وبلاگ

بطل السلم و المعارک، سیا نِ، بتدبیره الحصیف المقدمُ
هم قهرمان جنگهاست و هم با عقل و تدبیر و دور اندیشی قهرمان صلح است.
جَدَدَ الملک من علی آل عبا س، وکم عاهلٍ و ملک تهدم.
دولت عباسیان را زنده گردانید پس از آن که بسیاری از پادشاهان و دولتهای آنان از میان رفت.
کم ترامت علیه احداث أعداء شداد و حزمه یَتَبَسَّمُ
چه بسیار حوادث سختی از دشمنان برای او پیش آمده در حالیکه حزم و اندیشه او لبخند می زده است (فکر او ثابت بوده است)

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

و تجنیّ علیه اُمتی عدو فإذا الموت- بعد ما مات- یهزمُ
با قصاوت ترین دشمنان بر او هجوم آوردند پس ناگهان مرگ- بعد از آنکه مرده شکست می خورد.
و اذا با بنه المرجی المفدی یحمل التاجَ فی إباء تجهُم.
و فرزند مورد امید و انتظار او بعد از او تاج پدر را با غرور و تکبر بر سر می گذارد.
و اذا عالم العروبه و ثا ب وفی و بإسمه الیوم أقسَمُ!
و جهان عرب بعد از او خیز برداشت و امروز به اسم او سوگند می خورند
اَیُّها الشعبُ یا سلیل الاولی سا دوا، و مازال مجدُهُم یتنسِمُ.
ای ملت و ای سلسله ای که از قبل سروری یافت و هنوز بزرگی آنان جریان دارد.
نحن فی مصر نسمعُ اللوعه الکبر ی لبغدا و النواحَ المنغَمُ
ما در مصر آن درد بزرگ بغداد را حس می کنیم و ناله های مصیبت دیدگان را می شنویم.
ذاک شعر الحیاه من روحک الحی و إنْ کان فی رثاء ماتمِ
این شعر زنده حیات خود را از روح زندگی تو گرفته اگرچه در دفن رثاء سروده شده است.
نفخَ الروح فی فوادک مِن قل بٍ کبیرٍ علی رضاک تحطم
این شعر به قلب تو روحی را دید که از قلبی بزرگ و متلاشی شده از غم تو نشأت گرفته است.
مات فی قمه الجبال، کماعا شَ مثالاً فی التسامی و معلم.
او در قله ی گوهها وفات یافت همانگونه که در زندگی نمونه و نشانه ی بزرگی بود.
کالشهید الذی تکفل بالرا یه فی الغرو وفوق حص میمً.
چون شهیدی که پرچمدار جنگ در بالای قله ای بلند باشد.
یخطف النصر بالدهاء و یمضی طائراً جارحاً اذاالنسُر هُوّم
پیروزی را با هوشمندی می رباید و چون پرنده ای تیز چنگال می گذرد آن زمانی که کرکس در خواب است
إن بکاه العراق أو أجفل النهر هو وسیف بغمده یتضرم
اگر عراق بر او گریه کرده باشد یا اینکه رودخانه خشک شده باشد و شمشیر در غلافش به گریه بیافتد.
فالأنین الأنین أصداءُهُ شتی عمیمُ و قل خطب یعمَّم
ناله و فغان برای او شکلها و جلوه های گوناگون دارد اما همگانی و عمومیت و کم است مصیبتی که فراگیر باشد.
و قلیلٌ من سادَ فی الناس لِلنّا سِ، و من علمِ الوری تَعَلَّم
و تعداد کمی از مردم برای خدمت به مردم سروری می یابند و از دانش مردم می آموزد.
و قلیلٌ من عاش فی الشعب لِلشعب زعیماً بعبئه و یألم
و تعدادی کسانی هستند که در میان مردم برای مردم زندگی می کنند و رهبری آنان در سختی ها و مصیبتها هستند.
ذاک شعری من ثار نفسی التی ثا رت و نادَتُ فکدتُ لا أتکلَّم
این شعر شعله ایست از آتش درونم به غلیان آمده و بر من سنگینی می کند تا آنجا که نمی توانم سخن بگویم.
هُو نفسی، فتیسرُ فی موکب الغا زی و عاد کالکمی الملثم
و آن وجود من است که پناه جنگجویان حرکت می کند در حالی که همان آن جنگجوی نقابدار شده است^[۱۴۱]
طبیعت و زن در شعر ابو شادی
«استاد ابراهیم المصری می گوید که رابطه محکم بین زن و طبیعت همانی است که دکتر ابو شادی را شیفته ی آن دو می سازد پس شعر نرم او را همانگونه که شعر انقلابی او را می یابیم به خوبی درک می کنیم.
در ص ۴۱ از مختارات وحی العام اینگونه می سراید:
بلغ التخیلُ منک غایه سولهِ و کذا الحقیقه فی الخیال تضوع
خیال و تخیّل در تو به نهایت خودش رسیده است، آری چنین است که حقیقت در خیال منتشر می شود.
هَلْ کان لدُنیا سواکِ رجاوًها أو کان غیرُ جمالکِ الینبوع؟
آیا برای دنیا غیر از تو آرزویی هست یا اینکه از زیبایی تو سرچشمه ی دیگری هست؟
بنتُ «الطبیعه» أنتِ آیه فنها فعلی روائک فنها المطبوع