وبلاگ

مقدار مورد استفاده برای انجام RFLP برای ژن CAT در هر نمونه بصورت زیر می­باشد:

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

1. 1. آب استریل: 5/17 میکرولیتر

1. 1. آنزیم محدودکننده EcoRV: 5/0 میکرولیتر

1. 1. بافر H: 2 میکرولیتر

1. 1. محصول PCR : 10 میکرولیتر

پس از تهیه­ مخلوط فوق آن را spin downکرده، و آن را به مدت30/16 ساعت در دمای 37 درجه سانتیگراد در انکوباتور قرار می­دهیم.
3-7: الکتروفورز
3-7-1: مواد مورد استفاده جهت انجام الکتروفورز

1. 1. آگاروز

1. 1. TBE 5X

1. 1. TBE 0/5X

1. 1. 6x loading buffer

1. 1. DNA ladder

1. 1. اتیدیوم بروماید

3-7-2: طریقه­ی تهیه­ محلول­های مورد استفاده جهت انجام الکتروفورز
- TBE 5X
54 گرم Tris base و 5/27 گرم Boric Acid را وزن کرده و در داخل شیشه­ی یک لیتری می­ریزیم و 20 میلی لیتر EDTAرا بر روی آن ریخته سپس مقدار کمی آب به آن اضافه می­کنیم و خوب هم می­زنیم و پس از هم زدن حجم آن را به 1000 می­رسانیم.
- TBE 0/5X
100 میلی لیتر از TBE 5X را با 900 میلی لیتر آب تصفیه شده مخلوط کرده و پس از هم زدن خوب TBE 0/5X برای استفاده آماده است.

• • محلول اتیدیوم بروماید برای رنگ آمیزی ژل

1. 1. میکرولیتر از رنگ اتیدیوم را در 700 میلی لیتر TBE 0/5X حل می­کنیم

• • محلول EDTA

38/5 گرم EDTA را در 30 میلی لیتر آب تصفیه شده حل کرده و PH آن به 8 می­رسانیم
3-7-3: الکتروفورز GSTM1 و GSTT1 و رنگ آمیزی ژل
پس از انجام PCR قطعات DNA حاصل را در چاهک­های ژل اگارز %5/1 load کرده (جهت درست کردن ژل آگاروز از مایکروفر استفاده می شود) و پس از اتصال جریان برق DNA چون دارای بار منفی هست به طرف قطب مثبت حرکت کرده، وقتی بر روی ژل مسافتی بیش از نصف طول ژل را طی کرد آن را در درون رنگ اتیدیوم بروماید در حدود 10 دقیقه قرار می­دهیم و پس از رنگ­آمیزی در دستگاه Gel Documentation آن را مشاهده خواهیم کرد. اگر شخص مورد نظر برای هر دو تا ژن GSTM1 و GSTT1 نول باشد، فقط یک باند که مربوط به ژن بتا-گلوبین است دیده خواهد شد، که طول این باند 268 جفت باز می­باشد. اگر شخص مورد نظر برای ژن GSTT1 نول باشد، باند مربوط به ژن بتا-گلوبین و ژن GSTM1دیده خواهند شد، که طول این باندها به ترتیب 268 و 219 جفت باز می­باشند. اگر فردی هر دو تا ژن GSTM1 و GSTT1 را داشته باشد سه باند ژنی که مربوط به ژن های GSTT1، بتا-گلوبین و GSTM1 است دیده خواهند شد. که طول آنها به ترتیب 459، 268 و 219 جفت باز می باشند. در شکل 1-3 ژنوتیپ مربوط چندشکلی ژن های GSTM1 و GSTT1 نشان داده شده است.
شکل 3-1- یک نمونه از آنالیز multiplex-PCR مربوط به چندشکلی ژن های GSTM1 و GSTT1
خط1: مارکر 100 جفت بازی، خط2: present/GSTT1-present GSTM1-، خط3: null/GSTT1-present GSTM1-، خط4: null/GSTT1-null GSTM1-، خط5: present/GSTT1-null GSTM1-
3-7-4- الکتروفورز PCR-RFLP برای ژن کاتالاز و رنگ­آمیزی ژل
قطعات DNA حاصل ازPCR-RFLP را جهت تعیین ژنوتیپ کاتالاز بر روی چاهک­های ژل آگارز 5/1 درصد load کرده و پس از اتصال جریان برق DNA چون دارای بار منفی هست به طرف قطب مثبت حرکت کرده، وقتی بر روی ژل مسافتی بیش از نصف طول ژل را طی کرد آن را در درون رنگ اتیدیوم بروماید در حدود 10 دقیقه قرار می­دهیم و پس از رنگ آمیزی در دستگاه Gel Documentation آن را مشاهده خواهیم کرد.
بر روی ژل سه نوع ژنوتیپ دیده می­ شود که عبارتند از: CC، CT، T
ژنوتیپ CC که ژنوتیپ وحشی ژن C-262T است توسط آنزیم EcoRV برش خورده و باعث ایجاد باندهای 157 و33 جفت بازی می­ شود. اگر ژن کاتالاز 262- جایگاهی برای برش آنزیم EcoRV نداشته باشد فقط یک باند 190 جفت بازی بر روی ژل مشاهده می­ شود که نشان دهنده ژنوتیپ TT می­باشد. و اگر یکی از رشته ها جایگاه برش داشته باشد و دیگری نداشته باشد بر روی ژل سه باند 190، 157و 33 جفت بازی مشاهده می­ شود که نشان دهنده‌ی ژنوتیپ CT می­باشد. در شکل 3-2 ژنوتیپ این چند شکلی دیده می­ شود.
شکل 3-2- باندهای حاصل از تاثیر آنزیم EcoRV بر روی محصول PCR
بر روی ژل آگاروز و ایجاد ژنوتیپ­های CC، CT و TT
3-8: تحلیل آماری داده ­ها

(۱۹۹۹)

نوآوری

نوآوری شاخص اصلی کارآفرینان است و با عملکرد شرکت رابطه مستقیم دارد.

لیبرمن ومونتگمری^[۳۷]
(۱۹۸۸)

پیش فعالی

کارآفرینان از استراتژی اولین وارد شونده برای کسب مزیت استفاده می کنند.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

استیونسون و جارلی^[۳۸]
(۱۹۹۰)

پیش فعالی

کارآفرینی فرایند پیگیری فرصت ها بدون در نظرگرفتن منابع است.

لامپکین و دس^[۳۹]
(۲۰۰۱)

پیش فعالی و تهاجم رقابتی

پیش فعالی یک دیدگاه جستجوی فرصت است و درجایی است که کارآفرینان به طور تهاجمی با محیط خود در تعامل هستند.

منبع: (صفری و همکاران، ۱۳۸۶، ص ۷۸)
۲-۱-۱۱- تمایل کارآفرینانه از دیدگاه دیس و لومپکین
بنگاه هایی که می خواهند در کارآفرینی بنگاهی درگیر شوند، بایستی به جهت گیری کارآفرینی پایبند باشند. جهت گیری کارآفرینی به فعالیت های راهبردپردازی که برای شناسایی و آغاز سرمایه گذاری مخاطره ای در سطح بنگاه صورت می گیرد، اشاره دارد. جهت گیری کارآفرینی یک چارچوب ذهنی و دیدگاهی درباره کارآفرینی ارائه می دهد که در فرایندهای پایدار و فرهنگ بنگاه منعکس می شوند.
مینتزبرگ (۱۹۷۳) اسلوب های بنگاه های سه گانه: برنامه ریزی، انطباقی، کارآفرینی را ارائه کرده است. بر اساس دیدگاه مینتزبرگ، اسلوب کارآفرینی به معنی تلاش و جستجوی فعال برای فرصت جدید و جهش های چشم گیر در مواجه با عدم اطمینان ها است.
فریدریکسون (۱۹۸۶) ابعادی شامل: جامعیت گرایی، پیشگامی، عقلانیت، خطرپذیری، شهامت و صراحت فکری را به عنوان ابعاد کارآفرینی بنگاهی ارائه کرده است.
میلر (۱۹۸۳) معتقد است که بنگاه کارآفرین در خلاقیت بازار- محصول، خطرپذیری برای سرمایه گذاری ها و خلاقیت های پیشگامی درگیر می شود. دیس و لومپکین (۲۰۰۳) دو مفهوم رقابت تهاجمی و استقلال عمل را به مفاهیم نظریه پردازان پیشین به عنوان ابعاد جهت گیری کارآفرینی برای بنگاه ها افزودند و دیدگاه دیگران را کامل کردند (جدول ۲).
جدول۳-۲: ابعاد تمایل کارآفرینانه از دیدگاه دیس و لومپکین

ابعاد

تعاریف

استقلال عمل

فعالیت های مستقل افراد یا تیم ها برای ایجاد و انجام یک کسب و کار یا عملیاتی سازی یک چشم انداز به صورت کامل

نوآوری

تمایل به ارائه ایده های جدید و نو بر اساس آزمایش گرایی و فرایندهای خلاق برای توسعه خدمات و محصولات جدید و حتی فرآیندهای جدید

پیشگامی یا پیش فعالی

یک دیدگاه پیش نگر است که رهبر بازار، برای شناسایی و بهره برداری از فرصت ها بر اساس تقاضای آینده، مورد استفاده قرار می دهد.

۲ـ۱) تامین و حفظ مصالح عمومی
از جمله غایات مطلوب در حکومت اسلامی از منظر شیخ، تحقق مصالح عمومی جامعه است که امام و رهبر سیاسی - دینی در راستای تامین آن منصوب شده است و اصولا به دلیل دانش سیاسی - دینی خویش، جز به مصالح عمومی مردم نمی اندیشد و در غیر آن دستوری صادر نمی کند; بنابراین امام در هر امری از امور مردم و شهروندان جامعه اسلامی که فرد یا گروه خاصی عهده دار آن نباشد (و جزء منافع عامه محسوب گردد) خود را موظف می داند که آن را به سرانجامی مطلوب برساند( طوسی، ۱۲۷۱ق، ج ۳: ۳۱۹ و ج ۷: ۲۴).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۳ـ۱) برقراری نظم و امنیت
نظم و بر قراری امنیت عمومی از نیازهای اولیه و خواسته های به حق هر ملتی به شمار می آید.در سایه نظم و امنیت، شکوفایی استعدادها و خلاقیت ها و رشد و بالندگی تمدن ها، محقق می شود و در صورت فقدان آن، تمدن ها به زوال می گرایند.شیخ طوسی به شیوه ای غیر مستقیم بر این نکته تاکید دارد که هرگاه حکومت در جامعه ای حضور فعال داشته باشد، نظم و امنیت تامین خواهد شد و مردم از گرداب فساد و تباهی ناشی از بی نظمی و ناامنی رهایی خواهند یافت( طوسی، ۱۳۵۸: ۱۸۳).
۴ـ۱) بسط عدالت اجتماعی
از مهم ترین اهداف پیامبران و امامان ترویج عدالت و بسط آن در اجتماع بوده است.این مهم همچنین با سیاست های اعلامی حکومت ها و دولت ها نیز تطابق داشته و رهبران حکومت ها، همیشه آن را در سرلوحه برنامه های خود اعلام می کنند.امام علی علیه السلام در این باره می گوید که چه بسا حکومت های غیر دینی و غیرمعتقد به مکتب اسلام، با وجود کفر، استمرار یابند; اما هر حکومتی که با ظلم و ستم و غیر عادلانه با مردم خویش رفتار کند، دوام و استمراری نخواهد داشت.شیخ طوسی در راستای تبیین لزوم دولت و حکومت، به این موضوع نیز توجه داشته و اذعان می دارد که هر گاه حکومتی و حاکمی مبسوط الید و مقبول مردم بر سرکار بیاید، نتیجه و ثمره عمده آن این است که داد مظلومان و ستمدیدگان را از ستم پیشگان خواهد ستاند و با تحقق این هدف، شهروندان آن جامعه سیاسی، به صلاح و سعادت و نیک بختی دست خواهند یافت( طوسی، ۱۳۵۸: ۱۸۳) . در نقطه مقابل، هرگاه مردم و ملتی از چنین موهبتی برخوردار نباشند، قدرتمندان و صاحبان زور بر ضعفای جامعه مسلط خواهند گشت و نتیجه آن خواهد شد که همگان بر انجام معاصی تجری پیدا کرده و سرکشی در برابر احکام الهی گسترش خواهد یافت; در این صورت، مردم به فساد و تباهی نزدیک تر خواهند بود تا به نیک بختی و سعادت( طوسی، ۱۴۰۵، ج ۱: ۷۰).
۵ـ۱) تامین رفاه نسبی و عمومی جامعه
مقوله رفاه و آسایش نسبی در زندگی، بعد از حل مساله نظم و امنیت مطرح می گردد.بر این اساس، هرگاه شهروندان جامعه به نظم و امنیت مالی و جانی دست یافتند، آن گاه به فکر تامین رفاه خود بوده و حکومتی را طلب می کنند که آنها را در این جهت یاری کرده و فرصت لازم و برابر را برای نیل به این منظور فراهم آورد.با این زمینه فکری است که شیخ الطائفه، ثمره حکومت عادل و قدرتمند را با عبارت «درت المعایش » توصیف می کند; به عبارت دیگر، چنین حکومتی، نعمت های دنیوی و نیز فراغت خاطر از حیث زندگی دنیوی و رفاه نسبی آن را به ارمغان خواهد آورد، و آن گاه که مردم با فقدان چنین حکومتی مواجه گردند، «تکدرت معایشهم » ، یعنی نتیجه طبیعی حکومت ظلم و جور آن است که مردم دچار وضعیت نابسامان شده و زندگی بر آنان سخت و دشوار گردیده و با تنگناهای معیشتی رو به رو خواهند شد( طوسی، ۱۴۰۵، ج ۱: ۷۰).
۶ـ۱) استقلال و عزت اسلامی (نفی سبیل)
اسلام و حکومت مبتنی بر آن، برای ادیان آسمانی و پیروان آنها همواره احترام قائل بوده و در بسیاری از موارد برای آنان حقوقی همانند سایر مسلمانان مقرر می کند; اما یک اصل کلی همیشه پرتو خود را بر آنها می افکند که مسلمانان باید ضمن ستم نکردن به سایرین، خود نیز هرگز به زیر سلطه و تسلط سیاسی و اقتصادی غیرمسلمانان نروند.به همین دلیل فقهای مسلمان بر این باورند که در مسائل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، بر طبق نصوص قرآنی و روایات، احکامی که موجب سلطه کفار بر مسلمانان می گردد، ممنوع بوده و قابل عمل نیست.شیخ الطائفه نیز ضمن تاکید بر این اصل اساسی و با استناد به آیه شریفه «لن یجعل الله للکافرین علی المؤمنین سبیلا» ، سلطه و چیرگی کفار بر شهروندان مسلمان را ممنوع دانسته و می گوید:
ذلک عام فی جمیع الاحکام الا ما خصه الدلیل( طوسی، بی تا، ج ۱: ۶۹۶); نفی سلطه و سبیل کافر بر مسلمان، در تمامی احکام اسلامی جاری است، مگر آن که مورد خاصی به سبب دلیل شرعی مستثنا شود.

1. 1. وظایف و اختیارات حکومت اسلامی

تامل در نقش و جایگاهی که امام و رهبر سیاسی جامعه اسلامی و یا نایب او دارد، ما را به شمول و گستره اختیارات و وظایف حکومت اسلامی در سطح سیاست گذاری و اداره امور عمومی و اجتماعی راهنمایی می کند; زیرا در نظر فقهای شیعه و به ویژه شیخ طوسی، امامت، ریاست و زعامت عمومی (سیاسی، اجتماعی و اقتصادی) یک فرد در امور دین و دنیاست(امام خمینی، ۱۳۷۸ :۱۰۳) ; البته به دلیل ویژگی عصمت در امام، این گستردگی قلمرو اختیارات، موجب اخلال در واجبات الهی نخواهد گردید و این مساله با آموزه های دین محافظت خواهد شد; اما از آن جا که از یک طرف، در عصر غیبت این رهبری تداوم یافته و علمای شیعه در این راستا اختیاراتی می یابند و وظایفی را برعهده می گیرند و از طرف دیگر، حتی امام معصوم هم در برخی عرصه ها با محدودیت هایی مواجه خواهد بود، شایسته است به برخی از وظایف و اختیارات اساسی اشاره گردد.
۱ـ۲) تبیین احکام الهی (افتا) و قانون گذاری
از اساسی ترین و بدیهی ترین اصولی که باید رهبر جامعه اسلامی بر اساس مکتب و شریعت اسلام بدان بپردازد، تبیین احکام و آموزه های دینی و ابلاغ آنها برای مردم است.
در واقع پیامبر اسلام در راستای تبلیغ و تبیین احکام الهی بود که اقدام به تشکیل حکومت کرد و نهادهای سیاسی را ایجاد نمود.همچنین بر طبق عقیده شیعه، امام معصوم که جانشین پیامبر تلقی شده و گفتارش همانند پیامبر حجت است، وظیفه حفاظت از شریعت را به عهده دارد( طوسی، ۱۳۱۸ق.، ج ۲: ۶۰۲) . این مهم با بیان احکام دینی و سیاسی آغاز می گردد.شیخ در این راستا به وظیفه علما و فقهای شیعه در عصر غیبت اشاره کرده و تاکید می کند که آنان عهده دار ایفای چنین نقشی هستند:
بل - عندنا - ان یتولی ذلک من استودع حکم الحوادث و هم الشیعه بما نقلوه عن ائمتهم علیهم السلام( طوسی، ۱۴۰۵، ج ۱: ۱۳۱) ; بلکه نزدما (شیعیان) مقرر است که این وظیفه (تبیین احکام الهی و افتا) را کسانی ایفا خواهند کرد که صدور حکم (تصمیم گیری در مورد حوادث و پدیده های سیاسی اجتماعی در عصر غیبت) بر عهده آنان واقع شده است و آنان بر طبق روایاتی که از امامان شیعه نقل شده، شیعیان (علما و فقهای شیعه) هستند (که حائز این شان و رتبه می باشند) .
هرگاه از زاویه دیگری به این موضوع بنگریم، مشاهده خواهیم کرد که این وظیفه، خود را به مانند یکی از ساختارهای نظام سیاسی اسلام می نمایاند و پیامبر اسلام و امامان، افرادی در این جهت منصوب می کردند.شیخ طوسی از این منظر، قول و گفتار کسانی را در عصر غیبت حجت و ملاک شرعی می داند که ویژگی های خاصی را حائز باشند:
و اذا لم یتمیز قول المعصوم، یجب ان یراعی قول العلماء الذین یعرفون الاصول و الفروع دون العامه و المقلدین و انما قلنا ذلک لان الذی قوله حجه هو الامام المعصوم و کان هو عالما بجمیع احکام الشریعه و لابد ان یکون عالما بالاصول( طوسی، ۱۳۱۸، ج ۲: ۶۳۳); آن گاه که گفتار امام، قابل تمیز و تشخیص نباشد، واجب است گفتار علمایی که اصول و فروع مکتب را می شناسند، مورد توجه قرار گیرد، نه عموم مردم و مقلدان.این نکته را به این دلیل مطرح کردیم که آنچه امام معصوم می گوید، حجت شرعی است و او عالم به تمامی احکام شریعت می باشد، پس باید به اصول نیز معرفت تام داشته باشد.
۲ـ۲) قضاوت
ساختار قضاوت و دادرسی، در زمره ساختارهایی است که از صدر اسلام تاکنون در حکومت ها، نهادینه شده محسوب می شود.همچنین برای حل و فصل دعاوی، باید دستگاه قضاوتی در کار باشد تا بدان مهم بپردازد و در نتیجه دادرسی عادلانه و مطلوب، غایت و مقصود ستاندن حق ستمدیدگان از ستم پیشگان محقق گردد، مظلومان نصرت شده و ستمگران از ادامه تجاوزشان باز داشته شوند( طوسی، ۱۳۵۸: ۱۸۳) . همین نگرش باعث شده است که مساله دادرسی، از فروض و واجباتی به شمار آید که نظام سیاسی آن، بیشترین توجه را بدان داشته باشد.
اما این که در منطق شیعه، چه فرد یا گروهی صلاحیت و شایستگی انجام این نقش را داراست و چه ویژگی هایی باید داشته باشد، شیخ طوسی آن را در انحصار سلطان حق و عدل یعنی امام می داند و جز امام و یا افرادی که از جانب ایشان اجازه قضاوت و دادرسی را دارند، سایرین مجاز به اقدام در این موارد نخواهند بود( طباطبایی،۱۴۱۶ق: ۳۰۱) .
در نظر شیخ از دلایلی که قضا و دادرسی را تحت عنوان ساختار قضایی در نظام سیاسی اسلام مطرح می سازد، این است که امام موظف است در هر منطقه ای، قاضی و حاکمی بگمارد تا عهده دار حل و فصل اختلافات گردد:
اذا علم الامام ان بلدا من البلاد لاقاضی له لزمه ان یبعث الیه.روی ان النبی صلی الله علیه وآله بعث علیاعلیه السلام الی الیمن و بعث علی علیه السلام ابن عباس الی البصره قاضیا و علیه اجماع( طوسی، ۱۲۷۱ق، ج ۸: ۸۵) ; هرگاه امام مطلع گردید که شهری از شهرهای حوزه های حکومتی وی، از وجود قاضی محروم است، باید فردی را برای این مسؤولیت به آن منطقه گسیل دارد; چنانچه روایت شده که پیامبر، علی را به یمن و علی، ابن عباس را به عنوان قاضی به بصره فرستاد، و شیعه بر این مطلب اتفاق نظر و اجماع دارد.
پس از تامل در ضرورت ایجاد این ساختار در نظام سیاسی به تبعیت از حکومت پیامبر و امام، لازم است درباره ویژگی های قضاوت بحث بکنیم.شیخ معتقداست قاضی باید دارای دو صفت باشد:

1. 1. علم به احکام الهی

1. 1. عدالت

وی در تبیین ویژگی اول، اعلام می دارد:
لایجوز ان یتولی القضاء الا من کان عارفا (عالما) بجمیع ما ولی( طوسی، بی تا ، ج ۲: ۵۸۸) ; منحصرا کسانی می توانند متصدی قضاوت گردند که به تمامی موارد مسؤولیت خود (احکام الهی و آداب قضاوت) عارف و آگاه باشند (و در کار خود، از دیگران تقلید نکنند) .
در مورد ویژگی عدالت می نویسد:
شرط دوم قضاوت این است که مورد اطمینان و عادل باشد; بنابراین هرگاه قاضی فاسق باشد، به اجماع علما، قضاوت وی محقق نگردیده و مورد تایید واقع نمی شود( طوسی، ۱۲۷۱ق، ج ۸: ۹۹).
اما ساختار قضاوت در عصر غیبت، مطابق نظر اکثر علما و صاحب نظران، برعهده فقهای شیعه است و شیخ الطائفه نیز واگذاری این منصب را از سوی امامان شیعه می داند:
و قد فوضوا ذلک الی فقهاء شیعتهم فی حال لایتمکنون فیه من تولیه بنفوسهم( طباطبایی، ۱۴۱۶ق:۳۰۱) ; آن گاه که امکان قضاوت برای امامان شیعه مقدور و ممکن نباشد (مثل عصر غیبت)، این مسؤولیت را به فقهای شیعه واگذار کرده اند و آنان موظفند که در صورت امکان، به انجام آن مبادرت ورزیده (و در برابر انجام دادن آن، دارای اجر و ثواب زیادی گردند) .
شیخ برای تبیین خاستگاه این منصب در عصر غیبت، به روایاتی تمسک می کند که به طور کلی امامان فرموده اند:
اذا کان بین احدکم و بین غیره خصوصه فلینظر الی من روی احادیثنا و علم احکامنا فلیتحاکما الیه( طوسی، بی تا، ج ۲: ۶۰۲) ; آن گاه که بین یکی از شما و سایرین تنازعی رخ داد، باید به فردی توجه کنید که احادیث ما را روایت کرده و به احکام ما آگاهی داشته باشد; پس باید محاکمه را به نزد او ببرید.
۳ـ۲) کارگزاری سیاست
وجه غالب وظایف رهبر و امام در منظر شیخ، حوزه ای را پوشش می دهد که با اندکی تامل، دو وظیفه و ساختار قبلی را هم در زیر چتر خود قرار می هد; به عبارت دیگر، وی کارگزاری سیاست را تعمیم داده و شامل همه مواردی می داند که به تدبیر امور عمومی و اجتماعی - سیاسی مربوط گشته و قضاوت و اجرای حدود و سایر وظایف را نیز شامل می شود.
شیخ در آن جا که در صدد تبیین وجه تمایز و فارق بین پیامبر و امام است، برای پیامبر (که صرفا مقام نبوت را حائز می باشد)، مقام امامت و رهبری شرعی را قائل می شود; بدین معنا که اقوال و افعال او برای سایرین حجت بوده و عمل به آنها در محضر خداوند، آنان را معذور می دارد و آن را به امام جماعتی تشبیه می سازد که نماز گزاران در رکوع و سجود به وی اقتدا می کنند; البته شیخ یکی از مفاهیم امامت (در لغت) را همین مورد می داند; اما آنچه که در دیدگاه او از نظر اسلام، تحت عنوان امامت مطرح است، از زاویه دیگری بدان نظر می شود و آن، این که امام در این منظر، مسؤولیت تدبیر امور سیاسی - اجتماعی مردم، تنبیه و مجازات جنایتکاران، جنگ با دشمنان مردم، گماردن و منصوب کردن امیران و کارگزاران نظام سیاسی در مناطق مختلف و نیز اجرای احکام الهی بر متخلفان را بر عهده دارد( امام خمینی، ۱۳۷۸الف: ۱۱۱- ۱۱۲). با چنین قرائتی، بسیاری از پیامبران دیگر چنین منصب و مسؤولیتی نداشته و صرفا ابلاغ مصالح و مفاسد شرعی به مردم، بر عهده ایشان بوده است.وی در استدلال برای تثبیت این جایگاه، به شواهد قرآنی روی آورده و انتخاب طالوت را به عنوان پادشاه، همزمان با حضور و وجود پیامبر آن عصر مطرح می کند و می گوید که طالوت نیز به لحاظ قدرت جسمی و شجاعت و همچنین دانش سیاسی که واجد آن بوده، عهده دار چنین منصبی می گردد.شیخ اینها را دلیل بر این مطلب می داند که مقام امامت، یک منصب سیاسی - اجتماعی است که امام ضمن تبیین احکام الهی و بیان قوانین شرعی، که مفروض و مفروغ عنه محسوب می شود، باید به ایفای رسالت خود در زمینه تدبیر امور مردم نیز بپردازد، یا حضرت ابراهیم خلیل علیه السلام در حالی که مقام نبوت را دارا بود، توامان، به دلیل احراز ویژگی ها و شایستگی ها، مقام امامت را نیز کسب کرده و از طرف خداوند، به عنوان امام برای مردم معرفی می شود( امام خمینی، ۱۳۷۸الف: ۱۱۳) .
عمده تلاش شیخ، در تبیین این وجه امامت است که با توجه به این مطلب، در هر عصری که امام معصوم حضور دارد، به این نقش توجه می شود و هرگاه امام معصوم، مبسوط الید نباشد، تصدی این وظیفه بر عهده جانشینان واجد شرایط و افراد ماذون از طرف امام قرار می گیرد( طباطبایی،۱۴۱۶ق: ۳۰۱).
در گستره قلمرو اختیارات حکومت و نظام سیاسی تحت فرمان امام یا نایب او، شیخ به این نکته اشاره دارد که در یک جامعه سیاسی، امرا، حکام و رؤسایی حضور دارند که همگان از طرف امام قدرت می یابند و با استناد به این شروعیت خاستگاهی، به تصمیم گیری هایی سیاسی - اجتماعی می پردازند، البته وجود صفت عصمت در آنها، ضرورتی ندارد، زیرا امام معصوم در مرتبه ای فراتر و مافوق آنان، بر اعمال و رفتارشان نظارت دارد; اما امام و رهبر علی الاطلاق نظام سیاسی باید معصوم باشد، زیرا وی دیگر امام و رهبری مافوق ندارد: «و الامام لا امام له و لارئیس فوق رئاسته »( طوسی، ۱۳۵۸ :۱۸۹) ; همگان باید از ایشان تبعیت و پیروی نمایند، اما خودش به دلیل مصونیتی که از ناحیه شایستگی فردی کسب کرده، ملزم به پیروی از کسی نیست.
شیخ در برخی موارد دیگر از جمله در محور حقوق و اختیارات امام، نکاتی را مستثنا می داند که مربوط به حقوق عمومی مردم است و به همین دلیل امام را مجاز نمی داند که اقدام به اقطاع^[۴۶] کرده و مواردی را به افراد خاصی واگذار نماید و چنین استدلال می کند:
ان هذه المواضع لایملکها احد بعینه بل الناس فیها مشترکون( طوسی، بی تا، ج ۲: ۵) ; چون فرد مشخصی، مالکیت بر این منافع عمومی نداشته و عموم مردم در آنها سهم دارند.
پس بر امام جایز نیست که امثال خیابان ها و جاده ها را به فرد خاصی واگذار کند و هر کسی چنین اختیاری را برای امام قائل باشد، باید دلیل مقبولی ارائه کند.
۴ـ۲) اجرای حدود و احکام الهی
اجرای حدود و تعزیرات از جمله وظایف و رسالت هایی است که هرگاه جامعه ای فاقد آن باشد، انتظام جامعه مختل گردیده و هرج و مرج بر آن حاکم خواهد شد.وجود ضمانت اجرایی قوانین اساسی هر جامعه ای، پشتوانه ای متین برای آرامش در رفتار سیاسی افراد بوده و موجب استمرار حکومت قانون در آن جامعه می شود.شیخ طوسی از این مساله با واژه «اقامه الحدود علی مستحقیها»( امام خمینی، ۱۳۷۸الف: ۱۱۱)یاد کرده و قامت حکومت و رهبری سیاسی را بدون آن، راست و برقرار نمی داند.وی بدون هیچ تردیدی ایفای این نقش را در حوزه اختیارات امام یا کسی که از ناحیه وی ماذون است، می داند و حتی در مورد قصاص که از حوزه حدود الهی فراتر رفته و در حیطه حقوق شخصی قرار می گیرد، چنین می گوید:

1. 1. آزادی درونی

1. 1. تساهل و مدارای نسبی

1. 1. -محوریت بایدها و نبایدهای فطری بر اساس آموزه‌های دین

دین‌شناختی

تفوق دین برعقل

دین روش کامل زندگی

۴-۳-۲- بررسی اوقات فراغت بر اساس مبانی و اصول عملی استنباط شده از مکتب اسلام
۴-۳-۲-۱- تبیین تأثیر مبانی جهان‌شناختی «وجود زندگی جاوید پس از مرگ و حیات اخروی» و اصل عملی (لزوم باورمندی به وجود زندگی پس از مرگ) برآمده از آن بر شاخص اوقات فراغت
بر اساس این مبنا و اصل معنای واژۀ فراغت در دین بیانگر این است که افق اندیشۀ یک مسلمان در مقایسه با مکاتب مادی، نسبت به وقت و عمر، بازتر و جامع تر است چراکه از دیدگاه اسلام، عمر و فرصت حیات، نعمتی است که انسان مؤمن همواره برای رسیدن به کمال از آن استفاده می‌کند (کاویانی، ۱۳۹۱، ص ۷۵). از طرفی نیز بر اساس جهان‌بینی اسلام این دنیا مقدمۀ حیات ابدی است؛ و زندگی این جهانی زمینۀ سازندگی سراسر سعادت و یا شقاوت جهان آخرت است؛ بنابراین انسان موّحد نه تنها اوقات فراغت خود را صرفاً برای کسب لذائذ و خواسته‌های نفسانی و مادی صرف نمی‌کند بلکه چون این جهان را گذرگاه رسیدن به سعادت ابدی می‌داند و در واقع به حیات دنیا به عنوان مقدمۀ حیات آخرت و زندگی جاودانه می‌نگرد براین اساس از لحظه‌لحظۀ عمرش بیش‌ترین استفاده و بهره وری را در جهت رشد و کمال همه‌جانبۀ خود می کند؛ و از آنجایی که انسان موّحد عمر و فرصت حیات را یک نعمت الهی می‌داند، لذا در همۀ لحظات عمر، اعمال و رفتار خود را در مسیر قرب الهی قرار می‌دهد، یعنی کار، استراحت، عبادت، تفریح و … همه و همه برای خداوند و در مسیر کمال است: «انَّ صَلاتی وَ نُسُکی و مَحیایَ و مَماتی لله ربِّ العالمین» (سورۀ انعام، آیۀ ۱۶۲). بر این اساس است که مفهوم اوقات فراغت در مکتب الهی اسلام با مکاتب مادی متفاوت است. انسان مسلمان نمی‌تواند اوقات فراغتی به مفهوم مادی آن داشته باشد چرا که او تلاش می‌کند که در هر فرصتی که پیش می‌آید، آن را برای تجدید قوا و آمادگی روحی و جسمی جهت آماده‌تر شدن و توانمندی بیشتر در جهت عبادت و خدمت خالصانه به خلق خدا استفاده نماید، همان‌گونه که در دعای کمیل (قمی، ۱۳۹۰، ص۱۱۵) گفته شده است: (قَوِّ علی خِدمَتِکَ جَوارِحی) (کوهستانی و امنیان، ۱۳۸۳،ص ۶۷).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۴-۳-۲-۲- تبیین تأثیر مبنای انسان‌شناختی «تقدم فرد بر جامعه» بر شاخص اوقات فراغت
بر اساس مبنای انسان‌شناختی فوق انسان مسلمان می‌داند علاوه بر توجه به خواسته‌های خود باید به صلاح جامعه نیز بیندیشد؛ به عبارت دیگر فرد مسلمان اوقات فراغتی را برنمی‌گزیند که به موجب آن فسادی روی دهد که اثر آن علاوه بر این که خودش را نیز درگیر کند دامن‌گیر جامعه نیز شود. در واقع فرد مسلمان به نوعی با خواسته‌ها و تمایلات فردی خویش مقابله می‌کند تا بر خواسته‌های نفسانی خود در زمینۀ اوقات فراغتی که از چارچوب‌های دین خارج استغلبه کردهو مطابق دین خویش عمل نماید. بر این اساس فرد مسلمان از برخی از خواسته‌های خود در نحوۀ گذران اوقات فراغتمی‌گذرد و در واقع باخود فرمانی و عاملیتی که دارد به کنترل و تنظیمخواسته‌های نفسانی خود می‌پردازد تا در ایجاد جامعه‌ای سالم نقش‌آفرینی کند چراکه معتقد است جامعۀ سالم در نهایت به کمال فردی تک‌تک افراد جامعه منجر خواهد شد. بر این اساس است که به دلیل گذشتن از برخیخواسته‌های خود در زمینۀ نحوۀ گذران اوقات فراغتش، خویش را ملامت نمی‌کند و آزرده‌خاطرنمی‌شود چرا که این عمل را مطابق و در راستای کمال خویش می‌داند. بدین ترتیب فرد مسلمان انواعی از اوقات فراغتی را بر می‌گزیند که نه تنها خود او را متوجه ضرر نکند بلکه جامعه نیز از این آسیب به دور باشد.
۴-۳-۲-۲-۱- تبیین تأثیر اصول عملی برآمده از مبانی انسان‌شناختی بر شاخص اوقات فراغت
الف- محوریت فطرت و تعادل در ارضای تمایلات
فراغت همراه با پاک‌دامنی، از دعاهای همیشگی اولیای خداست. از سوی دیگر فراغتی که استفاده صحیح از آن نشود، بسیار نامطلوب است؛ زیرا معمولاً بیکاری و فراغت، زمینه‌ای برای بروز تمایلات شیطانی خواهد شد. بر اساس این اصل انسان مسلمان انواعی از اوقات فراغتی را برمی‌گزیند که در آن علاوه بر ارضای بُعد مادی به بعد معنوی وجودش نیز توجه شود که این خود منجر به توجه به تمامی ابعاد وجود انسان شده و در نهایت به ارضای متعادل امیال می‌ انجامد. بدین ترتیب است که مفهوم لذت در اسلام و مکاتب مادی نیز بسیار متفاوت است. در اسلام لذت‌ها رابطۀ مستقیمی با نیات انسان دارند. انسان مسلمان حتی اوقات فراغتش را بر اساس نیت قرب به خداوند انتخاب می‌کند بنابراین فعالیت‌هایی را برمی‌گزیند که مطابق با توصیه‌های دین باشد که هماهنگ با فطرت انسانی است. بر این اساس اوج لذت مسلمان در رسیدن به رضای الهی است حتی در اوقاتی که برای فراغت خود برمی‌گزیند.
ب- تکلیف مداری
بر اساس این اصل، فرد مسلمان به گزینش انواعی از اوقات فراغتی مبادرت می‌ورزد که در حیطه و چهارچوب‌های دین قرار داشته باشد و انتخابی با این نحو را جزء تکالیفی می‌داند که به عهدۀ یک مسلمان است. از طرفی نیز با انجام این تکلیف اطمینان خاطر می‌یابد که حقوق دیگران را نیز رعایت کرده و حقی را از کسی ضایع ننموده است.
۴-۳-۲-۳- تبیین تأثیر اصول عملی برآمده از مبانی ارزش‌شناختی بر شاخص اوقات فراغت
الف- محوریت آزادی درونی
بر اساس این اصل همۀ فعالیت‌های انسان در طول روز باید به گونه‌ای باشد که به آزادی معنوی انسان منجر شده و آن را اعتلا بخشد. بعضی گمان می‌کنند به هنگام فراغت و استفاده کردن از آن و لذت بردن، یعنی اینکه از هر قید و بندی، حتی محدودیت‌های اخلاقی و دینی هم خود را رها سازند و در مقابل نیز انتظار دارند کسی در امور آن‌ها مداخله نکند و آزادی آن‌ها را برای لذت‌های مخرب آن‌ها تحدید نکند. این در صورتی است که در اسلام آزادی برای اعمال اراده در حیطه‌های مختلف زندگی باهدف رسیدن و رشد آزادی معنوی است نه اینکه با داشتن آزادی بتوانیم هر گونه اوقات فراغتی را که دوست می‌داریم و از حیطۀ دین خارج است انتخاب نماییم؛بنابراین در اسلام اوقات فراغت نیز می‌تواند فرصتی در جهت رشد و کمال انسان باشد. بر این اساس اوقات فراغت به عنوان زیرمجموعه‌ای از زمان، یک سرمایه ارزشمند و گنج نهان است به شرط آنکه توانایی استخراج و بهره‌گیری از آن را داشته باشیم.
ب- تساهل و مدارای نسبی
بر اساس اصل فرد می‌تواند از میان اوقات فراغتی که حلال می‌باشند با اعمال سلیقۀ خود انواعی را برگزیند اما زمانی که فرد انواعی از گذران اوقات فراغتی را برمی‌گزیند که در چهارچوب دین قرار ندارد و باعث آسیب به خود و جامعه می‌شودنمی‌توان مدارا کرد و حتی بر اساس آموزه‌های اسلام نباید مدارا کرد بلکه وظیفه و تکلیف الهی ایجاب می‌کند تا فرد یا گروه مورد نظر را ارشاد کرد تا از مسیر ضلالت خارج شوند. بر اساس این اصل است که امر واجبی چون امر به معروف و نهی از منکردر رابطه با مسئله‌ای چون نحوۀگذران اوقات فراغت نیز معنی می‌یابد که در واقع نشان‌دهندۀ احساس تکلیفی است که مسلمین نسبت به یکدیگر دارند.
ج- محوریت بایدها و نبایدهای فطری بر اساس آموزه های دین
بر این اساس ملاک فرد مسلمان برای انتخاب اوقات فراغت صرفاً احساسش نسبت به فعالیت‌های مختلف نیست به این معنی که اگر فعالیتی را لذت‌بخش دانست آن را انتخاب کند حتی اگر با بایدها و نبایدهای دین مطابقت نداشت؛ به عبارت دیگر فرد مسلمان باید احساسات خود را نسبت به انواع مختلف گذران اوقات فراغت‌ ملاک‌ها و توصیه‌های دین هماهنگ نماید و اگر این قبیل احساسات و علاقه‌مندی‌ها در چهارچوب دین قرار نمی‌گیرد آن‌ها را انتخاب نکند. چراکه اعتقاد بر این است که دین مطابق فطرت انسان‌هاست و هر آنچه باعث خاموشی و خمودگی فطرت شود در خارج از چهارچوب‌های دینی قرار می‌گیرد.
۴-۳-۲-۴- تبیین تأثیر مبنای دین‌شناختی «تفوق دین بر عقل» و اصل عملی (دین روش کامل زندگی) برآمده از آن بر شاخص اوقات فراغت
در برخی از نگرش‌ها دین صلاحیت تصمیم‌گیری و اعمال نظر و توصیه را در بسیاری از مسائل زندگی ندارد؛ اما فرد مسلمان با اعتقاد بر این‌ که دین شامل کامل‌ترین روش زندگی است توصیه‌های آن را در مورد همۀ مسائل زندگی و حتی در چگونگی گذران اوقات فراغت می‌پذیرد و تلاش می‌کند خود را به توصیه‌های دین مقید کند چرا که می‌داند دین از کلی‌ترین مسائل زندگی گرفته تا جزئی‌ترین آن‌ها را تحت پوشش قرار داده و دارای جامعیت هست؛ بنابراین نحوۀ گذران اوقات فراغت خویش را با دین و روش‌های توصیه‌شده در آن مطابقت می‌د‌هد.
۴-۳-۲-۵- ویژگی‌های اوقات فراغت د سبک زندگی اسلامی

• گزینش اوقات فراغتی که منجر به ارضای امیال به صورت متعادل می‌باشد.

• گزینش اوقات فراغت در چهارچوب بایدها و نبایدها (آموزه‌ها و احکام) دین.

• انتخاب انواعی از اوقات فراغتی که حلال باشد به عنوان یکی از تکالیف فرد.

• داشتن مدارای نسبی در گزینش اوقات فراغتی که در چهارچوب دین انتخاب شده است و عدم مدارا و تساهل افراد و نهادهای دینی و اجتماعی در مقابل انواعی از اوقات فراغتی که خارج از چهارچوب دین قرار دارد و نشان دادن مدارای نسبی

• در نظر گرفتن تقدم کمال فرد بر جامعه در زمینۀ انتخاب انواع گذران اوقات فراغت.

۴-۳-۲-۶- مصادیق نحوۀ گذران اوقات فراغت در اسلام
در معانی الاخبار (به نقل جوادی آملی، ۱۳۹۱، ص۲۰۰) آمده است رسول خدا «صلی الله علیه و آله»می‌فرماید: خردمند اوقات روزانه‌اش را به چهار بخش قسمت می‌کند:…بخشی از آن را برای بهره‌جویی از حلال قرار می‌دهد و این بخش قسمت‌های دیگر را تقویت می‌کندو مایۀ آرامش و آسایش قلب می‌شود.
در جامع الصغیر (همان) نیز آمده است که رسول خدا «صلی الله علیه و آله» می‌فرماید: به سرگرمی و بازی بپردازید، زیرا دوست ندارم سختگیری و خشونت در دینتان مشاهده شود. علاوه بر این، امیرالمؤمنین «علیه السلام» در تفسیر آیۀ «لا تَنسَ نَصیبَکَ مِنَ الدُّنیا»: (سورۀ قصص، آیۀ ۷۷) می‌فرماید: سلامتی، توانایی، فراغت، جوانی، نشاط، بی‌نیازی و ثروت خود را فراموش نکن و با بهره‌گیری (سالم) از آن‌ها در پی آخرت باش. همچنین در تحف العقول (صص ۲۰۱-۲۰۲) آمده است امام صادق «علیه السلام»می‌فرماید: برای خویش از لذایذ حلال دنیا بهره‌ای در نظر بگیریدتا حدی که به بی‌مبالاتی (دوری از مروت) و اسراف نرسد و بدین وسیله به کارهای دینی بپردازید، زیرا روایت شده است: کسی که دنیایش را برای دینش رها کند از ما نیست. علاوه بر این برخی از مطادیق تفریحات سالم در اسلام عبارتند از:
- اسب دوانی و تیراندازی: در جامع الصغیر آمده است که پیغمبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند:محبوب‌ترین سرگرمی نزد خدا اسب دوانی و تیراندازی است. همچنین در الکافی نیز آمده است که ایشان فرمودند: سرگرمی مؤمن در تأدیب اسب و تیراندازی و بهره وری با همسر است (همان، ص ۲۰۳).
- شنا و ریسندگی: الجامع الصغیر آمده است که رسول خدا فرمود: بهترین سرگرمی مرد مؤمن شنا و بهترین سرگرمی زن ریسندگی است (همان، ص ۲۰۴).

محیط کار نیز روی اعتماد به نفس تأثیرمی گذارد.اگرکارهایی که انجام می دهیم مورد تشویق قرار نگیرد وتوجهی به آن نشود ،وهمکارانمان وجودمان را نادیده بگیرند،اعتماد به نفسمان کاهش پیداخواهد کرد.
کساتی که درمعرض ابتلا به ضعف اعتماد به نفس قراردارند دارای فاکتورهای زیر هستند:
۱- بدبینی
۲- منفی بافی
۳- ضعف درکنترل خود
۴- ترس
۵- خام گرایی
۶- برداشت ناصحیح
۷- کمبود مهارتی
۸- عدم درک متقابل
۹- مطلق نگری
عوامل مربوط به عدم اعتماد به نفس
علل مربوط به عدم اعتماد به نفس درافراد ممکن است ازسه ناحیه زیرایجادشده باشد :
۱- دررابطه با خود
۲- دررابطه باخانواده
۳- دررابطه با اجتماع
در رابطه با خود علل وانگیزه هایی که به خود فرد مربوط می شوند بسیارند که مهمترین آنها عبارتند از:
- وقایع تلخ ودلسرد کننده که موجبات ناراحتی ونگرانی ودرنتیجه عدم اعتماد به نفس را پدید می آورند.
- وجود ترسها ودلهره ازافشا شدن رازی که به زندگی وسرنوشت فرد بستگی دارد.
- وجود گیجی وسردر گمی به علت وظایف ،مشکلات ودشواری های متعدد.
- عدم داشتن اهداف مشخص درزندگی .
- فاصله زیاد بین خود ادراک شده وخود ایده آل.
- نقایص ونارساییها ی جسمی که سبب احساس حقارت واحیاناً عدم کارایی می شود.
- عدم اعتماد به خواست واراده خود.
- تسلیم شدن در برابرحوادث ومشکلات وبی کفایتی.
- ناکامیها ومحرومیت ها وشکست های متوالی وخرد کننده که سبب دل مردگی وافسردگی شدید می شود.
- عدم خودباوری واحساس خوب داشتن.
- عدم استقامت وپایداری درمقابل انواع مشکلات ومسائل زندگی.
- عدم احساس کنترل سرنوشت وزندگی خود وپشتکار.
- عدم احساس توانمندی وارزشمندی در فرد واحساس ضعف ونا توانی.
- تداوم بدبینی وگله مندی های راجع به زندگی ومسائل ودشواری های آن .
- عدم آگاهی وایمان واعتقاد نسبت به توانایی ها وستعداد های خویش.
- عدم هماهنگی بین عقاید وکردار ورفتار.
- احساس حقارت وخود کم بینی درفرد.
- نداشتن نگرش مثبت واحترام آمیز نسبت به خود.
- گریز ازسئولیت نفس ونداشتن زندگی مسئولانه برای خود.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

علل اعتماد به نفس دررابطه با خانواده
- عدم وجود خانواده های گرم ونوازش گرکه رفتارسئولانه راپاداش دهند
- عدم ایجاد محیطی همراه با امنیت وآرامش
- عدم دخالت دخالت نظر کودک ونوجوان در انتخاب وبرآورده شدن نیازهای خودش مانند :لباس ،کفش ووسائل شخصی
- عدم آشنایی فرزندان با ذخایروجود انسانی
- عدم تلاش وجد یت درپرورش استعدادها ی بالقوه کودکان
- عدم آشنایی کودک با الگوهای رفتاری مطلوب
- عدم برآوردن نیازمندیها ی کودک درحد معقول ودرست
- عدم توجه کافی به احساسات وعواطف کودک یا نوجوان
- به وجود آوردن ترس با موضوعات خرافی (دیو،غول و…)درکودک
- به وجود نیاوردن حس خوشبختی وامید در کودک ونوجوان
- وجود کشمکش وجدال دائمی درخانواده
- مسخره کردن کودک وصدا زدن اوبا القاب نا مناسب
- نداشتن والدینی که خود دارای اعتماد به نفس مطلوب وخود آگاه باشد
- وجود تبلیغات درخانواده وتوجه فوق العاده والدین به یک فرزند
- آشکار کردن عیوب و افشا کردن لغزش ها در حضور کسانی که فرد درنزد آنها از احترام بر خوردار است