظر متخصصین مدیریت ورزشی، اساتید راهنما و مشاور بررسی شده و در موارد لازم نسبت به اصلاح برخی از سؤالات اقدام و در نهایت، مورد تأیید قرار گرفت.
۳-۷- روش‌های تجزیه و تحلیل داده ها
جهت تحلیل داده ها با توجه به مقیاس اندازه گیری متغیرها و ماهیت سؤال های پژوهشی، از آمار توصیفی شاخص های مرکزی، مانند فراونی مطلق، فراوانی درصدی، میانگین، میانه، مد و شاخص پراکندگی انحراف معیار و آزمون های آماری مناسب، مانند تحلیل عاملی ، آزمون t- استیودنت و رگرسیون لجستیک همزمان استفاده شده است. سطح اطمینان برای آزمون فرضیه به صورت دو دامنه و برابر با ۹۵/۰ در نظر گرفته شده است. تمامی روش های آماری اشاره شده با بهره گرفتن از نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ انجام گرفته است.
۳-۸- محدودیت های تحقیق
۳-۸-۱- محدودیت های اعمال شده توسط محقق
-
- آزمودنی ها به پسران جوان ۱۵-۲۴ سال شهر یزد محدود می شود.
-
- این تحقیق به صورت طرح مقطعی انجام و داده ها در بهار ۱۳۹۲ گردآوری شده است.
-
- با وجود ابزارها و پرسشنامه های مختلف در مورد حمایت اجتماعی، در این تحقیق از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است.
۳-۸-۲- محدودیت های خارج از کنترل محقق
علی رغم کنترل و مراقبت کافی محقق در جریان طراحی و اجرای میدانی تحقیق به منظور حذف یا کاهش اثر متغیرهای مداخله گر یا مزاحم ، برخی متغیرها یا وضعیت ها، ناخودآگاه و به صورت احتمالی بر نتایج تحقیق مؤثر بوده اند که اهم آنها به شرح زیر است:
-
- کمبود منابع علمی و مبانی و سوابق نظری و پژوهشی مرتبط با این تحقیق ناچاراً بر طراحی سؤالات پژوهشی مؤثر بوده است.
-
- شرایط و مسائل اجتماعی- اقتصادی مردان جوان شهر یزد متفاوت است.
-
- شرایط حاکم و ویژگی های فرهنگی و قومیتی هر یک از محله های شهر یزد متفاوت است.
-
- تجارب و سوابق ورزشی هر یک از جوانان متفاوت است.
۳-۹- ملاحظات اخلاقی تحقیق
جهت رعایت ملاحظه های اخلاقی پژوهش، اجازه و رضایت هر فرد به صورت شفاهی گرفته شد. مشارکت افراد پاسخگو به پرسشنامه کاملاً اختیاری بود و هر کسی در هر زمانی جهت انصراف از تکمیل پرسشنامه ها آزاد و مختار بود. به کلیه شرکت کنندگان بابت محرمانه بودن پرسشنامه های تکمیل شده اطمینان داده شد.
فصل چهارم
تجزیه و تحلیل داده ها
مقدمه
فرم در حال بارگذاری ...
