وبلاگ

«یا علی روزی که قیامت برپا شود تختی از نور برای تو زده می شود و بر سر تو تاجی می باشد که از شدّت نور آن نزدیک می شود اهل محشر،کور شوند. پس از آن از جانب خدای عزّوجل ندائی شنیده می شود که کجا می باشد وصّی محمّد رسول الله، توگویی حاضرم؛ دو مرتبه ندا می رسد داخل بهشت گردان کسانی را که دوست می دارند تو را و داخل جهنم گردان کسانی را که دشمن می دارند تو را، یا علی،تو قسمت کننده بهشت وجهنم می باشی.» (یکی از بانوان ایرانی، بی تا: ۹۵ ) «به زودی پس از من، فتنه ای در میان امّتم رخ خواهد داد. در میان رخدادها، کنار علی باشید. او،اوّلین کسی بود که مسلمان شد، واوّلین کسی خواهد بود که در قیامت، چهره به چهره ام خواهد ایستاد و از دیدارش شادخواهم شد، او صدیق اکبر ( بزرگترین راستگو ) و فاروق اعظم ( شناسندۀ حق از باطل ) و پیش برنده دین خداست.» (متقی هندی، ۱۴۰۹: ج۱۵،۳۹۵ )

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

بدان که استفاده می شود از اخبارکثیره صریحاً و کنایه این که نفوس قدسّیه محّمد و آل محّمد از جهت شّدت تجّرد و روحانیّت واسطه حق تعالی هستند و حق تعالی به سبب وجود آنها خلق را ایجاد فرموده و آنها واسطۀ تمام فیوضات الهی می باشند. یعنی خداوند تمام موجودات را از پرتو وجود آنها خلقت فرموده. و در حدیث قدسی خدای تعالی خطاب فرمود به پیغمبر اکرم که (لولاکَ لِما خَلَقتَ الافلاک ) یعنی اگر تونبودی خلق نمی کردم آسمان ها را و این حدیث شامل حضرت امیر (ع) هم می شود، زیرا سابقاً عرض شد، که خدای متعال در قرآن مجید در آیۀ مباهله امیرالمؤمنین (ع) را به منزله نفس و جان پیغمبر (ص) قرار داده. پس هر فضیلتی غیر از مرتبۀ رسالت را که پیغمبر(ص) دارا بود،علی هم دارا بود. والّا صحیح نبود که خداوند در قرآن اورابه منزلۀ نفس پیغمبر قرار دهد و به علاوه در اخبار کثیره از ائمه اطهار رسیده که خداوند آسمان و زمین وجمیع موجودات را از پرتو وجود ما خلق کرده و شناختن آن حضرت به مقام نورانیّت که در حدیث سلمان و جندب خود حضرت امیر (ع) فرمود: ( معرفتی با لنورانیه معرفهلله و معرفه لله معرفتی بالنورانیّه ) یعنی هر کس مرا شناخت به نورانیّت،خدا را شناخته و هر کس خدا را شناخت مرا شناخته است به نورانیت و این طور شناختن امام (ع) بعینه شناختن حق تعالی است و هم چنین دوست داشتن امام (ع) به مقام رو حانیّت بعینه دوست داشتن حق تعالی است واز اینجاست که پیغمبر فرمود: ( هرکس علی را دوست داشت،مرا دوست داشته و هرکس مرا دوست داشت خدارا دوست داشته ) و بیان این مطلب وتحقیق آن اگر چه در خور این رساله نیست. لکن اشاره به آن می شود و اشاره برای بصیرت کافی است.
۴-۲-۱- روایت هایی در باب ارتباط امام علی (ع) با رسول اکرم (ص)
امام علی در نهج البلاغه، در باب دوران کودکی خود فرموده اند:
۱-«شما از موقعّیت من بارسول خدا در خویشاوندی نزدیک و منزلت خاصی که با او دارم با خبرید، مرا درکودکی دردامن می نشاند، به سینه می چسباند، در بستر خویش در کنار خود جای می داد، بدن خود را به بدن من می سایید، بوی خوش خود را به مشام من می رساند و غذا را می جوید و در دهان من می گذاشت.» ( نهج البلاغه،۱۳۸۷: خ۳۰ )
۲- قال رسول الله (ع): یاعلی أنتَ وَلِیَّ الناسِ بَعدی فَمَن اَطاعَکَ فَقَد أطاعَن و مَن عَصاکَ فَقَد عَصانی: ( شیخ مفید،۱۳۳۴:ج۵،۱۱۳) رسول خدا (ع) فرمود: یا علی ! تو بعد از من ولی و رهبر مردمی؛ هرکس تو را پیروی کند، از من اطاعت کرده و هر کس نا فرمانی تو کند، از من نا فرمانی کرده است.
۳- قال رسول الله ِیا عَلیُ أنتَ أخی، وزیری، و صاحِبُ لوائی فی الدنیا و الآخِرَتَ وَ أنتَ صاحِبُ حَوضی، مَن أحَبَکَ أحَّبَنیِ، وَ مَن أبَغَضَکَ أبغَضَنی: ( مجلسی، ۱۳۶۲:ج۵۵،۴۰)
رسول خدا فرمود:یا علی تو برادر و وزیر، و پرچم دار من در دنیا و آخرت و صاحب حوض من هستی هرکس تورا دوست داشت، مرا دوست دارد و هرکه با تو دشمنی کرد، دشمن من است. در حدیثی دیگر پیامبر فرموده اند:
۴- قالَ رسول الله یا علیُّ لایُحُبُکَ إلامَن طابَت ولادَتُهُ، وَلایُبغِضُکَ، ولا یُبغِضُکَ إلا مَن خَبَثَت وِلادَتَهُ، وَ لا یؤاتیکَ إلا مؤمن ٌ، ولا یعادِیِکَ إلا کافِرٌ. ( مجلسی، ۱۳۶۲: ج۵۵،۳۰ )
رسول خدا (ص) فرمود: ای علی ! دوست نمی دارد تو را مگر کسی که حلال زاده باشد و دشمن نمی دارد تو را جز کسی که حرام زاده باشد؛ و تورا جز مؤمن دوست نداشته و جز کافر دشمن نمی دارد.
سرایندۀ منظومۀ علی نامه و خاوران نامه نگاه خود را به این روایات بدین گونه بیان داشته اند:

ودر منظومۀ خاوران نامه: