وبلاگ

اسکار نیومن^[۱۷] در کتاب « فضاهای قابل دفاع» اظهار می نماید که شواهد آماری حاکی از آن است که فرم کالبدی محیط های مسکونی نقشی اساسی در ارتکاب یا عدم ارتکاب جرم بازی می کنند. مطالعات سه ساله او در پیش گیری از جرم، مخصوصا در پروژه های مسکونی در نیویورک، وجود ارتباطی تنگاتنگ را میان ارتفاع ساختمان و وقوع جرم نشان می دهد. به طور مثال، او به این نتیجه رسید که در ساختمان های سه طبقه نرخ جرم ۹ نفر در ۱۰۰۰ نفر است در حالی که در ساختمان های ۱۳ طبقه و بلندتر این آمار، دو برابر یعنی به ۲۰ نفر در ۱۰۰۰ نفر بالغ می گردد. جالب آن که نرخ وقوع جرم در درون واحدهای مسکونی در هر دو ساختمان سه و سیزده طبقه یکسان است. این مطلب حاکی از آن است که افزایش نرخ وقوع جرم در آپارتمان های بلند مرتبه با فضاهای عمومی نظیر آسانسورها، هال های ورودی، راه پله ها، پشت بام ها و فضای باز اتباط دارد. این مشاهدات باعث شد تا نیومن نتیجه گیری نماید که فضاهای مستعد برای ارتکاب جرم فضاهایی هستند که از کمبود نظارت عمومی رنج می برند. (شوئنوئر، ۱۳۸۸: ۱۲۱)

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

زمانی که دو پروژه بزرگ پروت ایگو (۱۹۵۵م.) در سنت لوئیز ^[۱۸] و لافایت کورت ^[۱۹] در بالتیمور درهای خود را به روی اولین ساکنانشان باز کردند، هر دو توسط طبقه محروم بسیار مورد تحسین قرار گرفتند. ساکنان خوشبختی که از زاغه های خود به چنین ساختمان های یازده طبقه ای منتقل شده بودند، از محل زندگی جدید خود لذت می بردند و اطمینان داشتند که هرگز نمی توانستند در مکان بهتری زندگی کنند. (شوئنوئر، ۱۳۸۸: ۱۲۵)
ولی در پایان، مجموعه پروت ایگو که توسط یاماساکی^[۲۰] طراحی شده بود به نماد غم انگیزی از شکست پروژه های مسکونی تبدیل شد. این مجموعه دارای ۲۷۶۴ واحد مسکونی و جمعیتی معادل ۱۵۰۰۰ نفر بود با این حال هیچ تسهیلاتی مانند شیر خوارگاه، مهدکودک، مدرسه یا فضاهای تفریحی در این مجموعه وجود نداشت. فقط یک زمین بازی در نزدیک پارکینگ قرار گرفته بود.
با تراکم حدود ۱۲۳ واحد مسکونی در هر هکتار ساکنان پروت ایگو در ابتدا نگران این نبودند که کسی به زور و به قصد تعدی وارد خانه آنها شود. آنان فکر می کردند که می توانند بچه های خود را آزادانه در خیابان رها کنند. اما به علت فقدان نظارت بر فضاهای عمومی، ورودی ساختمان ها بر روی همه باز بود. در نهایت ساکنان نسبت به وقوع جرم و خشونت های اجتماعی آسیب پذیر گشتند. ترس از جنایت موجب عقب نشینی و استفاده حداقل از فضاهای مشترک شد. هنگامی که صندوق های پستی، فضاهای ورودی، راه پله ها و آسانسورها تخریب می شدند و دزدها در راهروها پیچ در پیچ احساس امنیت می کردند، تخلیه آپارتمان ها آغاز شد. به دنبال این مشکلات روند تخریب پروت ایگو آغاز شد و غیر قابل توقف بود تا جایی که تمام ۳۳ بلوک ساختمان های پروت ایگو در سال ۱۹۷۶ م . تخریب شدند. (شوئنوئر، ۱۳۸۸: ۱۲۶)
مسئولان مسکن نیویورک نیز با شکست پروژه های مشابهی روبرو بودند. برای مثال ساختمان ۲۲ طبقه لنگستون هیوز ^[۲۱]در برانزویل و برج های سی طبقه مسکونی پولوگراند^[۲۲] در کناره رودخانه هارلم دو نمونه دیگر از مجموعه های مسکونی ناموفق بودند که زندگی ناموفقی نیز برای ساکنان خود به همراه داشتند. این مجموعه ها با هدف ارتقاء کیفیت زندگی خانواده های فقیر و پرجمعیت ساخته شده بودند که در مقابل آتش سوزی ایمن بودند، سیستم تهویه درست داشتند و واحدهای مسکونی آن ها از نور روز مناسبی بهره می بردند. اما به دلیل گستردگی زیاد و عدم نظارت و مراقبت، به سرعت رو به نابودی گذاشتند. تخریب و خشونت در فضاهای عمومی به امری معمول بدل شده بود. فضاهای انتظار و ورودی به مرکز رد و بدل مواد مخدر تبدیل شده بودند و شلوغی بیش از حد، به دنبال استفاده مشترک چند خانواده از یک واحد مسکونی بدون اجازه از مسئولین، بر مشکلات دیگر اضافه گردیده بود. بی خانمان ها نیز شب ها در پاگرد پله ها و حتی آسانسورها می خوابیدند.
شکست ساختمان های بلند مرتبه برای افراد کم در آمد فقط به آمریکای شمالی محدود نمی شود. مشکلات مشابهی در انگلستان نیز فرا روی پروژه های بلند مرتبه قرار داشت. در کیلینگ ورث ^[۲۳] نزدیک نیوکاسل ۲۷ برج مسکونی شامل ۷۴۰ واحد مسکونی، که در خلال سال های ۱۹۶۹ م. تا ۱۹۷۲ م. میلادی ساخته شده بودند، در سال ۱۹۸۷م. میلادی تخریب شدند. (شوئنوئر، ۱۳۸۸: ۱۲۷)
پروژه دیگری در هاکنی^[۲۴] نیز دچار همین سرنوشت گردید. در منطقه هاچستون تاون^[۲۵] در بازیل اسپنس ^[۲۶] ساختمان ها C شکلی که ۴۰۰ واحد مسکونی را در برمی گرفتند، در سپتامبر ۱۹۹۳ م . تبدیل تخریب شدند و در این حادثه یک زن مسن کشته شد و چهار نفر نیز مجروح شدند.
این وقایع در انگلیس در تضاد با اشتیاق و علاقه فراوانی بود که در دهه ی ۱۹۵۰م. و در اوائل دهه ی ۱۹۶۰م. نسبت به این ساختمان ها وجود داشت. با درک این موضوع که ساختمان های بلند مرتبه نه تنها بسیار گران می باشند بلکه در استفاده از زمین نیز به شدت اسراف می کنند و هم چنین باعث شلوغی بیش از حد شهر می گردند، همان طور که پیش بینی می شد، علاقه شدید به این ساختمان ها فروکش کرد. انتقادهای فراوانی نیز علیه این ساختمان ها در زمینه های اجتماعی و زیبا شناختی مطرح گردید. بدین ترتیب در سال ۱۹۶۷ م . سیاست گذاری قوانین تسهیلات برای ساختمان ها، پرداخت یارانه را برای بناهای شش طبقه و بیشتر ممنوع کرد. (شوئنوئر، ۱۳۸۸: ۱۲۸)
۲-۲-۴-مجتمع های مسکونی متعارف
هجوم فزاینده نسل مهاجر به آمریکای شمالی، پیش از جنگ جهانی اول، و شرایط نامساعد و بد زندگی آنان سبب ایجاد نوعی از آپارتمان شد که در آن واحدهای مسکونی به شکل خطی در کنار هم سازماندهی شده و تداعی ریل راه آهن را می نمودند. به همین نام یعنی « آپارتمان های ریلی شکل » معروف شدند. این آپارتمان ها که در دهه ۱۹۲۰ م . رواج یافتند راه حلی برای تامین مسکن این گروه به شمار می آمدند. از آنجا که مهاجرین این استاندارد پایین مسکن را نمی پذیرفتند، و از سوی دیگر، از عهده تامین هزینه خانه های حومه ای یا آپارتمان های لوکس شهری نیز برنمی آمدند، راه حلی توسط سازندگان ارائه گردید که بر مبنای آن بناهایی با چهار تا شش طبقه در اطراف شهر احداث شد. ویژگی این مجموعه ها وجود یک فضای باز داخلی به عنوان فضای جمعی بود که ورودی واحدها در آن قرار داشت.
به احتمال زیاد اندرو توماس^[۲۷] ، که یک معمار تجربی بود، اولین کسی است که ایده این نوع آپارتمان ها را در نیویورک ارائه کرد. فضای باز و سبز طراحی شده این آپارتمان های چهار طبقه بدون آسانسور تصور موهوم « باغ خانه » را به مثابه خانه ای در میان باغ، که توسط ریچارد پلانز مطرح شده بود، زنده می کرد. محبوبیت و موفقیت اقتصادی این ساختمان ها سبب توسعه فزاینده آنها ولی با تراکم بیشتر گردید. (شوئنوئر، ۱۳۸۸: ۱۵۰)
در آلمان مجتمع مسکونی با ارتفاع متوسط توسط میس ورن دررو در سال ۱۹۲۷ م . در اشتودگارت طراحی شد. میس ون دررو برای انعطاف پذیری این ساختمان های سه طبقه بدون آسانسور، طراحی داخلی آنها را متنوع در نظر گرفت. اما تمام اتاق های نشیمن واحدهای مسکونی در این آپارتمان ها پنجره ای افقی و عریض مشرف به جنوب شرقی داشتند. مجموعه آپارتمانی بزرگ دیگری در برلین در سال های ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۰م. ساخته شد که شامل آپارتمان های عریض چهار طبقه بدون آسانسور بود. این مجموعه به صورت ردیفی در فضایی پارک مانند قرار داشت که درختان جنگلی در آنجا حفظ شده بودند. والتر گروپیوس^[۲۸] ، هانس شارون^[۲۹] و هوگو هارینگ^[۳۰] معماران معروفی بودند که در این پروژه شرکت داشتند. (شوئنوئر، ۱۳۸۸: ۱۵۲)
مجتمع های مسکونی با ارتفاع متوسط، یعنی چهار تا هشت طبقه، جایگزین های خوب و ماندگاری- در بیشتر شهرها- برای آپارتمان های با ارتفاع بلند بودند. قبل از اختراع آسانسور، ارتفاع ساختمان ها محدود به اندازه ای بود که هر فرد می توانست برای رسیدن به واحد مسکونی خود از پله ها بالا برود. در پاریس ساختمان ها با ارتفاع متوسط هفت طبقه ساخته می شدند، که شامل نیم طبقه یا زیر شیروانی نیز می گردید. معمولا طبقه همکف این بناها همراه با یک نیم طبقه به عنوان فضای تجاری عمل می کرد و زیر شیروانی نیز مخصوص خدمتکاران در نظر گرفته می شد؛ در نتیجه فقط چار طبقه از این هفت طبقه واحدهای مسکونی را در بر می گرفت.( شوئنوئر، ۱۳۸۸: ۱۴۹)
۲-۲-۴-۱-جنبه های اجتماعی
مجتمع های مسکونی با ارتفاع متوسط، به دلیل ارتفاع محدودشان، جمعیت کمتری را نسبت به برج های مسکونی بلند در خود اسکان می دهند، بنابراین احساس امنیت بیشتری را برای ساکنان خود فراهم می کنند. با توجه به شناخت آسان تر همسایه، کنترل نیز آسان تر می گردد و از آنجا که در این نوع از مجموعه ها ارتفاع بناها کوتاه تر می باشد، دید به فضاهای عمومی بهتر بوده و تسلط به فضای بیرون و فضای بازی بچه ها آسان تر می شود. جالب این که به دلیل کوتاه تر بودن ارتفاع این بناها در مقایسه با ارتفاع درختان اطراف، تماس چشمی کاملی با گیاهان برای ساکنان به وجود می آید. (شوئنوئر، ۱۳۸۸: ۱۵۴ -۱۵۵)
خصوصیت مهم دیگری که در این ساختمان ها وجود دارد آن است که درصد بیشتری از واحدهای مسکونی در طبقه همکف می توانند فضای باز خصوصی داشته باشند، و به همان تعداد واحدهای تراس دار طبقه آخر نیز نسبت بیشتری خواهند داشت. با طراحی ماهرانه می توان دو سوم کل واحدها را در همکف و یا در طبقه آخر قرار داد. حیاط های خصوصی در همکف و هم چنین تراس ها در پشت بام مطلوب ترین فضای این نوع از واحدها محسوب می شوند که این در تضاد عمیق با بالکن های بادگیر ساختمان های مسکونی بلند می باشد. (شوئنوئر، ۱۳۸۸: ۱۵۵)
۲-۲-۵-ساختمان های چند عملکردی
اولین بار در قرن نوزدهم ایده طراحی فضاهای مختلف شهر بر اساس عملکردی واحد (که به عنوان تقسیم بندی دو بعدی نامگذاری شد) ارائه گردید و در آن زمان بسیار مورد قبول قرار گرفت. وقتی زندگی شهر نشینی تحت تاثیر انقلاب صنعتی رو به زوال و خرابی گذاشت، جوی علیه شهرنشینی ایجاد شد و همه به دنبال راه حلی جدید مبتنی بر جدایی مناطق مسکونی از دیگر فعالیت های شهری بودند. تاثیرات نامطلوب اجتماعی و اقتصادی، که از عملکرد منفرد فضاهای شهری به وجود آمد، امروز قابل مشاهده است. به همین دلیل کاربری مختلط زمین، با نگرش سه بعدی به تقسیم بندی مناطق، مجددا مطرح گردیده است. (شوئنوئر، ۱۳۸۸: ۱۹۵)
یکی از معروف ترین طرفداران استفاده چند منظوره از فضاهای شهری جین جیکوبز^[۳۱] است که در کتابش به نام «زندگی و مرگ شهرهای بزرگ آمریکایی ^[۳۲]» نکات عمده شکست مجموعه های شهری که عملکرد فضاهای آن ها بر اساس تک عملکردی استوار بوده را توضیح داده، و تغییر و اصلاح آن ها را توصیه می کند. او تاثیر عمیقی بر تمام نسل معماران و شهرسازان گذاشت و یادآور شد که شهرها به طور ذاتی قابلیت تغییر پذیری دارند و استفاده های چند منظوره از فضا یک اصل از قابلیت تغییرپذیری است.
ایده استفاده چند منظوره از فضاهای شهری فواید اجتماعی و اقتصادی بی شماری را در بر دارد. دستاورد اجتماعی آن روابط اجتماعی سالم و متعادلی است که بین اقشار مختلف جامعه، یعنی کارمندان ادارات، مغازه داران و ساکنان واحدهای مسکونی به وجود آورده، و برای عابران پیاده در محیط های شهری بعد از ساعات ادارای امنیت فراهم می کند.
فایده سهیم کردن خدمات شهری و تاسیسات زیربنایی در فضاهای شهری که چند عملکردی هستند کاملا واضح است. در تعطیلات آخر هفته، تعطیلات سالیانه، عصرها بعد از تعطیل ادارات در طی هفته و در خلال شب ها، خیابان ها در مناطق اداری کاملا متروک هستند، زیرا ساختمان های اداری که در لبه آن ها قرار دارند، سوای چند نظافتچی یا نگهبان، خالی از سکنه می باشند و عملا این تاسیسات زیر بنای شهری کامل بدون استفاده می مانند. (شوئنوئر، ۱۳۸۸: ۱۹۶)
امکانات امنیتی نظیر پلیس یا آتش نشانی باید در مواقعی تعطیلی برای ساختمان های اداری فراهم گردد. در خیلی از مواقع به علت غیبت کارگران و نگهبانان ساختمان ها مراقبت بیشتر از حد معمول نیز لازم می گردد.
صرفه جویی در انرژی یکی دیگر از مزایای چند عملکردی بودن فضاها می باشد. با ترکیب فضاهای اداری و مسکونی در یک ساختمان، گرمای اضافی حاصل از روشنایی و ماشین های اداری و دمای بدن کارمندان در فضاهای اداری از طریق تبادل حرارتی بخشی از دمای مورد نیاز ساختمان را در زمستان فراهم می نماید. (شوئنوئر، ۱۳۸۸: ۱۹۷)
۲-۲-۶-مجموعه مسکونی اشتراکی
فکر مجموعه های مسکونی اشتراکی ^[۳۳] از دانمارک شروع شد و پیدایش آن، در حقیقت، به سه عامل بستگی داشت. نخست جنبش ضد فرهنگی دهه شصت میلادی که عامل افزایش تقاضا برای زندگی اجتماعی گردید؛ دوم گرایش و جانب داری جامعه از مجموعه های مسکونی کم تراکم با ارتفاع کم و در مقیاس های کوچک؛ و سوم فشارهای جدیدی که در پی تغییرات اجتماعی اقتصادی و جمعیتی بر خانواده وارد شده بود. مجموعه های مسکونی اشتراکی نیز همانند خانه های آپارتمانی، که قبلا ساخته شده بودند، برای ارائه خدمات روزمره بیشتری به ساکنان به وجود آمدند. این موارد شامل دسترسی به چندین نوع از خدمات عمومی نظیر مهدکودک و غذاخوری کودکان بود که وجود اولی، به خصوص برای پدر و مادرهای شاغل، بسیار مهم و جذاب بود. علاوه بر اینها مجموعه های اشتراکی باید تغییراتی را که در شکل خانواده ها، نوع زندگی جدید و نوع روابط اجتماعی که به وجود آمده بود جوابگو باشند. اولین مجموعه مسکونی اشتراکی در ابتدای دهه هفتاد میلادی ساخته شد، اما از آن تاریخ به بعد افزون بر یک صد عدد از این نوع مجموعه ها به وجود آمد و بسیاری نیز در حال شکل گرفتن بود. از نظر جغرافیایی، این گونه جوامع اکثرا در شهرهای بزرگ کشور دانمارک به وجود آمدند. (شوئنوئر، ۱۳۸۸: ۸۵)
مجموعه های مسکونی اشتراکی معمولا از ۱۲ تا ۳۰ واحد مسکونی مستقل تشکیل شده اند. هر واحد مسکونی دارای آشپزخانه و فضای باز خصوصی است، اما علاوه بر آن هر خانوار به یک فضای باز عمومی و یک عرصه ی عمومی دیگر، که معمولا از آن با عنوان «خانه عمومی»^[۳۴] یاد می شود، دسترسی دارد. در این نوع از ساخت و سازهای مسکونی فضاهای بسته می توانند به صورت واحدهای مسکونی مستقل تک واحدی برای هر خانوار در یک قطعه زمین به صورت تک مجزا یا به صورت ردیفی (به هم چسبیده) در یک تا دو طبقه و بعضا به صورت نیم طبقه ای ساخته شوند. نوع دیگری از مجموعه های مسکونی اشتراکی مجموعه هایی هستند که در آن ها تعدادی از واحدهای مسکونی به صورت گروهی در کنار یکدیگر اجتماعی بودن آن ها را نشان می دهد، سطح زیربنای واحدهای مسکونی خصوصی، در مجموعه های ساخته شده در دانمارک، بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ متر مربع بوده وتقسیمات فضاهای داخلی، به صورت آزاد، در واحدهای مسکونی برای ساکنان بسیار رضایت بخش بود. در حالی که سطح زیر بنای واحدهای مسکونی تعاونی انگلیسی بین ۶۰ تا ۱۲۰ متر مربع بوده است. (شوئنوئر، ۱۳۸۸: ۸۷)
برخی از مجموعه های مسکونی اشتراکی، که اخیرا احداث شده اند، از فضای پیاده سر پوشیده ای در بخش جلویی واحدها بهره مند هستند که با شیشه محصور شده و به عنوان فضای بازی کودکان و فضای اجتماعی بزرگسالان محسوب می شود. امروزه صرفه جویی در انرژی نیز جزو خصوصیات عمومی اغلب مجموعه ها شده است. در بعضی از مجموعه ها از جمع کننده های غیر فعال و در بعضی دیگر از جمع کننده های فعال انرژی خورشیدی نیز استفاده می شود. تنظیم دمای این خیابان های سرپوشیده با بهره گرفتن از گرمای آشپزخانه و حمام صورت می گیرد. در این مجموعه ها علاوه بر اشتراکات اجتماعی، همکاری عمومی برای حفظ محیط زیست و همسازی با اقلیم، با تلاش فراوان برای کم کردن زباله و حفظ مواد طبیعی به چشم می خورد.
«خانه عمومی» معمولا در مرکز مجموعه قرار دارد و سطح زیر بنای آن تابعی از اندازه جمعیتی است که از آن استفاده می کند. این فضا دامنه ای از ۵ تا ۲۰ درصد سطح کل زیر بنای واحدهای مسکونی مجموعه را به خود اختصاص می دهد. فضاهای اصلی در خانه عمومی شامل غذاخوری و نشیمن عمومی می باشد، و بعضا اتاقی برای بازی، اتاق تلویزیون، تعمیرگاه و انبار نیز در این عرصه پیش بینی می گردد. (شوئنوئر، ۱۳۸۸: ۸۸)
بنابر آنچه گفته شد اگر ساکنان این گونه مجموعه های اشتراکی به قوانین زندگی اجتماعی در این مجموعه ها احترام گذاشته و زمینه فرهنگی مشترک داشته باشند، این گونه مجموعه ها به خوبی ایفای نقش نموده و با حداقل ناسازگاری ها مواجه خواهند بود.
این گونه مجموعه های مسکونی جذابیت های قابل ملاحظه ای دارند. نخست این که هر شخص همواره حق انتخاب بین زندگی خصوصی در واحد مسکونی خود یا شرکت در فعالیت های اجتماعی در فضاهای عمومی مجموعه را دارد. دوم این که زندگی در این گونه مجموعه ها حس همکاری داوطلبانه و مسئولیت پذیری اجتماعی را به خوبی ترویج می کند. مورد دیگر این که زندگی در این مجموعه ها تجربه زندگی هماهنگ گروهی و اشتراکی مبتنی بر روش های دمکراتیک را برای همه ساکنان فراهم می سازد. (شوئنوئر، ۱۳۸۸: ۹۶)
۲-۲-۷-سیر تحول تاریخی مجتمع های مسکونی در ایران
آغاز حرکت به سمت بلندمرتبه سازی در ایران را می توان سال ۱۳۲۸ هجری شمسی دانست. نخستین ساختمان بلند ایران که ساختمانی ده طبقه در تهران بود که در سالهای ۱۳۳۰ - ۱۳۲۸ طراحی و ساخته شد.
در حقیقت گسترش تهران از دهنه ۱۳۴۰ به بعد، با بنای ساختمانهای بلند وزارتخانه ها و هتلهای بزرگ آغاز می شود. در الگوهای شهرسازی کهن ایران، خانه ها و ساختمان ها پشت به پشت به یکدیگر متصل بوده و تنها در کوچه های باریک شهر به صورت اجتماعی ظاهر می گردیدند و در آنها واحد برنامه ریزی اجتماعی اداری و کالبدی در هر شهر “محله” نامیده می شد. اصولی نظیر هم پیوندی عناصر شهری و واحدهای مسکونی، محصوریت فضایی، مقیاس و تناسب انسانی، هماهنگی از نظر وحدت شکل نیز از خصوصیات فضاهای مسکونی در شهرهای ایران بوده است (توسلی، ۱۳۶۵).
رشد ناگهانی شهرهای ایران از سال های آغاز قرن حاضر، باعث انقطاع روند تغییرات کالبدی-فضایی شهرها در تداوم منطقی با گذشته گردید. این تغییرات با ورود واژگانی جدید همچون آپارتمان همراه بود که تغییرات شگرفی بر الگوی مسکن در شهرهای ایران گذاشت. تحولات خواسته و ناخواسته عمده شهرسازی و معماری ایران در دوره معاصر متأثر از تحولاتی است که نه همزمان بلکه کمی پیش تر در اروپا و تحت عنوان «مدرنیسم» در حال تجربه شدن بودند. با رواج بلندمرتبه سازی در دهه ۱۳۵۰ همراه با رونق اقتصادی بخش مسکن، احداث مجتمع های مسکونی لوکس جهت اسکان اقشار پر درآمد و با مشارکت سرمایه گذاران داخلی و خارجی شدت گرفت و تا وقوع انقلاب اسلامی به سرعت افزایش یافت. پس از انقلاب اسلامی به سرعت افزایش یافت.
در دهه ۱۳۷۰، در پی جریان تراکم فروشی، الگوی جدیدی از مجتمع های مسکونی بلند مرتبه به وجود آمد؛ اما تفاوت قابل توجهی نسبت به برج ها و مجتمع های مسکونی دهه ۱۳۵۰ داشت که غالبا بدون توجه به اصول و معیارهای شهرسازی در برنامه ریزی و طراحی آنها انجام شد. در دوران پس از انقلاب، مجتمع های مسکونی متعارف نیز به تعداد بسیاری ایجاد گردیدند، اما به نظر می رسد کیفیت پروژه های انبوه سازی در قالب رعایت اصول و معیارهای شهرسازی زیر سؤال باشد (عزیزی و ملک محمد نژاد، ۱۳۸۶).
۲-۲-۸-جمع بندی
طراحی فضاهای شهری مدرن که مجتمع­های مسکونی نیز یکی از مصادیق آنهاست دارای چند ویژگی مشخص است: ساختمان­های سالم و بهداشتی، محیط­ها و فضاهای باز بهداشتی که به وسیله فضای سبز تقویت می­شد، اتومبیل و بزرگ­راه­های شهری، فلسفه طراحی معماری که فرایند طراحی در آن از داخل ساختمان شروع کرده و شکل خارجی بنا را شکل می­داد. بدین ترتیب مجتمع های مسکونی بلند مرتبه بسیار رایج گردید، مجتمع هایی که اغلب دارای نماهای یکدست و کسل کننده ای بودند
تراکم پایین و وجود فضای سبز و اثرات آن بر کیفیت های کالبدی-فضایی محیط، باعث برتری امتیاز کلی نمونه متعارف نسبت به بلند مرتبه گردیده است. در ساخت مجتمع های مسکونی، رعایت اصول شهرسازی و ایجاد فضایی مناسب برای زندگی و تأمین خدمات و تسهیلات برای ساکنان آنها می تواند فضاهای جدید را به محیط های مسکونی مطلوب تبدیل کند.
اندیشه­ های مدرن و در کنار آن عواملی چون پیشرفت­های تکنولوژیک ساختمانی، جنگ و … شکل کالبدی جدیدی از سکونت انسان را ایجاد کرد که تغییرات زیادی در نحوه زندگی انسان­ها در عرصه خصوصی و به ویژه در عرصه عمومی و همگانی در پی داشت. در ایران نیز به دنبال تحولات همه جانبه حاصل از قبل انقلاب و به تقلید از غرب و نیز نیاز شدید به مسکن شهری، این الگوی ساخت و ساز به عنوان الگوی غالب، شهر و محوطه­های مسکونی را شکل داده و می­دهد؛ که موجب تحولات اجتماعی در شیوه زندگی خصوصی و جمعی می­گردد. در بسیاری از موارد، برنامه ریزی برای ساخت خانه­ها در گروه ­های یکدست و مشابه انجام می­گیرد که هیچ تغییر مقیاسی را بین واحد مسکونی و توسعه کلی نشان نمی­دهد و بدین ترتیب از تکامل زندگی جمعی و یاری متقابل و پیوند با سایر بخش­های جامعه چه در فرم کالبدی آن و چه در فرم اجتماعی آن جلوگیری می­ کند. نکته ای که در بررسی روند ایجاد مجتمع های مسکونی در ایران مشاهده می گردد این است که همواره از توجه به اصول و معیارهای شهرسازی در برنامه ریزی و طراحی غالب مجتمع های مسکونی کاسته شده و اینگونه مساکن از ایجاد “محیط مطلوب” مسکونی فاصله گرفته اند.
فضای مشترک این مجتمع­ها فاقد ویژگی­های اساسی یک فضای جمعی مطبوع و کاربردی­اند که نتیجه آن از بین رفتن حس یگانگی بین فرد و محل زندگی­اش و همچنین انکار حس تعلق می­ شود. در حال حاضر نگاه به این مجتمع­ها به صورت فضاهای سکونت موقت و انتقالی مطرح است. لازم به یادآوری است در الگوهای شهرسازی کهن ایران، خانه­ها و ساختمان­ها پشت به پشت به یکدیگر متصل بوده و تنها در کوچه­های باریک شهر به صورت اجتماعی ظاهر می­شدند و در آنها برنامه ریزی اجتماعی، اداری و کالبدی در هر شهر «محله» نامیده می­شد. اصولی نظیر هم پیوندی عناصر شهری و واحدهای مسکونی، محصوریت فضایی، مقیاس و تناسب انسانی، هماهنگی از نظر وحدت و شکل نیز از خصوصیات فضاهای مسکونی در شهرهای ایران بوده است، که در حال حاضر هیچ گونه توجهی به این اصول طراحی در فضاهای مسکونی نمی­ شود.
۲-۲-۹-منابع :

• • استروفسکی، واتسلاف. (۱۳۷۸)؛ “شهرسازی معاصر از نخستین سرچشمه­ها تا منشور آتن"، ترجمه لادن اعتضادی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.

• • اعتصام، ایرج. (۱۳۷۷)؛ “طراحی مسکن در بافت قدیم شهری"، نشریه هنرهای زیبا، شماره ۳، بهار، تهران، دانشگاه تهران، پردیس هنرهای زیبا.

• • بحرینی، حسین. (۱۳۸۵)؛ “تجدد، فراتجدد و پس از آن در شهرسازی"، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.

• • پاکزاد، جهانشاه. (۱۳۸۶)؛ “سیر اندیشه­ های شهرسازی از آرمان تا واقعیت (۱)"، تهران، شرکت عمران شهرهای جدید.

• • توسلی، محمود. (۱۳۶۵)؛ “اصول و روش­های طراحی شهری و فضاهای مسکونی در ایران"، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات معماری و شهرسازی ایران.

• • توسلی، محمود. (۱۳۸۸)؛ “طراحی شهری هنر نو کردن ساختار شهر همراه با چهار نمونه موردی"، تهران.

• • چرمایف، سرچ. و الکساندر، کریستوفر. (۱۳۷۶)؛ “عرصه ­های زندگی جمعی و خصوصی"، ترجمه منوچهر مزینی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.

• • شیعه، اسماعیل. (۱۳۸۴)؛ “با شهر و منطقه در ایران"، تهران، انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران.

• • شوای، فرانسواز. (۱۳۸۶)؛ “شهرسازی تخیلات و واقعیات"، ترجمه سید محسن حبیبی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.

• شوئنوئر، نوربرت. (۱۳۸۹)؛ “مسکن حومه و شهر"، ترجمه شهرام پوردیهمی، تهران، انتشارات روزنه.

………………………………………………………………………………………………………………………………….۴۱
۳-۵ ابزار تجزیه و تحلیل داده ­ها ……………………………………………………………………………………………………………………………۴۱
۳-۶ روش­های تجزیه و تحلیل داده ­ها ……………………………………………………………………………………………………………………۴۱
۳-۷ روش­های آماری آزمون فرضیه ­ها ……………………………………………………………………………………………………………………………..۴۲
۳-۷-۱ آمار توصیفی …………………………………………………………………………………………………………………………………….۴۲
۳-۷-۲ بررسی نرمال یا غیرنرمال بودن داده ­های پژوهش ……………………………………………………………………………………۴۲
۳ -۷-۳ داده ­های پانل (داده ­های تابلویی) ………………………………………………………………………………………………………..۴۲
۳-۷-۴ آزمونF لیمر ……………………………………………………………………………………………………………………………………۴۲
۳-۷-۵ آزمون هاسمن …………………………………………………………………………………………………………………………………..۴۴
۳-۷-۶ مدل اثرات ثابت…………………………………………………………………………………………………………………………………۴۴
۳-۷-۷ مدل اثرات تصادفی ……………………………………………………………………………………………………………………………۴۵
۳-۷-۸ ضریب تعیین …………………………………………………………………………………………………………………………………….۴۷
۳-۷-۹ مدل­های رگرسیون …………………………………………………………………………………………………………………………….۴۸
۳-۷-۱۰ اساسی رگرسیون ……………………………………………………………………………………………………………………………..۴۹
۳-۷-۱۱ آزمون معنادار بودن در الگوی رگرسیون ……………………………………………………………………………………………..۴۹
۳-۷-۱۲ آزمون معنادار بودن برای معادله رگرسیون …………………………………………………………………………………………..۴۹

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۳-۷-۱۳ آزمون معنادر بودن ضرایب ………………………………………………………………………………………………………………۵۰
۳-۷-۱۴ آزمون خود همبستگی جملات خطا …………………………………………………………………………………………………..۵۰
۳-۷-۱۵ مفهوم سطح معناداری ………………………………../…………………………………………………………………………………………..۵۰
فصل چهارم: تجزیه و تحلیل داده ­ها
۴-۱ مقدمه ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….۵۲
۴-۲ آمار توصیفی ………………………………………………………………………………………………………………………………………………..۵۲
۴-۳ تحلیل فرضیه ­های تحقیق ……………………………………………………………………………………………………………………………….۵۴
فصل پنجم: نتیجه ­گیری و پیشنهادها
۵-۱ مقدمه ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….۵۹
۵-۲ نتیجه ­گیری …………………………………………………………………………………………………………………………………………………..۵۹
۵-۳ پیشنهادهای تحقیق…………………………………………………………………………………………………………………………………………۶۰
۵-۳-۱ پیشنهادهای اجرایی (حاصل ازپژوهش) …………………………………………………………………………………………………۶۰
۵-۳-۲ پیشنهادها برای تحقیق­های آتی ……………………………………………………………………………………………………………..۶۱
۵-۴ محدودیت­های تحقیق …………………………………………………………………………………………………………………………………..۶۲
منابع و مأخذ ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………….۶۳
منابع فارسی ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..۶۴
منابع لاتین ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….۶۶
ضمائم و خروجی نرم افزار …………………………………………………………………………………………………………………………………۶۸ Abstract …………………………………………………………………………………………………………………………………..I
فهرست جداول شماره صفحه
جدول ۲-۱ ارتباط تأمین مالی خارج از ترازنامه با نسبت­های مالی………………………………………………………………………………۱۵
جدول ۳-۱ چگونگی انتخاب شرکت­های مورد مطالعه………………………………………………………………………………………………۴۰
جدول ۴-۱ یافته­های توصیفی پژوهش ………………………………………………… ……………………………………………………………….۵۲
جدول ۴-۲ بررسی نرمال بودن داده ­های مطالعه………………………………………………………………………………………………………..۵۴
جدول ۴-۳ خروجی حاصل از تخمین دستوری مطالعه برای فرضیه اول …………………………………………………………………….۵۶
جدول ۴-۴ خروجی حاصل از تخمین دستوری مطالعه برای فرضیه دوم …………………………………………………………………….۵۷
چکیده:
یکی از روش­های تأمین مالی که امروزه مورد توجه مجامع جهانی قرار گرفته است، روش تأمین مالی برون ترازنامه­ای می­باشد؛ که شرکت از طریق ابزارهای این رو
ش، نقدینگی خود را افزایش می­دهد. همچنین استفاده از این ابزارها جهت تأمین مالی، بازده و ریسک عملیاتی و در نهایت ارزش شرکت را تحت تأثیر قرار می­دهد. باتوجه به اثرات تأمین مالی خارج از ترازنامه بر محتوای اطلاعاتی صورت­های مالی و متعاقباً احتمال به وجود آمدن عدم تقارن اطلاعاتی در بازار می­توان واکنش سرمایه ­گذاران را از این منظر سنجید. همچنین با اتکا بر اثرات فراوان تأمین مالی خارج از ترازنامه (اجاره عملیاتی) بر متغیرهای نسبت سودآوری (بازده مجموع دارایی­ ها)، واکنش سرمایه ­گذاران به این نسبت، به دلیل وجود کلیدی­ترین عدد (سود) در آن حائز اهمیت بوده و تغییرات ناشی از تأمین مالی خارج از ترازنامه در نسبت بازده مجموع دارایی­ ها را در تصمیم­های سرمایه ­گذاران نسبت به اعلان سود، می­توان مشاهده کرد. بنابراین، هدف این پژوهش، شناسایی تأثیر تأمین مالی خارج از ترازنامه بر واکنش سرمایه ­گذاران نسبت به اعلان سود می­باشد. در این پژوهش، تعداد ۲۷۴ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با بهره گرفتن از قاعده حذف سیستماتیک در قلمرو زمانی ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۲ انتخاب گردیده است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی بوده و با توه به ماهیت و روش از نوع توصیفی- همبستگی می­باشد. همچنین از نظر داده ­ها، کمی و از نظر زمان اجرای پژوهش، مقطعی می­باشد. روش برآورد مدل بر اساس داده ­های تلفیقی بوده که شامل اطلاعات سری زمانی و داده ­های مقطعی می­باشد. برنامه نرم افزاری مورد استفاده در این پژوهش، نرم افزار Eviews8 می­باشد. در این پژوهش از اجاره عملیاتی به عنوان ابزار تأمین مالی خارج از ترازنامه استفاده شده است و نتایج حاصل از دو فرضیه پژوهش بیانگر آن است که اجاره عملیاتی بر واکنش سرمایه ­گذاران با توجه به عدم تقارن اطلاعاتی تأثیر معناداری ندارد. اما در فرضیه دوم، اجاره عملیاتی بر واکنش سرمایه ­گذاران نسبت به اعلان سود با توجه به بازده مجموع دارایی­ ها تأثیر مثبت و معناداری دارد.
واژه­ های کلیدی: اجاره عملیاتی، واکنش سرمایه ­گذاران نسبت به اعلان سود، عدم تقارن اطلاعات، بازده مجموع دارایی­ ها
فصل اول
کلیات پژوهش
۱-۱ مقدمه

ایجاد و تقویت گرایش به دین و علاقه مندی به انجام احکام و اخلاق دینی
اگر در پایان اردو رابطه‌ای عاطفی میان فرد با دین مشاهده شد و یا این رابطه را تقویت شده یافتیم و احساس کردیم که دانش آموز از مسلمان بودن خود مغرور و سرافراز و نسبت به بی توجهی‌های دینی خود پشیمان است و تصمیم دارد هر چه بیشتر درانجام فرایض دینی کوشا باشد باید اردو را در بخشی از اهداف خود که در حقیقت بخش عمده آن است موفق تلقی کرد. باید میان دانستن و عمل کردن در مقایسه با گرایش تفاوت قائل شویم ما از اردوها توقع نداریم که پس از چند روز کوتاه دانش آموز را عامل به احکام الهی کنند بنابراین اگر حتی در اثنای اردو و پس از آن خطایی قابل توجه از دانش آموز سرزد نباید آن را به پای عدم توفقیق اردو گذاشت. انباشتن اطلاعات و معلومات دینی و سیاسی و اجتماعی درذهن افراد هدف اردو نیست. جای این نوع اطلاعات در کتاب و کتابخانه و کلاس مدرسه است. آنچه مهم است ایجادگرایش دینی و در مراحل بعد تقویت آن است. البته اگر دانش آموزان عامل به قوانین شریعت باشند مطلوب ترین چیز است.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

ایجاد زمینه برای رشد شخصیت نوآموز
نوآموز باید دارای شخصیتی قوام یافته و استوار باشد. اساساٌ مشکل می‌توان شخصیتی بیمار یا بیمارگونه را تحت تربیت دینی و اخلاقی و سیاسی و غیره قرار دارد. لذا از آن جا که اردو می‌تواند شرایطی بسیار عالی برای تعدیل به عواطف و رشد شخصیتی نوآموز ایجاد کند باید زمینه‌های لازم را جهت رشد شخصیتی سالم و مطلوب فراهم سازد. شخصیت کودک باید در جنبه‌های مختلف اجتماعی، عاطفی فردی و. .. رشد یابد و برنامه‌های اردو باید با همین جامعیت نسبت به این هدف برنامه‌ریزی شود ولی آنچه در این میان به لحاظ شرایط خاص اردویی اهمیت بیشتری دارد « رشد اجتماعی کودک » است نوجوان باید بیاموزد که چگونه با دیگران، دوستان، آشنایان، مربیان و. .. سازگار باشد آنها را بپذیرد و دیگران نیز او را بپذیرند دوستان خوب پیدا کند و صفات آنها را کسب نماید در جمع روحیه همکاری و خدمت داشته باشد ولی استقلال و اعتماد به نفس خود را از دست ندهد مهربان، خوشرو و پاکیزه و آراسته باشد و دیگران را محترم بدارد و. ..
اردو باید شرایط و زمینه‌ای این چنین را فراهم کند تا کودک بتواند در این جهت رشد یابد.
ایجاد خاطره‌ای خوش و شیرین از کاری مذهبی
چه بسیار مطالب، درسها و تذکرات که پس از مدتی نه چندان طولانی از ذهن‌ها می‌گریزند ولی بسیاری از خاطره‌های تلخ یا شیرین تا زمانهایی دراز همچنان در خاطر آدمی‌باقی می مانند.
چه خوب است که تعلیمات مکتبی به گونه‌ای با خاطره‌ای خوش همراه شود تا همیشه یاد مذهب و افکار و اعمال مذهبی با شیرینی خاطرات عجین باشد. اردو که یک کار مذهبی تلقی می‌شود و مسئولان آن مدعیان تدین و تشرع هستند باید بتوانند تصویری از روزهایی خوش و خاطراتی شیرین را در ذهن دانش آموزان ترسیم کند و رفتار و اخلاق اسلامی‌را همواره با آنها توأم سازد.
این هدف اردو نقش بسزایی در گرایش‌های دینی فرد و ساختن آینده اعتقادی و اخلاقی او دارد و در حقیقت خود مرحله‌ای خواهد بود برای تدین فرد و نیز تقویت او در این راه. » ^[۱۰]
عبارات زیر بیانگر بعضی اهداف جزئی و مشخصی است که می‌تواند درامر برگزاری یک اردو مورد توجه باشد :‌

آموزش احکام واجب مورد نیاز دانش آموزان
آشنایی و شناخت متقابل دانش آموزان و مربیان تربیتی
شناخت گرایش‌های مختلف هنری و ذوقی دانش آموزان
آموزش‌های لازم در زمینه کمک‌های اولیه به شاگردان
آشنا نمودن دانش آموزان با یک زندگی جمعی با دوستان هم سن و سال
برگزاری مسابقات قرآن بین دانش آموزان یک منطقه
بطور کلی اهداف را باید چنان انتخاب کرد که قابل پیگیری و راهنمای کار مسئولین و مجریان و نهایتا ٌ‌قابل سنجش و ارزشیابی میزان موفقیت در انجام آنها باشد. ^[۱۱]
اصول برنامه‌ریزی و مدیریت اردو
طبیعتاٌ این اصول برگرفته از مبانی و اهداف اردو هستند. آشنائی به اصول و مراحل برنامه‌ریزی اردوهای تربیتی به ویژه مسئولان پرورشی و آموزشی را در شناسایی و درک احتیاجات کودکان و نوجوانان و احیاناٌ برطرف کردن دشواری‌ها و ناهماهنگی‌های رفتاری آنها کمک می‌کند و موجب می‌شود که در طرح ریزی و بکار بردن امکانات پرورشی و آموزشی توانائی‌ها و نیازها ویژگیها وتفاوتهای آنها را موردنظر قرار داده و رفتارهای طبیعی را از غیر طبیعی تشخیص دهند در نتیجه انتظاراتی مطابق و متناسب با سن و موقعیت و ویژگی‌های کودک و نوجوان از او داشته باشد.
آزادی و اختیار : آزادی به معنای خودسری، هرج و مرج، بی نظمی و عدم رعایت مقررات اردویی نیست، بلکه چنانکه خواهد آمد حفظ نظم و داشتن روحیه انضباط از اصول اردو به شمار می آید و بنابر تعریفی که از آزادی و اختیار بدست خواهیم داد منافاتی میان آن با حفظ مقررات نخواهیم یافت. دانش آموز باید در اردو احساس کند که تحت فشار و اجبار نیست، باید احساس کند که « می‌تواند انتخاب کند » احساس آزادی و قدرت انتخاب مهم است. او نباید خود را تحت اجبار و قانون خشن بیابد بلکه اگر قانون و مقرراتی هم لازم است به اجرا در آید باید با حضور همه افراد و به طور منطقی پذیرفته و سپس به مورد اجرا گذاشته شود.
شادی و خوشحالی : نمی‌گوئیم بچه‌ها آنچنان شاد و سرمست باشند که در نوعی غفلت، لهو لعب و. .. غرق شوند ولی روح کلی حاکم براردو باید شادی و خوشحالی باشد و یا به بیانی دیگر دانش آموز باید این نوع احساس را در اردو داشته باشد. لذات بخشی از برنامه‌ها، نحوه برخورد مربیان و قسمتی از تبلیغات باید دارای چنین فضایی باشد. خوش برخوردی، خوشرویی، مهربانی و صمیمیت باید از ضروریات شمرده شود و مربیان باید جداٌ از داشتن قیافه‌ای گرفته و عبوس و غمناک اجتناب ورزند و دانش آموزان را نیز این چنین مورد ترغیب قرار دهند.
حاکمیت روح دینی و اخلاق و احکام اسلامی : اعمال، افکار و رفتار مربیان و دانش آموزان باید حاکی از روحیه و اخلاق و شخصیتی اسلامی‌باشد. اخلاقیات اسلامی و لااقل مواردی که بیشتر مورد برخورد قرار می‌گیرند باید عملاٌ به مورداجرا گذاشته شوند احکام و اخلاق اسلامی اگر چه به صورت مستقیم و شدید و با حجمی زیاد در اردو آموزش داده نمی‌شوند ولی در آنجا حاکمیت خواهد داشت و به گونه‌ای عادی موردتبعیت همگان قرار خواهد گرفت به لحاظ اهمیتی که مسأله نماز در اردو برای خود کسب می‌کند قابل توجه است که این حاکمیت اخلاق و احکام هرگز صورت اجبار و تحمیل نخواهد داشت، حتی در نماز ! و بی شک در این راستا بزرگواری، عفو، گذشت، مهربانی، آینده نگری و برخورد هدایتگرانه مربی از روش های دیگر کارسازتر خواهد بود.
برخورد براساس ویژگیهای سنی دانش آموزان : همچنانکه این طرح یکی از مبانی خود را خصوصیات سنی نوجوانان قرار داده است مربی نمی‌تواند از دانش روان شناسی در این زمینه بی بهره باشد این آگاهی لااقل باید به صورت کلی و اجمالی وجود داشته باشد چرا که بی اطلاعی از آن مربی را خلع سلاح می‌کند. برای این اساس نحوه سخن گفتن مربی تن صدای او شکل فرمان دادن و یا اساساٌ فرمان دادن، ‌چگونگی درخواست از دانش آموزان، دعوت به برنامه‌ها، ارائه پیشنهادها، برخورد با اعتراض و انتقاد دانش آموزان و. .. همه و همه باید مورد تأیید و تصویب یافته‌های روان شناسی نوجوانی و جوانی باشد. نوجوان و کودک خواستار محبت، خوشرویی، شخصیت دهی، جدیت آمیخته با مزاج، فهم و دانش عملی واعتبار بخشیدن و. .. نسبت به خویش است و مربی نمی‌تواند از این مهم فروگذار نماید.
نظافت، انضباط و رعایت مقررات : جمیع مربیان و دانش آموزان و مسئولان اردو باید مقید به بهداشت، تمیزی، زیبایی ظاهر در چهره لباس و کفش باشند و اکیداٌ اجرای این اصل را بخواهند.
دانش آموزان باید به طور جدی بدانند که اساساٌ بدون مراعات « نظم » زندگی اجتماعی مقدور نخواهد بود ولی بهتر است همه قوانین و مقررات اردویی با حضور بچه‌ها تنظیم و تأیید گردد. تا آنها از ابتدا « منطق انضباط » را بیاموزند و خود واضع قوانین باشند و سپس مجری و عامل به آن شوند.
اجتناب از برگزاری کلاس‌های درس مستقیم : همیشه لازم نیست تعلیمات خود را به طریق مستقیم و از راه گوش دانش آموز به او القا کنیم. اساساٌ لازم نیست برای تربیت کودک و نوجوان دست به تشکیل کلاس و ازدیاد معلومات او بزنیم چون بسیاری از اعمال نیک تر از طرف ما انجام می‌شود و افکار پسندیده و والایی که درذهن دارم، ولی هرگز آنها را در کلاس درس و با بیان استاد پرسخن و از روی تخته سیاه و جزوه و کتاب نیاموخته ایم.
به طور جدی لازم است عرصه اردو و زمینه‌های بسیار خوب تربیتی آن را با مدرسه یکی فرض نکنیم و روح و رابطه مدرسه‌ای در اردو برقرار نسازیم.
روش های تربیتی اردوها
یکی از مسائلی که در اردوها نقش سازنده‌ای ایفا می‌کند روش های تربیتی اردو می‌باشد با انجام این روشها ما می‌توانیم به اهداف و نتایجی که از قبل طرح ریزی نموده‌ایم برسیم.
مؤلف کتاب اردوهای تربیتی روشهایی ارائه کرده است که می‌تواند راهنمای عمل برای مربی باشد اما به نظر می‌رسد که روش های تربیتی بعد و دامنه وسیع تری را در بر می‌گیرد. روشهایی که در ذیل آمده است فقط می‌تواند چارچوب فکری ما را بسازند.
انجام روش های تربیتی به خلاقیت و ذوق مربی و استعدادها و موقعیت هر منطقه و سن دانش آموزان بستگی دارد ولی باید اذعان کرد ما دانش آموزان را به اردو می‌بریم تا آنها را تربیت کنیم و اگر روش های مناسب و سازنده نداشته باشیم، نه تنها برگزاری اردوها جنبه مثبت و سازنده‌ای ندارد بلکه بعضی اوقات بسیار مضر و تخریب کننده است زیرا به تجربه ثابت شده است که در خلال فرصتهای اردویی، دانش آموزان از همسالان خود حقه‌ها و حرفهای زشت و رکیک یاد خواهند گرفت و گاهی هم تربیت منفی برای آنان ایجاد می‌شود که برطرف کردن این نقیضه بسیار مشکل و یا علاج ناپذیر می‌شود و ممکن است تا آخر عمر گریبانگیر فرد باشد.
تأکید بر تشویق : به طور کلی سعی می‌شود زمینه‌ای در اردو پدید آید که فرد دست به عمل نیک و خوبی بزند و آن عمل مورد تشویق و تقدیر قرار گیرد تا از این رهگذر، ضمن تقویت شدن آن عمل خوب در خود به دیگران نیز به صورت یک « ارزش » معرفی شود. لذا بیش از آنچه که به نقاط ضعف بچه‌ها توجه شده تا با انتقاد از آن به اصلاحش بپردازیم به حسنات و نقاط قوت آنها نیز عنایت می‌شود.
الگو سازی : عمل مربیان و نیز برنامه‌هایی چون « زندگی نامه » یا « معرفی نمونه‌ها » مشمول این روش می‌شوند. افزون بر اینکه تقدیرهای مکرر از اعمال خوب بچه‌ها نیز از این حالت را ایجاد خواهد کرد.
رقابت : این رقابتها که بیشتر جنبه گروهی دارد در برنامه‌هایی چون « اندیشه و نظر »، « مناظره »، « مسابقات ورزشی » و فعالیتهای هنری در « جشن عصرانه » و. .. قابل ملاحظه است.
صحبت خصوصی و موعظه :‌ یکی از وظایف مربیان در خلال همه برنامه‌ها این خواهد بود که در فرصتهای مناسب و با « بهانه »‌های حساب شده در گوشه‌ای خلوت به اندرز دادن برادرانه بنشینند. البته به این نکته توجه خواهد شد که در این کار افراط نشود و حالت آمرانه یا تحقیر دانش آموز را نداشته باشد.
تربیت جمعی :‌ بیشتر برنامه‌های اردو به گونه‌ای است که کوشش می‌شود هر فرددر درون جمع و با مایه گرفتن از روح جمعی رشد یابد، ‌سازگار شود، ارتباط برقرار کند، روابط عاطفی داشته باشد وخلاصه به گونه‌ای غیر مستقیم در خلال فعالیتهای جمعی، ‌که بسیار هم مطلوب خواهد بود، به رشدی متعادل و مطلوب دست یابد.
صحبت :‌ ابزار دائمی مربیان خوشروئی، مهربانی، ‌لبخند و. .. خواهد بود، هر چند که شاید به وقت لازم برخوردی نه چندان خوش داشته باشند. اما آنچه در خصوص « ویژگیهای مربیان » گفته خواهد شد علاوه برتذکرات و پیشنهادهایی که در خلال برنامه‌ها می آید و نیز روح کلی همه برنامه‌ها، چنین روشی یا حالتی را از مربیان می طلبد. پس مربی آنچنان در این راه پیش می‌رود تا اینکه « خارها » را هم مثل « گل » می‌کند.
تفریح و شادی : قسمتهای عمده‌ای از برنامه‌ها دارای فضایی شادی بخش هستند و این برخورد در برنامه‌های چون « ورزش »، « جشن عصرانه » و. .. حاصل می‌شود. ایجاد چنین فضاهایی با تأکیداتی که در شخصیت و ویژگی مربیان شده است می‌تواند به ایجاد زمینه‌ای برای همراهی و هماهنگی بیشتر بچه‌ها با روند فکری و اخلاقی اردو یاری رساند و قدرت پذیرش آنها را بالا ببرد.
تکریم شخصیت :‌ اساساٌ در این اردو بچه‌ها دچارا تحقیر یا از دست دادن شخصیت نمی‌شوند. جنبه‌های متعددی چون روحیات مربیان، آزادی دادن، زور نگفتن، مهربانی کردن، حرف آنها را پذیرفتن و. .. که در خلال برنامه‌ها و تذکرات وجود دارند این حالت را در بچه‌ها ایجاد می‌کنند.
ایجاد فضای معنوی : در لحظاتی چون « شب نشینی در جنگل » با خواندن دعا و نماز و. .. به تحریک حس اخلاقی و روحانی افراد پرداخته می‌شود.
۱۰-در اردو زمینه‌ها و فرصتهای زیادی نصیب بچه‌ها می‌شود تا بتوانند تشخیص طلبی کنند، ارائه نقش نمایند، خود را به نمایش بگذارند و. .. همچنین به طور مکرر به بچه‌ها میدان داده می‌شود که حرف بزنند، بیندیشند، اظهار نظر کنند، پیشنهاد بدهند، استعداد و ذوق خود را به کار بیندازند و خلاصه به نحوی خود را در جمع مطرح کنند و مورداستقبال سایرین قرار گیرند. » ^[۱۲]
نکاتی که باید در تشکیل اردوها در سنین دبستانی مورد توجه باشند
در سنین دبستانی با توجه به محدودیت‌هایی که شاگردان از نظر رشد جسمی و فکری دارند مربی یا معلم باید به امکان برگزاری اردو به صورتهایی که گفته شد توجه داشته باشد.
اولاٌ :‌ در این سنین کودکان را نمی‌توان برای مدت زمان زیادی از محیط خانواده دور کرد. این امر هم برای دانش آموز بویژه در سالهای اولیه دبستان مشکل و طاقت فرسا است و هم ممکن است باعث نگرانی خانواده‌ها گردد.
ثانیاٌ :‌ دانش آموزان دبستانی تجربیات زیادی از زندگی در یک جمع بزرگ را ندارند و ممکن است برنامه‌های طولانی در اردو برای آنها خستگی آور و حتی نگران کننده باشد هر چند از زندگی در بین دوستان و همکلاسان برای مدت زمانی کوتاه لذت خواهند برد.
ثالثاٌ :‌ محتوای برنامه‌های اردوهای دبستانی باید بار تفریحی و سرگرم کننده زیادی داشتده باشد. برای دانش آموزان دبستان صرف وجود زندگی جمعی و همراه بودن با دیگر دوستان هم سن و سال جالب و لذت بخش است و از این راه می‌توان زمینه آموزشهای اخلاقی، تربیتی، ورزشی و رزمی‌را به صورتهای ساده و خوشایند همراه با بازی و تفریح در مدت زمانی کوتاه که متناسب با ظرفیت دانش آموز باشد فراهم نمود. » ^[۱۳]
کلاٌ دربرگزاری اردو در سنین دبستانی بهتر است مربی یا معلم اهداف تربیتی، عقیدتی، ورزشی یا تفریحی را به صورت دید و بازدیدهای یک روزه یاتمرین‌های ساده از زندگی جمعی درمحل مناسب و نزدیک ده یا شهر محل سکونت دانش آموز یا حتی کار دسته جمعی دریک مزرعه در شکل اردو پیاده کند. در سالهای آخر دبستان می‌توان امکان برنامه‌های طولانی تر از یک روز را برای دانش آموز فراهم کرد. ولی در کلیه وارد هماهنگی مربی یا معلم با والدین دانش آموز و حتی کمک گرفتن از آنها در جهت تحقق اهداف تربیتی ضروری و در عین حال سازنده است.
خصوصیات و ویژگیهای کودکان دبستانی
۱- الگو پذیری ۲- انعطاف‌پذیری

۱۰-۸-۴

لغو دسترسی به سیستم در زمان مناسب

۳-۲-۱۱- نظارت و مدیریت:
طبق ضرب­المثل: “آن­چه را می­توان مدیریت کرد که قابل اندازه ­گیری باشد"، مدیریت فرایند کسب­وکار اجازه می­دهد تا فرآیندها، همان­گونه که اجرا می­شوند، دیده شوند و با تعیین معیارهای کلیدی کسب­وکار، چگونگی انجام معاملات کسب­وکار، از طریق فرآیندها نشان داده شوند. این نوع مدیریت در واقع ابزاری است که نه­تنها به عمل­ها و عکس ­العمل­ها در هر فرایند واکنش نشان می­دهد، بلکه تنها راه برای مدیریت تهدیدها و فرصت­ها می­باشد. بنابراین با ارائه­ اطلاعات کمک می­ کند تا سیستم، علل ریشه­ای مشکلات را کشف کند و با دریافت بازخورد عینی، فرایند­ها را بهبود دهد]۴۵[.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

در واقع، مدیریت فرایند کسب­وکار فرآیندهای جاری در سازمان را متبلور کرده و معیارهای کلیدی که بر آن فرآیندها تأثیرگذار هستند را مشخص می­نماید. به این ترتیب، می­توان فرآیندهای مؤثر و معیارهای بهبود دهنده را استخراج نمود و در زمان مناسب و به­هنگام، بر آن­ها نظارت کرد. این فن­آوری منجر به اندازه ­گیری عملکرد واقعی سازمان می­ شود و می ­تواند با اهداف تعیین شده توسط سازمان مقایسه شود. اطلاعات به دست آمده از پایش فرایند­ها به مدیران کمک می­ کند تا به کشف نقاط ضعف در مدیریت و بهینه­سازی فرایند­ها دست یابند. به عنوان مثال، در فرایند تدارکات زنجیره تأمین وضعیت اجرا بررسی می­ شود و محموله­های دارای تأخیر که با پرچم قرمز نشانه­گذاری شده ­اند را مشخص می­ کند، یا در یک فروشگاه خرده­فروشی هنگامی که موجودی انبار زیر سطح موجودی تعیین شده باشد، هشداری از ابزارBAM به کاربر جهت رفع کمبود ابلاغ می­گردد. این هشدار می ­تواند، یک فرایند خودکار اطلاع­رسانی سفارش خرید به فروشنده باشد. بنابراین موتور فرایند کسب­وکار از اولین مرحله بایستی به ابزار BAM مجهز باشد ]۱۵[.
از این­رو مدیریت فرایند کسب­وکار به طورخودکار به رفع مشکل ارسال شده می ­پردازد. مدیران سازمان­ها با بهره­ گیری از راه­های مختلفی مدیریت فرایند های کسب­وکار را بر عهده می­گیرند. مدیران با بینشی درسطح بالاتر، وظایف گوناگون را به کارکنان واگذار می­ کنند. آن­ها همین­طور می­توانند به صورت دستی وظیفه ­ای را دوباره به فرد مناسب اختصاص دهند. بهترین ابزار کمک به مدیریت، BAM^[48] می­باشد که با استقرار KPI^[49] ها به مدیران اجازه می­دهد به مشاهده­ عملکرد کارکنان در فرآیندها و چگونگی انجام وظایف خاص بپردازند. ارائه­ گزارشات تحلیلی به­ صورت گرافیکی، نموداری و تحلیلی است.
۳-۲-۱۱-۱- داشبورد مانیتورینگ^[۵۰]
مانیتورینگ فعالیت کسب­وکار ، عبارتی است که توسط شرکت گارتنر ابداع شده و هدف آن تعیین و تشخیص رخدادهای غیر­عادی یک فرایند و هشدار دادن به کاربر جهت رفع آن رخداد می­باشد]۱۵[. این فن­آوری، نرم­افزاری برای نظارت در زمان واقعی فرآیندهای کسب­وکار می­باشد و داشبورد، صفحه نمایش بصری است، که نشان دهنده وضعیت کسب­وکار یک شرکت و یا فرایند، از طریق شاخص­ های کلیدی عملکرد بوده و به صورت عددی و گرافیکی نشان داده می­ شود ]۴۵[. کاربران کسب­وکار می­توانند از پیشرفت فرآیندهای عملیاتی با بهره گرفتن از مانیتورینگ فعالیت های کسب­وکار اطلاع حاصل نمایند.
از طریق BAM، کاربران کسب­وکار می­توانند مشکلات فرایند را تجزیه­وتحلیل کرده و به تعیین علت ریشه­ای مشکلات بپردازند. ابزارBAM اطلاعات موجود را به صورت گرافیکی در اختیار کاربران قرار می­ دهند و تجسم سطح بالایی از یک فرایند اجرایی را به یک کاربر ارائه می­دهد و جریان مسیرهای بحرانی و تنگناها را در فرایند مشخص می­سازد. کاربران می­توانند سطوح مختلف جزئیات فرایند­ها را از طریق KPI ها استخراج نمایند. در داشبورد مانیتورینگ مواردی از جمله، متوسط زمان اجرای فرایند، کوتاه نمودن زمان اجرای فرایند، تأخیر اجرای فرآیندها و علت تأخیرها، نقش واحدهای سازمان در اجرا و تأخیر فعالیت­ها و … به­ صورت هوشمند، قابل ارزیابی هستند و تحت پایش و کنترل قرار خواهند گرفت. پردازش اطلاعات به تحلیل­گر اجازه می­دهد هزینه­ های یک فرایند را بررسی کند و بر اساس اطلاعات هزینه، نرخ بازگشت سرمایه را تخمین بزند]۱۵[.
در این فن­آوری زمانی که کاری برای شخصی ارجاع می‌شود، مهلت انجام آن کار نیز به وی اعلام می­گردد. در این هنگام کاربر باید در مدت زمان مشخص شده، اقدام به انجام کار نماید، در غیراین­صورت، سیستم میزان تأخیر وی را محاسبه کرده و در گزارشات BAM ارائه خواهد نمود. همچنین، به­ دلیل این­که همه اقدامات و فعالیت‌ها در سیستم BPMS ثبت می‌شود، امکان سنجش عملکرد افراد در سازمان و مقایسه آن­ها با یکدیگر نیز به­راحتی توسط فن­آوری BAM وجود دارد.
ویژگی­های نظارت سیستم­های مدیریت فرایند کسب­وکار از طریق داشبورد مانیتورینگ]۴۲[:
تعداد فرآیندهای در حال اجرا و خاتمه یافته به صورت آنلاین
عملکرد نسخه­های متفاوت فرایند و مقایسه­ آن­ها با یکدیگر
مشاهده­ پراکندگی فعالیت­ها در یک فرایند و نسخه­های آن
مشاهده­ عملکرد پرسنل در هر فرایند
محاسبه زمان میانگین ، بیشترین و کمترین برای انجام هر فرایند و فعالیت­ها
محاسبه زمان میانگین ، بیشترین و کمترین برای انجام هر فعالیت به ازای پرسنل
تعریف شاخص KPI بر روی فرآیندها، بر اساس تعداد فعالیت­ها، میانگین زمان اجرای فعالیت، میانگین زمان اجرای فرایند
مشاهده­ وضعیت شاخص ­ها در داشبورد مدیریتی
از جمله­ شاخص­ های دارای اهمیت در زیرگروه نظارت و مدیریت که مرحله­ سوم از چرخه­ی حیات کسب­وکار را شامل می­ شود می­توان به BAM، مدیریت نمونه ­ای، مانیتورینگ گردش کار، مسیرهای حسابرسی و منابع سازمان اشاره کرد (جدول ۳-۱۱).
جدول ۳-۱۱- شاخص­ های نظارت و مدیریت در مدیریت فرایند کسب­وکار

 ۱۱

نظارت و مدیریت

۱۱-۱

نظارت بر فعالیت­های کسب­وکار (BAM)

۱۱-۱-۱

صفحه­های آمار، مجموعه­های اطلاعاتی

۱۱-۱-۲

نمایش صفحه قدرتمند

۲-۲-۱ تشریح سیستم تعیین موقعیت جهانی
یک سیستم ناوبری دربرگیرنده سنسورهایی است که شرایط موجود پروازی را اندازه ­گیری می­ کند و یک نرم­افزار ناوبری، برنامه­ای است که شرایط پروازی را تخمین می­زند. یکی از پرکاربردترین سنسورهای ناوبری، گیرنده‌های GPS است. این سنسور، موقعیت کاربر را به صورت سه بعدی در دستگاه مختصات زمین مرکز-زمین ثابت (ECEF) اندازه ­گیری می­ کند. این سنسور سیگنال­هایی را از صورت فلکی GPS ، که از تعداد ۲۴ ماهواره در شش مدار تشکیل شده را دریافت می­نماید. به واسطه این حقیقت که مدارهای صورت فلکی GPS و در نتیجه موقعیت ماهواره­های GPS از قبل شناخته شده ­اند، موقعیت جاری کاربر با کمک سیگنال‌های دریافتی و خواندن فایل rinex و بر اساس قانون مثلثاتی، قابل محاسبه می­ شود. این سیگنال­ها، تحت تأثیر شرایط گوناگون محیطی مثل اثر لایه یونسفر و تروپسفر بر سیگنال، قرار دارند و در چنین وضعیتی خطا و انحرافات به وجود آمده، منجر به محاسبه موقعیت اشتباه شده و این خود به طور مستقیم، راه حل ناوبری محور فراهم شده توسط نرم افزار ناوبری را متأثر می­سازد. مدل­های خطای بکار گرفته شده در این نرم افزار عبارتند از: یونسفریک، تروپسفریک، خطای ساعت ماهواره و بایاس ساعت گیرنده. این فصل به طور خاص بر روی سنسور GPS متمرکز شده و به معرفی الگوریتم محاسبه موقعیت کاربر و در نهایت شبیه­سازی کامل این فرایند که در برگیرنده شبیه­سازی مداری موقعیت ماهواره­ها است، می­باشد.
سیستم تعیین موقعیت جهانی را می‌توان در سه بخش مجزای زیر در نظر گرفت:

• • بخش فضا space segment

• • بخش کنترل control segment

• • بخش کاربر user segment

بخش فضا، در حقیقت مشتمل بر ماهواره‌هایGPS است که مدارهای ماهواره‌ها تقریباً دایر وی است. در واقع، عدم مرکزیت ^[۳۱] آن‌ ها، که به صورت زیر تعریف می‌شود، کوچک‌تر از ۰۳/۰ است:
(‏۲‌.‌۱)
که در اینجا، a نیم قطر اصلی و b نیم قطر فرعی مدار بیضوی است. شیب صفحات مداری ماهواره‌ها ۵۵ درجه و پریود گردش ماهواره‌ها در مدار خود برابر ۱۱ ساعت و ۵۷ دقیقه و ۳/۵۸ ثانیه، یعنی دقیقاً نصف یک شبانه روز نجومی است، همچنین می‌دانیم:
(‏۲‌.‌۲)
که در این رابطه، Re شعاع زمین و Te پریود شولر (پریود گردش یک ماهواره فرضی در ارتفاع صفر روی سطح زمین که تقریباً برابر ۴۵/۸۴ دقیقه است) و Ts پریود گردش ماهواره‌ها است. بدین ترتیب، شعاع مدارهای ماهواره‌های GPS تقریباً برابر ۲۶۵۶۸۴۲۰ متر بدست می‌آید. با در نظر گــرفتن ایـــن مـجموعه از ماهواره‌ها، در هر نقطه‌ای از زمین، حداقل چهار ماهواره، بالای زاویه فراز^[۳۲] ۵ درجه ^[۳۳]  در معرض دید گیرنده خواهد بود.
بخش کنترل، خود شامل سه قسمت ایستگاه‌های دیدبانی^[۳۴] ایستگاه کنترل اصلی^[۳۵] و آنتن‌هایی برای برقراری ارتباط با ماهواره‌ها است. ایستگاه کنترل اصلی، که در کلرادو آمریکا واقع است، کل مسئولیت مدیریت سیستم را بر عهده دارد. تمام محاسبات لازم برای نگه‌داشتن ماهواره‌ها در مدارهای خود، تولید پیام‌های لازم برای تعیین موقعیت و… در این بخش انجام می‌شود. ایستگاه‌های مانیتورینگ در حقیقت گیرنده‌های چند کانال بسیار پیشرفته و مجهز به ساعت‌های اتمی هستند که در مکان‌هایی یا موقعیت‌هایی دقیقاً مشخص، قرار گرفته‌اند. وظیفه این ایستگاه‌ها دنبال کردن^[۳۶] ماهواره‌ها در مدارشان و اکتساب داده‌های لازم برای بخش کنترل اصلی است.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

شکل ‏۲‌.‌‌۳ ایستگاه­های کنترلی جی.پی.اس ]۱۰[
منظور از بخش کاربر، در واقع همان گیرنده‌های سیستم GPS است. این گیرنده‌ها، همان‌طوری که خواهیم دید گیرنده‌های طیف گسترده‌ای^[۳۷] هستند که بایستی قابلیت دریافت و دنبال کردن متوالی یا همزمان سیگنال‌های حداقل چهار ماهواره را دارا باشند. همچنین طبعاً باید مجهز به پردازنده‌هایی باشند که با بهره گرفتن از اطلاعات دریافتی از ماهواره‌ها، موقعیت و احتمالاً سرعت خود را تعیین کنند.
۲-۲-۲ اصول تعیین موقعیت با جی.پی.اس
به منظور شبیه­سازی موقعیت کاربر و خطاهای موجود در GPS از مدل زیر استفاده شده است:
(‏۲‌.‌۳)
که  فاصله درست میان گیرنده و فرستنده،  سرعت نور،  خطای ساعت ماهواره،  خطای ساعت گیرنده،  خطای حاصل از یونسفریک و  خطای حاصل از تروپسفریک می­باشد. شکل معادلات حاکم بر یک ماهواره GPS به منظور مشخص کردن موقعیت کاربر عبارتند از: (با یک معادله)
(‏۲‌.‌۴)
کاری که در انواع گیرنده­ها جهت یافتن موقعیت انجام می‌شود، انتخاب تعداد مناسبی ماهواره (حداقل ۴ عدد) است.این نرم افزار قابلیت استفاده از اطلاعات ۶ ماهواره قابل رویت و کمترین GDOP را دارا می­باشد و چون مسئله نامعین می­باشد، معادلات حاکم به روش LEAST SQUARES حل شده و موقعیت بهینه رسیور را به ما می­دهد. الگوریتم برنامه به شکلی است که با روش تکرار و اعمال خطاهای مدل­سازی شده بر اساس یک حدس اولیه از موقعیت شروع به حل کردن نموده و پس از چند مرحله تکرار اختلاف خطا با موقعیت واقعی به حداقل مقدار خود می­رسد، این روند در شکل‌های (۲‌.۴) و (۲‌.۵) نشان داده شده است. باید توجه داشت که یکی از ورودی­های اصلی معادله فوق که از معلومات آن به حساب می ­آید، همان موقعیت ماهواره­ها  است که در بخش بعدی، نحوه بدست آوردن آن بیان می­گردد.

شکل ‏۲‌.‌‌۴ خطای موقعیت جی.پی.اس]۱۰[

شکل ‏۲‌.‌‌۵ تعیین موقعیت کاربر]۱۰[
۲-۲-۳ شبیه سازی حرکت مداری ماهواره­ها
موقعیت ماهواره­ها بر اساس داده ­های افمریس و در دستگاه زمین مرکز-زمین ثابت (ECEF) محاسبه می­گردد. این داده ­ها، از هر ماهواره به طور جداگانه و از طریق پیام ناوبری^[۳۸]به هر گیرنده­ای در روی زمین ارسال می­گردد. شبیه­سازی مداری بر مبنای قانون کپلر بوده و بنابراین قبل از تبدیل موقعیت به مختصات ECEF ، مدار ماهواره به شکل عناصر مداری کپلری توصیف می­گردد. پارامترهای مداری در شکل (۲-۶) نمایش داده شده و دارای تعاریف زیر می‌باشند:

1. 1. بعد نقطه صعود

1. 1. i زاویه میل صفحه مداری

1. 1. آرگومان حضیض

1. 1. انحراف صحیح

شکل ‏۲‌.‌‌۶ عناصر مداری ماهواره­ها ]۱۰[
۲-۲-۴ عوامل و پارامترهای خطا در سیستم تعیین موقعیت جهانی
در این بخش، ابتدا برخی عوامل خطا در سیستم تعیین موقعیت جهانی را بررسی می‌کنیم و سپس تأثیر این عوامل را بر خطای تعیین موقعیت، در حالت‌های متفاوت، مورد مطالعه قرار خواهیم داد.
اولین عامل خطا، اثر طبقات تروپسفر و یونسفر، جو بر روی سیگنال‌های ارسالی از سوی ماهواره‌ها است. نشان داده شده است که تأخیر ناشی از طبقه یونسفر، با تقریب بسیار خوبی، با عکس مجذور فرکانس سیگنال متناسب است. بنابراین برای جبران خطای ناشی از این تأخیر، در سیستم‌های تعیین موقعیت ماهواره‌ای و از جمله سیستم تعیین موقعیت جهانی، سیگنال‌ها در دو فرکانس مختلف ارسال می‌شوند و لذا گیرنده‌هایی که قابلیت دریافت هر دو فرکانس را داشته باشند، می‌توانند تأخیر ناشی از طبقه یونسفر را محاسبه کرده، خطای ناشی از آن را جبران کنند. مثلاً در سیستم تعیین موقعیت جهانی، برای گیرنده‌هایی که قابلیت دریافت هر دو فرکانس باند L را دارند، می‌توان نوشت:
(‏۲‌.‌۵)
(‏۲‌.‌۶)
بدین ترتیب، گیرنده با محاسبه  یعنی اختلاف تأخیرهای سیگنال‌های دو فرکانس مختلف، می‌توانند  یا  یعنی تأخیرهای دریافت هر یک از سیگنال‌ها را بدست آورد.
تأخیر ناشی از طبقه تروپسفر به عوامل مختلفی وابسته است. این تأخیر به زاویه فراز ماهواره نسبت به گیرنده و همچنین ارتفاع گیرنده حساس است، به طوری که در زوایای فراز کوچک تأخیر ناشی از طبقه تروپسفر می‌تواند به عنوان یک عامل مهم خطا تلقی شود. اما حساسیت فوق در زوایای فراز حدوداً بزرگ‌تر از ۱۰ درجه قابل صرف نظر است و از طرف دیگر تأخیر ناشی از طبقه تروپسفر وابسته به شرایط جوی، از قبیل دما، فشار، رطوبت، و… است و لذا این تأخیر و در نتیجه خطای ناشی از آن را با تقریب خوبی می‌توان با اندازه‌گیری پارامترهای مختلف جوی و استفاده از منحنی‌ها و روابط تجربی موجود، جبران کرد.
عامل دیگر خطا رانش، هر چند کوچک در ساعت اتمی ماهواره‌ها است. برای اصلاح این خطا، وضعیت ساعت ماهواره‌ها مرتباً در ایستگاه‌های مانیتورینگ بررسی شده و ضرایب تصحیحی از سوی مرکز کنترل ماهواره‌ها ارسال می‌شود. این ضرایب تصحیح به همراه موقعیت ماهواره در اطلاعات ارسالی از سوی ماهواره‌ها گنجانده می‌شوند.
از جمله عوامل دیگر خطا در سیستم تعیین موقعیت جهانی مسئله انتشار چند مسیره^[۳۹] است. به طور کلی انتشار چند مسیره، به ویژه برای تعیین موقعیت در ارتفاع‌های بالا که مسیرهای انعکاسی مختلفی برای سیگنال GPS می‌تواند، وجود داشته باشد که یکی از عوامل ایجاد کننده خطا محسوب می‌شود. مثلاً بزرگ‌ترین ‌تأخیر ‌حاصل ‌از انتشار ‌چند ‌مسیره، ‌در ‌حالتی است‌ که ‌ماهواره دقیقاً در سمت‌الراس^[۴۰] گیرنده قرار داشته باشد (زاویه فراز ْ۹۰) به هر حال گیرنده GPS باید قابلیت تحمل و تشخیص سیگنال‌های ثانوی با تأخیری حدود ۲۰۰ نانو ثانیه را داشته باشند. عامل دیگر خطا، مسئله تداخل است که اصولاً یکی از عوامل محدود کننده در سیستم‌های CDMA محسوب می‌شود. در بررسی دقت سیستم تعیین موقعیت‌ جهانی، دو حالت مختلف را می‌توان در نظر گرفت. حالت اول تعیین موقعیت استاندارد (SPS^[41] ) و حالت دوم تعیین موقعیت دقیق(^[۴۲]PPS ) است. همان طوری که قبلاً گفتیم سیگنال‌های GPS با دو کد P و C/A مدوله می‌شوند. کد P دارای طول تکراری حدود ۲۶۷ روز می‌باشد که در واقع هر هفته از آن به یک ماهواره اختصاص یافته است به علت دوره طولانی این کد، امکان اجرای الگوریتم‌های ساده همزمان سازی، در گیرنده وجود ندارد که گیرنده‌هایی که قابلیت دریافت کد P و همزمان شدن با آن را دارند، عملاً در حالت PPS کار می‌کنند. این گیرنده‌ها ، که طبعاً پیچیده‌تر و گران‌ترند ، در ۹۵ درصد مواقع ، موقعیت را در افق با خطای کمتر از ۱۸ متر و در کانال قائم با خطای کمتر از ۲۷ متر تعیین می‌کنند. گیرنده‌هایی که در حالت SPS عمل می‌کنند فقط قادر به همزمان سازی با کد C/A هستند. این گیرنده‌ها در حالت عادی قادرند موقعیت را در ۹۵ درصد مواقع با خطای کمتر از ۳۶ متر در افق تعیین کنند.جدول (۲‌.۲)، تأثیر عوامل مختلف خطا در اندازه‌گیری اختلاف فواصل و در نتیجه موقعیت را برای گیرنده‌های کد P و کد C/A بدون در نظر گرفتن SA ، نشان می‌دهد.
جدول ‏۲‌.‌۱ تأثیر خطاهای مختلف بر جی.پی.اس ]۱۰[