وبلاگ

پال سندویت

مدل حوزه شایستگی شامل: ادراکی، رهبری، روابط بین شخصی، اداری، فنی

۱۰

ثورلی و همبلین

ارتباطات، برنامه‌ریزی و طراحی، نظارت و بررسی و بازرسی
آموزش ضمن خدمت ـ حل مسأله

۱۱

هانری فایول

توانمندیهای عام ـ توانمندیهای فنی ـ توانمندیهای خاص

۱۲

برد ـ وار

وظایف معمول ـ وظایف غیرمعمول ـ مسائل

جدول ۲-۱: اجمالی از دیدگاه های صاحبنظران در مورد مهارتهای مدیران
۲-۷-۱- مهارت فنی^[۶۴]
رابرت کاتز، مهارت فنی را عبارت از استادی در فعالیت خاص می‌داند و کاربرد فنون و روش را لازمه آن می‌شمارد(کاتز، ترجمه توتونچیان، ۱۳۷۰، ص ۹۶).
مهارت فنی آن چیزی است که آدمی با آموزشهای رسمی و غیررسمی در زندگی خود فرا می‌گیرد و بعبارتی در انجام یک فعالیت با روش درست توانمند می‌شود.
«ویژگی بارز مهارت فنی آن است که به بالاترین شایستگی و خبرگی در آن می‌توان دست یافت. زیرا این نوع مهارت، ماهیت دقیق، مشخص، دارای ضوابط عینی و قابل اندازه‌گیری است.» (علاقه‌بند، ۱۳۷۶، ص ۱۸).
مهارت‌های فنی عبارتنداز: توانایی استفاده از دانش خاص و بهره‌مندی از تکنیکها و منابع مختلف در جهت اجرای یک فعالیت این مهارتها در مدیریت سطوح پایین، دارای اهمیت بسیاری می‌باشند زیرا که آنان همه روزه باید مسائل و مشکلات پدید آمده کاری خود را حل کنند (عباس زادگان، ۱۳۷۳).
مهارتهای فنی : این مهارتها به معنی توانایی به کاربردن ابزار، شیوه ها و دانش مورد نیاز برای اجرای یک زمینۀ تخصصی است . جراحان ، مهارتهای مربوط به زمینه های تخصصی خود هستند. مدیران عملیاتی یا خط اول بیشتر به این مهارتها نیاز دارند زیرا آنان به طور مستقیم با افرادی کار می کنند که ابزار و شیوه های تخصصی ویژه خود را به کار می برند(بووی ،۱۹۹۳ ،۲۲-۲۳).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

توانایی و کارایی در نوع مخصوصی از فعالیت که با روش های معین، فراگردها، رویه‌ها و تکنیکهای مربوط به آن فعالیت همراه باشد. مهارت فنی نامیده می‌شود. این مهارتها به اطلاعات تخصصی، استعداد تحلیلی آن تخصص و خلق و استفاده وسایل کار نیاز دارد. این مهارتها هم به سادگی تدریس و هم به آسانی فرا گرفته می‌شوند و به شکل بارزی قابل ارزیابی است (گریفیث، ۱۹۹۲).
مهارت فنی عبارت است از توانایی مدیر در کاربرد دانش تخصصی یا تخصهای ویژه (رابینز، استیفن پی، ۱۳۸۰).
۲-۷-۱-۱- شاخصهای مهارت فنی
مهارت فنی به ظاهر از ساده‌ترین مهارتها محسوب می‌شود لیکن به لحاظ آنکه واقعی‌ترین
و ملموس‌ترین وجه کار است بسیار مهم می‌باشد و هر شاغلی باید در بدو امر آن را فرا گیرد
(میرکمالی، ۱۳۷۹، ص ۱۱۳).
«ویژگی بارز مهارت فنی آن است که به بالاترین شایستگی و خبرگی در آن می‌توان دست یافت زیرا این نوع مهارت، ماهیتاً دقیق، مشخص، دارای ضوابط عینی و قابل اندازه‌گیری است»(علاقه‌بند، ۱۳۷۶، ص ۱۸).
آن دسته از مهارتهای فنی که مورد نیاز مدیر مدرسه می‌باشد عبارتند از:
۱ـ مهارت در زمینه کادر آموزشی مدرسه. ۲ـ مهارت در زمینه دانش‌آموزان. ۳ـ مهارت در زمینه توسعه آموزشی و درسی. ۴ـ مهارت در زمینه امور مربوط به ساختمان مدرسه. ۵ـ مهارت در زمینه ساختار و سازمان آموزش و پرورش. ۶ـ مهارت در زمینه امور مالی و اداری مدرسه (سلطانی، ۱۳۷۵، ص ۳۹).
صاحبنظر دیگری مهارتهای فنی مورد نیاز مدیران مدارس را در قالب هفت وظیفه ذیل ذکر نموده است:
۱ـ پرسنل آموزشی: برنامه‌ریزی، استخدام، شرح وظایف، کنترل و رفع مشکل
۲ـ پرسنل دانش‌آموزی: مشاوره، آماده سازی، کنترل، ایمن‌سازی محیط، پیشگیری از تخلف
۳ـ رهبری کردن مدرسه و محله: مشارکت مردمی، مشورت با والدین، شرکت در مجامع محلی
۴ـ توسعه و بهبود تدریس و مواد درسی: تحقق اهداف، سازماندهی دروس، هماهنگی، تأئید منابع، فراهم سازی تسهیلات
۵ـ مدیریت امور مالی و اداری: بودجه بندی، هزینه‌ها، حسابرسی، امور اداری
۶ـ ساختمان مدرسه: توسعه بنا، توسعه تسهیلات، نگهداری
۷ـ وظایف عمومی: جلسات و کنفرانسهای علمی، تعیین خط مشی، تبلیغات، رفع ضعفها، حفظ اسناد (شیرازی، ۱۳۷۳، ص ۳۴-۳۳).
با توجه به اهمیت توانایی مدیریتی در عملکرد سازمان به این نکته توجه شد که مدارس و دانشگاهها که مهارتهای فنی را ترویج می کنند از مدیریت غافل اند. علت عدم توجه مدیران و دانشگاهها به مدیریت را نداشتن نظریۀ مدیریت می دانستند و نظریه را مجموعه ای از اصول ،قوانین، شیوه ها و روشهایی تعریف می کردند که با تجربۀ عمومی آزمایش و کنترل می شود(رن،۱۹۹۴،۱۸۲).
به طور کلی مدیر باید مسائل فنی سازمان خود را بشناسد و در امور مربوط به آن مسائل تبحر داشته باشد، در بکارگیری ابزار و وسایل انجام کارها که بخش مهمی از فرایند کلی گردش کار سازمان است در حد نیاز تسلط داشته باشد تا به دیگران متکی نباشد در غیر اینصورت به همان میزانی که به دیگران متکی باشد، هدایت سازمان را از دست خواهد داد و این میزان از اختیارات مدیر به افرادی که در آن مسایل به امور مسلط‌تر از مدیر هستند، انتقال می‌یابد که معمولاً کارکنان ستادی بوده و اینان مانع تحقق اهداف اصلی سازمان خواهند بود.
مهارت فنی (در مدیران آموزشی): (سیدعباس زاده، ۱۳۸۰).
- توانایی برنامه‌ریزی و شناخت فنون و روش های آن
- توانایی سازماندهی و شناخت فنون و روش های آن.
- انجام امور مربوط مختلف به حسابداری.
- انجام امور مربوط به بودجه، اعتبارات و یا امور مالی.
- انجام مصاحبه و آزمونهای استخدامی.
-ارزشیابی کارکنان مبتنب بر روش های مناسب و مقتضی
- کاربرد روش های تدریس مختلف، در موسسات آموزشی.
- برنامه‌ریزی درسی و آموزشی به منظور شرکت افراد در امور مربوطه.

در میان سکنه مسلمان ناحیه آسیای صغیر بالا گرفته بود.فتیان در برخی از شهرها زمام حکومت را دست داشتند : زندگی عیار منشانه و گشاده دستی و مهربانی و مهمان نوازی آنان ابن بطوطه را فریفته خود کرده بود. نظام فتوت که پدیده ای بالنسبه تازه در آسیای صغیر بود به گفته ابن بطوطه رنگ و بوی آداب و رسوم اصفهان و شیراز را داشت. اهل فتوت (اخیها) در بسیاری از نواحی آسیای صغیر عملاً اداره امور شهرها را دردست داشتند و مردم تکیه گاه روحی خود را در خانقاه می جستند.
از مراسم فتیان پوشیدن جامه مخصوص (لباس الفتوه) و نوشیدن از جام مخصوص (کأس الفتوه) بود تشریفات و مراسم و طبقات و اصطلاحات خاصی در میان آنان معمول بود.
نومُریدوارد فتوت خانه می شدو رئیس نخست از او پیمان می گرفت و کمر او را می بست. آیین کمربندی یاد (شَدّ) اهمیت خاصی داشت. آنگاه جوان کمر بسته زیر نظر یک نفر قرار می گرفت که بزرگ او تلقی می شد و می باید از او فرمان برد. این بزرگها نیز به بزرگتر خاندان مرسوم بودند. هر خانه (بیت) یک نفر «وکیل» داشت که مدیریت امور آن را عهده دار بود و یک نفر «نقیب» که انتظامات را نظارت می کرد. آیین شدّ یا کمر بستن با خوردن قدحی آب و نمک (شرب) توأم بود.
پس از چندی که مرحله نوآموزی به پایان می رسید مراسم دیگری به نام «تکمیل» انجام می شد و آنگاه مرید اجازه می یافت که شلوار خاص فتوت (سراویل) بپوشد و در زمره فتیان شناخته شود.
کلمه اخی در مخاطبان بین فتیان مرسوم بود و یکدیگر را به نام برادر می خواندند.« اگر شبی مسافر نرسید غذائی را که تهیه می شود خودشان میخورند و سپس به رقص و آواز می پردازند تا فردا دوباره بر سر کسب و کار خود بروند و باز آنچه را که بدست می آورند وقف خانقاه سازند. این گروه را «فتیان» (جوانمردان) می نامند و پیش کسوت شان «اخی» نامیده می شود.»(همان :۳۱۶)
۴-۳-۴-۱۴ آداب و رسوم هندیان
ابن بطوطه در غره محرم سال ۷۳۴ به دره سند معروف به پنجاب رسید و سپس پس از ده روز به شهر خبانی و بعد به سیوستان و لاهری و به مولتان رسید. پادشاه هندوستان ابوالمجاهد محمد شاه بود چنانکه ابن بطوطه می گوید:« رسمش چنان است که غریبان را بسیار گرامی می دارد و با آنان به مهربانی رفتار می- کند و مناصب عالیه و مشاغل مهم را به آنان می سپارد. »(همان،ج ۲ :۴۵۳).
با توجه به گفته های ابن بطوطه، در می یابیم که یکی از رسم های هندیان گرفتن هدایا و دادن هدایای نفیس بوده است. خصوصاً در دربار سلطان و امرای بزرگ گرفتن هدیه را نشانه احترام و بفرعی ارزش گذاری برای خود می دانستند و همچنین رسم مهمان نوازی هم از عادات و آداب نیک آنان بوده است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

« امیرمولتان « قطب الملک» از بزرگترین امرا است. چون پیش او رفتم برخاست و با من مصافحه کرد و مرا بر کنار خور بنشاند من غلامی و اسبی یا مقداری کشمش و بادام که در نصدخ و هدایای مهم بشمار میرود و از خراسان به انجا می برند به او پیشکش کردم» (همان :۴۶۳).
«….و مرسوم آن کشور چنان است که تا فرمان خاص سلطان نرسد هیچ مسافری را ضیافت نمی کنند.» (همان :۴۶۴).
ابن بطوطه رسم های عجیب هندیان که در نظرش غریب می نمود گفته است. از مولتان تا پایتخت چهل روز راه فاصله بود که از میان آبادیها می گذشت ابن بطوطه شرح های جالبی از آنچه دیده ارائه می دهد. در شهر ابوهر و در صحرائی که اطراف آن را کوههای بلند فراگرفته بود راه می پیماید و می گوید: « این نواحی مسکن کفار هندو است که اغلب راه را هم قطع می کنند. بیشتر مردم هند از کفار می باشند پاره ای از این کفار دعایائی هستند « عامل » یا « خدیم» که آن قریه جزو تیول او می باشد بر آنان تعیین می- شود»(همان :۴۷۱).
ابن بطوطه در مورد مراسم ساتی در شهر اجودهن هند می گوید: مراسم سوزانیدن زن با جنازه شوهر که (ساتی) نامیده می شود از آداب مذهبی و سنن باستانی هندوستان است.
هرچند که بعدها این رسم از طرف دولت هندوستان به شدت ممنوع گردید ولی به کلی از میان نرفته و زنان هندو هرگاه فرصتی می یافتند خود را به درون آتشی که جنازه شوهر را در آن می سوزانند می- افکندند و بدین گونه که زن شوهر مرده خود را به بهترین وضعی می آراید و لباس فاخری به تن می کند وهنگام شدت اشتعال آتش با گام های استوار پیش می آید و خود را در آن می افکند.
ابن بطوطه در شهر اجودهن ( پاکپاتان ) این صفحه را به تصویر کشیده است:
« چون از محضر این شیخ ( صالح فریدالدین) مراجعت کردم جمعی را دیدم که به شتاب از اردوی ما می- آیند . برخی از رفقای ما هم با آنها بودند . پرسیدم چه خبر است گفتند کافری از هندیان مرده و اینک آتش برافروخته اند تا جسد او را بسوزانند زن او نیز می خواهد خویشتن را با جسد شوهر بسوزاند. این عده بعد از انجام مراسم بازگشتند و چنین حکایت کردند که زن دست در گردن شوهر مرده خویش افکنده بود و تا هنگامی که هر دو سوختند دست بر گردن او داشت.»(همان :۴۷۲).
بسیار اتفاق افتاده بود که ابن بطوطه شاهد این منظره باشد. روزی هم زنی از کفار را دیده بود که خود را زنیت داده و بر اسبی نشسته و مردم از کفار و مسلمان به دنبال اوطبل و بوقها پیشاپیش او می زدند و برهمنان که بزرگان هندیان به شمار می رفتند در اطراف زن حرکت می کردند و برای اجرای مراسم سوزانیدن می رفتند.
ابن بطوطه می گوید:« اینکه زن بعد از مرگ شوهر خود را بسوزاند در مذهب هندویان واجب نیست ام از مستحبات به شمار است و عملی است که مایه افتخار خانواده زن می شود و دلیل وفاداری زن نسبت به شوهر خود می باشد. زنی که حاضر به سوزاندن خود نگردد جامه خشتی بر تن می کند و زندگانی خود را در میان خانواده با نومیدی و خواری می گذراند و او را همسر بی وفایی می دانند.»(همان :۴۷۳).
همچنین در مورد قربانی کردن انسان در رودخانه گنگ و مراسم غرق می گوید که بسیاری از مردم هند خود را در نهر گنگ که رودخانه مقدس هندیان است غرق می کنند و خاکستر اشخاص را هم که می- سوزانند در همین رودخانه می ریزند و سرچشمه آن را از بهشت می دانند و نیت خود از این کار را تقرب به درگاه«کسای» خداوند می دانند (همان :۴۷۵).
از رسم های دیگر هندوستان ابن بطوطه به رسم های دربار هند و ترتیب جلوس پادشاه و درجات بعد از او که به ترتیب وزیران، دبیران و حاجبان می باشند و نماز عید قربان و مراسم تعزیه و آداب دیگر هندویان اشاره کرده است.در مورد درجات حاجبان، بعد از امیر حاجب،نائب او «خاص حاجب» و «نائب خاص حاجب» و «وکیل الدار» و «نائب وکیل الدار» و «شرف الحجاب» و «سید الحجاب» و غیره را نام می- برد.(همان :۵۱۲)
ابن بطوطه تصویر جالبی از مراسم نماز عید در هندوستان ارائه می دهد. پادشاه شب های عید برای هریک از ملک ها و خواص و ارباب دولت و خارجیان مقیم دربار ، نقیبان و امیران، غلامان و خبرگزاران خلعت می فرستاد.(همان :۵۱۵)
ابن بطوطه در مورد مراسم روز عید اینگونه آورده است:«از جمله مراسم روز عید این است که هرکسی قریه ای به او بخشیده شده باشد در آن روز مقداری پول طلا در کیسه ای می گذارند و روی آن اسم خویشتن را می نویسند و در طشت طلائی که آنجا هست میاندازند و بدین ترتیب مال هنگفتی گرد می آید که سلطان به هر کس بخواهد می بخشد.» (همان : ۵۱۷)
از آداب دیگر هندویان در مورد آداب مردم شهر «نذربار» مسکن قوم مرهته که بعد از دولت آباد هند قرار داشت می گوید:« این مردم صنعتگران قابل و پزشک و منجم می باشند بزرگان مرهته «برهمن» و «کتری» «کشتری؟» نامیده می شوند و خوراک آنان برنج و سبزی و روغن کنجد است ، آزار حیوانات یا کشتن آنها را جائز نمی دانند هر وقت می خواهند غذا بخورند مانند غسل جنابت خود را می شویند، نکاح اقارب در میان آنان ممنوع است مگر اینکه بین زوج و زوجه هفت جد فاصله باشد، شراب نمی خورند و ان را بزرگترین عیب ها می دانند، شراب خوراکی در هندوستان میان مسلمانان نیز سخت زشت شمرده می شود و هر مسلمان که شراب بخورد (هشتاد تازیانه بر او زده درسیاه چال تا سه ماه زندانیش می کنند ودر زندان وی را به جزبرای خوراک باز نمی کنند.» (همان :۶۳۵)
۴-۳-۴-۱۵ رسوم و عادات مردم جزایر مالدیو
مالدیو مقلوب کلمه ای است که مورخان اسلام آن را دیب یا دیبه المهل می خواندند. دیب کلمه ای است سانسکریت به معنی جزیره و مهل یا ماله بزرگترین جزیره از مجمع جزایری است که در طول ۴۷۵ میل از شمال به جنوب به شکل حلقه هایی از جزایر کوچک و جانی (بیش از یک هزار جزیره ) گسترده است.
ابن بطوطه حکایتها از آداب و رسوم مردم این جزایر دارد و درباره آن می گوید:« اهالی این جزایر مردمی درستکار و متدین و مؤمن و دارای نیت صادق می باشند، خوراک شان حلال و دعای شان مستجاب است، اگر یک از این مردم با کسی مواجه شود می گوید:« پروردگار من خدا و پیغمبر من محمد است و من مردی عامی و مسکینم»«بدن آنان خیلی ضعیف است و اصلاً اهل جنگ و نبرد نیستند، شمشیرشان دعا است». (همان :۶۶۵)
بنا به گفته ابن بطوطه مردم ابن جزایر به جای شلوار فوطه ای بر کمر می بستند و بسیار مواظب نظافت خود بودند و از وضیع و شریف همه پا برهنه راه می رفتند کوچه ها تمیز و جارو کرده بود و مردم پاهای خود را در اتاقی مخصوص دم در می شستند و روی حصیر کلفتی که در انجا افکنده بود خشک می کردند و بعد وارد خانه می شدند .
«از مراسم عروسی آنان می گوید:«وقتی مرد می خواهد به خانه زنش برود از در خانه تا در اتاق عروس پارچه های نخی پهن می کنند و در این قسمت از مسیر و از چپ و راست مشت مشت صدف ریخته اند،عروس بر در اتاق منتظر شوهر است که چون به آن محل می رسد پارچه ای بر پای او می افکند این پارچه را خادمین مرد بر می دارند اما اگر عروسی در خانه مرد باشد یعنی عروس را به خانه داماد ببرند این مراسم در آنجا اجرا می شود.»در مورد مراسم سلام شاهی آنان می گوید:«مراسم سلام شاهی نیز همینطور است و باید حتماً در سلام پارچه ای بر پای شاه افکنده شود». (همان :۶۶۶)
در مورد مردم این جزایر گفته است که از وضیع و شریف همه پا برهنه راه می روند و کوچه های آن هاخیلی تمیز و جارو کرده است.(همان :۶۶۷)
زن مالدیوی، به گفته ابن بطوطه در حضور شوهر خود غذا نمی خورد بلکه چون خدمتکار در برابر شوی می نشیند و منتظر می ماند تا او غذای خود رابخورد آنگاه دستهای شوهر را می شوید و غذا را بر می- چیند و می برد.(همان :۶۷۰)
ملکه این جزایر را زنی به نام خدیجه دختر سلطان جلال الدین عمر معرفی می کند. اسم او را رهندی کباد کلاغه قید کرده اند و ظاهراً خدیجه لقب اسلامی وی بوده است.(همان :۶۷۲)
ابن بطوطه از ضیافتی که در این جزایر برای پذیرایی از درویشان حیدری ترتیب داده بود سخن می گوید ، این وراویش از زیارت قدمگاه ( جای پای حضرت آدم ) در سیلان آمده بودند و به شکرانه پذیرایی ابن بطوطه مراسم رقص و سماع انجام دادند و به نمایشهای شگفت مانند در میان آتش رفتن و خوردن آتش پرداختند.(همان :۶۷۸)
۴-۳-۴-۱۶ رسم قدمگاه و بتکده دینور
ابن بطوطه در مورد قدمگاه می گوید جای پای پدر ما آدم در صخره بلند و سیاهی که در محوطه پهناوری واقع است قرار دارد و در پای کوهی که قدمگاه آدم در آنجا است نیز از درختی همیشه سبز به نام «درخت روان» یاد می کند و می گوید این درخت را از آن جهت روان می نامند که هر کس از بالای کوه بنگرد چنان می پندارد که درخت در پایین کوه است و ان که از پایین بنگرد در خت را در قله کوه می بیند.همچنین می گوید: جای پا در روی صخره به شکل یک فرو رفتگی نمودار است و طول آن یازده وجب می باشد. از موضوعات جالبی که درباره آن مطرح می کند این است که مردم چین در قدیم الایام محل انگشت ابهام و اطراف آن را بریده و با خودبه معبدی که در شهر زیتون (تسو-سونک) واقع شده برده اند و از نواحی دور دست به زیارت آن می شتابند. از رسم آن می گوید که روی صخره در همان جای پا نهحفره تراشیده اند که زائرین کفار زرو یاقوت و جواهر در آن می گذارند. فقرا که به مغازه خضر می- رسنداز هم پیشی می جویند تا خود را زودتر به قدمگاه رسانیده این نذرها را تصاحب کنند.ابن بطوطه می- گوید:« در آنجا آدم را «بابا» و حورا « ماما: می نامند»(همان :۶۹۸).
و از رسم دیگر آن می گوید که زائرین سه روز در مغازه خضر می مانند و صبح ها و عصرها به زیارت قدمگاه می روند.
پس از زیارت قدمگاه آدم ابن بطوطه به شهر دینور رفت و بتکده معروف آنجا را دید. در این معبد بزرگ گروهی انبوه در حدود هزار تن از رهمنان و جوکیان بودند . پانصد دختر نیز خود را وقف معبد کرده بودند که شبها در برابر بت به رقص و آواز می پرداختند و آن بتی بود زرین به بالای آدمی که به جای او چشم دو دانه یاقوت درشت در آن تعبیه شده بود. این بتکده ظاهراً تا سال ۱۵۸۷ که به دست پرتغالیها ویران گردید رونق بازار خود را حفظ کرده بود. «این شهر بزرگ در کنار دریا واقع شده است و ساکنین آن از طبقه بازرگانان می باشند بت معروف دینور در این شهر در معبد بزرگی قرار دارد …» ( همان :۶۹۹)
۴-۳-۵ احوال مردم چین
ابن بطوطه بعد از کشور توالسی به چین رسید. در مورد احوال مردم چین و هنرها و مراسم آنان شرح مفصلی می نویسد و در مورد مردم چین می گوید:« کافر و بت پرست می باشند مردگان خود را مانند هندویان می سوزانند، پادشاه چین مغول و از فرزندان چنگیزخان است.»(همان،ج ۲ : ۷۳۴)
همچنین می گوید در هر یک از شهرهای چین مسلمانان به طور مجزا زندگی می کنند و در محله مخصوص خود مساجدی برای اقامه نماز جماعت دارند و با احترام و عزت تمام به سر می برند.مردم چین افرادی راحت طلب و خوش گذران هستند و به خوراک و پوشاک خود اهمیت نمی دهند بلکه، به ظروف طلا و نقره اهمیت زیادی می دهند.
۴-۳-۵-۱ پول های کاغذی که وسیلۀ معاملات است
بنا به قول ابن بطوطه مردم چین معاملات خود را با دینارو درهم انجام نمی دادند. و از پول هایی که به چین می رفت جمع می کردند و سپس آب می کردندو طلا و نقره آن را به شکل شمش در می آوردند. «معاملات آنان روی کاغذ پاره هایی است که هر کدام از آن به اندازۀ یک کف دست می باشد و بر آن علامت مخصوص سلطان نقش شده. هر بیست و پنج قطعه از این کاغذها را یک بالش می نامند که به معنی دینار مرسوم ما است… . »(همان :۷۳۵)
۴-۳-۵-۲ذغال سنگ
ابن بطوطه موضوع جالبی در مورد استفاده از خاک به جای ذغال سنگ می گوید که سنگ مخصوصی را با آن مخلوط می کردند که حرارت این سنگ از ذغال هم بیشتر بود و ظروف چینی را با آن می ساختند.
« مردم چین و ختا به جای ذغال، خاکی را می سوزانند که مانند خاک رس معمول ولایتهای ما است، رنگ آن نیز عیناً رنگ خاک رس است. این خاک را به وسیلۀ فیل ها می آورند و مانند ذغال قطعه قطعه کرده در آتش می سوزانند… ظروف چینی را از همین خاک می سازند.»(همان :۷۳۶)
۴-۳-۵-۳ هنر نقاشی در چین و صورت برداری از سرنشینان کشتی ها
ابن بطوطه هنر و توانمندی مردم چین را می ستاید و از رواج علم و صنعت و هنر آنان می گوید:«مردم چین از لحاظ صنعت بزرگترین و زبر دست ترین ملت ها هستند و این موضوع در همه جا مشهور است و در وصف آنان کتاب ها نوشته شده، در هنر نقاشی نه رومیان و نه دیگران با آنان مقابله نمی توانند کرد چینیان در این هنر بسیار قوی دستند و از شگفتی هایی که آنجا دیدم این بود که هرگز به یکی از شهرهای آن کشور نرفتم مگر آنکه هنگام مراجعت تصویر خود من و همراهانم را در دیوارها و کاغذهایی که در بازارها آویخته بود نقش کرده بودند.»(همان :۷۳۶)
ابن بطوطه می گوید که نقاشان به دستور سلطان مأمور بودند که تصویر مسافران و تازه واردین را بکشند و برای انجام این کار به کاخ می آمدند و بی آنکه آن ها متوجه شوند صورت شان را نقاشی می کردند.ابن بطوطه می گوید:«این رسم در کشور چین هست که هر کسی آنجا بیاید تصویر وی را می کشند چنانکه اگر غریبی مرتکب گناهی شود و بخواهد از آن کشور فرار کند تصویر وی را به تمام شهرها می فرستند و بدین وسیله هر جا باشد او را پیدا می کنند. »(همان :۷۳۷)
به قول ابن جزی: این حکایت شبیه قصه ای است : مورخین از شاپور ذوالاکتاف پادشاه ایران نقل کرده اند که چون به طور ناشناس به روم رفت و در مهمانی قیصر روم حاضر شد تصویر او روی یکی از ظروف بود، یکی از خدام قیصر او را شناخت و گفت این نقش به من می گوید که کسری در همین مجلس با ما نشسته است.
۴-۳-۵-۴ شهر کانتون و بازار کوزه گران در چین کلان و مراسم دفن پادشاه آن
ابن بطوطه در مورد چین کلان می گوید که بزرگترین و بهترین شهرها است و دارای بازارهای زیبا و خوب می باشد. یکی از بزرگترین بازارهای آن بازار کوزه گران است، کاسه های چینی ساخت آنجا را به سایر نقاط چین و به هندوستان و یمن می بردند.(همان :۷۴۱)
همچنین می گوید در هر یک از شهرهای چین شیخ الاسلامی هست که امور مسلمانان مربوط به او است.سرانجام ابن بطوطه به پکن یا خانبالیغ مرکز امپراتوری چین رسید و در خانۀ پیشوای مسلمانان شیخ برهان الدین ساغرچی ملقب به صدر جهان منزل کرد. مردم و پادشاه چین به این شیخ اعتقادی به کمال داشتند. امپراتور چین در آن روزگار طوغان تیمور آخرین نسل چنگیز بود. طوغان تیمور به آداب و رسوم مغول بی اعتنا بود و از سنت چین تبعیت می کرد. طی شورشی که بین امپراتور و پسر عموی او فیروز در می گیرد امپراتور کشته می شود. ابن بطوطه شرح مراسم دفن امپراتور را که با آداب و رسوم مغول مطابقت دارد این گونه آورده است:
«شهر را آئین بستند و بوق ها و شیپور ها نواختند و تایک ماهبه بازی و طرب مشغول بودند. آنگاه جسد خان مقتول را با اجساد صد تن دیگه از مقتولین که جزو بستگان و خانوادۀ او بودند به پایتخت آورده"ناووس” بزرگی که عبارت از دخمه ای زیر زمینی است حفر کردند و آن را با بهترین فرش ها مفروش گردانیده خان را با اسلحۀ او و ظروف زرین و سیمین که در خانه داشت در آن گذاردند، چهارتن از کنیزکان خان را نیز با شش تن از غلامان خاص او با ظروفهای شراب درون مقبره گذاشته در آن را گل گرفتند و سپس چهار اسب را در کنار مقبره قربانی کردند و بر روی آن آویختند.» (همان :۷۵۶)
۴-۳-۶ ایوالاتن و آداب و رسوم مسوفی ها
سرانجام کاروان به ایوالاتن رسید. از سجلماسه تا آنجا دو ماه در راه بودند. ابن بطوطه از شگفتی های آداب و رسوم مسوفه ها حکایت ها دارد. این طوایف اگر چه اسلام آورده بودند لیکن بسیاری از آداب و رسوم و سنت های دیرین خود را نیز نگاه داشته بودند. نظام مادرشاهی در میان آنان حکم فرما بود. ابن بطوطه از شدت گرمای آن شهر گفته و می گوید: «آب شهر از منابعی است که آب باران در زیر ریگ ها تشکیل می- دهد.»
در مورد مسوفی ها می گوید:«وضع این گروه خیلی عجیب و غریب است، در مردهای شان غیرت یافت نمی شود… ولی نکته اینجاست که مسوفی ها مسلمان اند و نماز می گزارند وقفه می خوانند و حافظ قرآن می باشند.»(همان :۷۸۷)

۰۰۰/۰

با توجّه به جدول ۴-۱۸ مشاهده می شود که مقدارسطح معنی داری بدست آمده کمتر از پنج صدم می باشد. به همین با اطمینان ۹۵ درصد فرضیه تحقیق تایید می شود، بنابراین فعالیت های پیشبرد فروش بر کیفیت درک شده ی برند شرکت تاثیر دارد. همچنین بر اساس این جدول می توان گفت که مقدار شدت تأثیر ® فعالیت های پیشبرد فروش بر کیفیت درک شده ی برند شرکت پارس خزر برابر با ۴۷۲/۰ می باشد. بدین معنا که فعالیت های پیشبرد فروش به میزان ۲/۴۷ درصد بر کیفیت درک شده ی برند شرکت پارس خزر تاثیر دارد. بتا در جدول رگرسیون نشان دهنده ی جهت تاثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته می باشد، با توجّه به علامت مثبت بتا در جدول فوق، جهت این تاثیر مستقیم (مثبت) می باشد. بدین معنا که با افزایش فعالیت های پیشبرد فروش، کیفیت درک شده ی برند شرکت نیز افزایش خواهد یافت. همچنین ضریب تعیین (R²) بین دو متغیر فعالیت های پیشبرد فروش و کیفیت درک شده ی برند شرکت برابر با ۲۲۳/۰ می باشد که این عدد نشان می دهد که متغیر فعالیت های پیشبرد فروش به میزان ۳/۲۲ درصد می تواند متغیر کیفیت درک شده ی برند شرکت پارس خزر را پیش بینی نماید. در نتیجه مدیران شرکت پارس خزر می توانند اطمینان حاصل کنند که با سرمایه گذاری و توجه به فعالیت های پیشبرد فروش، کیفیت درک شده ی برند شرکت رشدی معادل ۳/۲۲ درصد خواهد داشت.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۲-۳) ادراک مشتریان از فعالیتهای پیشبرد فروش شرکت بر تداعی های برند تاثیر دارد.
جدول۴- ۱۹ ) آزمون رگرسیون بین فعالیت های پیشبرد فروش و تداعی های برند

مقدار R

ضریب تعیین( (_R²

ضریب بتا

سطح معنی داری

نتیجه

مقدارثابت

۳۲۵/۰

۱۰۵/۰

۰۰۰/۰

تایید فرضیه

تداعی های برند

۳۲۵/۰

۰۰۰/۰

با توجّه به جدول ۴-۱۹ مشاهده می شود که مقدارسطح معنی داری بدست آمده کمتر از پنج صدم می باشد. به همین با اطمینان ۹۵ درصد فرضیه تحقیق تایید می شود، بنابراین فعالیت های پیشبرد فروش بر افزایش تداعی های برند شرکت تاثیر دارد. همچنین بر اساس این جدول می توان گفت که مقدار شدت تأثیر ® فعالیت های پیشبرد فروش ر تداعی های برند شرکت پارس خزر برابر با ۳۲۵/۰ می باشد. بدین معنا که فعالیت های پیشبرد فروش به میزان ۵/۳۲ درصد بر تداعی های برند شرکت پارس خزر تاثیر دارد. بتا در جدول رگرسیون نشان دهنده ی جهت تاثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته می باشد، با توجّه به علامت مثبت بتا در جدول فوق، جهت این تاثیر مستقیم (مثبت) می باشد. بدین معنا که با افزایش فعالیت های پیشبرد فروش، تداعی های برند شرکت نیز افزایش خواهد یافت. همچنین ضریب تعیین (R²) بین دو متغیر فعالیت های پیشبرد فروش و تداعی های برند شرکت برابر با ۱۰۵/۰ می باشد که این عدد نشان می دهد که متغیر فعالیت های پیشبرد فروش به میزان ۵/۱۰ درصد می تواند متغیر تداعی های برند شرکت پارس خزر را پیش بینی نماید. در نتیجه مدیران شرکت پارس خزر می توانند اطمینان حاصل کنند که با سرمایه گذاری و توجه به فعالیت های پیشبرد فروش، تداعی های برند شرکت رشدی معادل ۵/۱۰ درصد خواهد داشت.
۲-۴) ادراک مشتریان از فعالیتهای پیشبرد فروش شرکت بر وفاداری به برند تاثیر دارد.
جدول۴- ۲۰ ) آزمون رگرسیون بین فعالیت های پیشبرد فروش و وفاداری به برند

مقدار R

ضریب تعیین( (_R²

ضریب بتا

سطح معنی داری

نتیجه

مقدارثابت

۴۲۶/۰

۱۸۳/۰

مبهم نبودن
محدود کننده بودن و نه حذف کننده بودن
در چارچوب نظام حقوقی بودن^[۱۸۳]
با توجه به این معیارها، انواع محدودیتهای آزادی اطلاعات و مشروعیت آنها مورد بررسی قرار خواهد گرفت. ما در این گفتار، پنج مورد از محدودیتهای وارد بر آزادی اطلاعات را بیان خواهیم کرد. البته به نظر نگارنده، تبیین دقیق محدودیتهای وارده بر آزادی اطلاعات نیازمندبحث گسترده ایی است و هر یک می‌تواند عنوان رساله ایی مستقل قرار بگیرد.

۲-۶-۱- اطلاعات ناقص، ناکافی و غیرمهم

گاه اطلاعات مورد درخواست شهروندان تنها مربوط به حوزه‌ی کاری نهاد عمومی بوده و لزومی به آگاهی شهروندان از اطلاعات مربوطه نیست و یا اطلاعات محفوظه مشمول اصل آزادی اطلاعات نیست. به طور مثال بند ۲ اصل ۴۴ قانون اساسی استونی مقرر می‌دارد:«در صورت درخواست شهروندان استونی و بر طبق آئین مقرر به موجب قانون، تمامی نهادهای رسمی کشور و ایالتهای محلی و مشاوران رسمی آنان مکلّف به در دسترس قرار دادن اطلاعات مربوط به فعالیتهای خود هستند. مگر اطلاعاتی که به موجب قانون مستثنی شده و یا اطلاعاتی که صرفاً برای استفاده در داخل نهادهای دولتی ایجاد شده است.» ^[۱۸۴]

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

در قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات، چنین موردی به عنوان استثنای آزادی اطلاعات احصاء نشده است.

۲-۶-۲-امنیت ملی

داشتن اسرار محرمانه، ‌منحصر به اشخاص و افراد حقیقی نیست، بلکه نهادهای مختلف، شخصیت‌های حقوقی و اعتباری و بالاتر از همه حاکمیت سیاسی که اداره‌ی شئون مختلف زندگی یک ملت را در دست دارد، به حکم عقل نمی‌توانند همه‌ی فعالیت‌ها و اقدامات خود را علنی و با اطلاع همگان صورت دهند، بنابراین افشای اسرار در یک حوزه و عرضه مهم‌تر نیز امکان‌پذیر است و آن افشای اسرار حکومتی و دولتی است که قطعاً شعاع تاثیر آن بسیار وسیع‌تر از افشای اسرار شخصی و خصوصی است. به همین لحاظ امروزه و با پیشرفت فوق‌العاده روابط اجتماعی و نیز نهادهای حکومتی، مسئله افشای اسرار از حد یک جرم اخلاقی گذر کرده و به یک اقدام مجرمانه‌ی عمومی و ملی تبدیل شده است.
به موضوع افشای اسرار دولتی در موارد ۵۰۱ و ۵۰۵ قانون مجازات اسلامی مصوب سال۱۳۷۰ش اشاره شده است، ماده‌ی ۵۰۱ مقرر می‌دارد.
هرکس نقشه‌ها یا اسرار یا اسناد دولتی و تصمیمات راجع به سیاست داخلی یا خارجی کشور را عالما یا عامدا در اختیار افرادی که صلاحیت دسترسی به آن‌ ها را ندارند قرار دهد یا از مفاد آن مطلع کند. به نحوی که متضمن نوعی جاسوسی باشد، نظر به کیفیات و مراتب جرم به یک تا ده سال حبس محکوم می‌شود.
همان‌طور که مشهود است، در این ماده، عنصر معنوی جرم، قصد جاسوسی دانسته شده است. بنابراین بدون قصد جاسوسی افشای اسرار دولتی مشمول این ماده نخواهد بود و از این جهت به نظر می‌رسد که قانون مجازات انتشار و افشای اسرار و اسناد دولتی محرمانه و سری مصوب ۱۹/۱۱/۱۳۵۳ به همراه آئین‌نامه طرز نگهداری اسناد سری و محرمانه دولتی و طبقه‌بندی و نحوه‌ی مشخص نمودن نوع اسناد و اطلاعات مصوب ۱۱/۴/۱۳۱۴ بیش‌تری نسب به ماده ۵۰۱ قانون مجازات اسلامی دارد. ^[۱۸۵]
به موجب این دو مصوبه، اسرار دولتی به چهار طبقه‌ی اسناد به کلی سری (اسراری که افشای آن‌ ها براساس حکومت و مبانی دولت ضرر جبران ناپذیری می‌رساند)سری، (اسراری که افشای آن‌ ها منافع عمومی و امنیت ملی را دچار مخاطره می‌کند)خیلی محرمانه (اسراری که افشای آن‌‌ها نظام امور سازمان‌ها را مختل می‌سازد)و محرمانه (اسراری که افشای آن‌ ها موجب اختلال امور داخلی سازمانی می‌شود)تقسیم می‌گردد. ^[۱۸۶]
در تحلیل ماده ۵۰۱ باید گفت: منظور از سیاست داخلی یا خارجی در ماده مزبور که جانشین ماده ۷ قانون تعزیرات مصوب سال ۶۲ شده، همه‌ی امور مربوط به حکومت است. چنان که سیاست را در فرهنگ‌های علوم سیاسی به معنای هرگونه راهبرد و روش و مشی برای اداره یا بهکرد هر امری از امور و در معنی عام، عبارت از هر امری می‌دانند که مربوط به دولت و فعالیت آن است. ^[۱۸۷]
و همچنین روشن است که قانو‌ن‌گذار، اسناد و تصمیماتی را در مد نظر قرار داده که واجد عنوان محرمانه و سری باشند و الا صرف دولتی بودن جرم، موجب تحقق جرم افشای اسرار نخواهد بود. ^[۱۸۸]
چنان که در ماده ۲۹ قانون مطبوعات مصوب ۲۳/۱۲/۱۳۶۴ می‌خواندیم که:
دادگستری یا تحقیقات مراجع اطلاعاتی و قضایی که طبق قانون، انتشار آن مجاز نیست، ممنوع است و انتشاراین قبیل مطالب در حکم افشای اسرار دولتی تلقی گردیده است. در هر صورت امنیت ملی به عنوان یکی از محدودیت‌های وارد بر آزادی اطلاعات باید دارای یک تعریف جامع و کامل باشد تا مقامات دولتی، از این استثناء سوء استفاده نکنند.
با آن که حکومتها همواره با استناد به امنیت ملی، تصمیمات و تدابیری را اتخاذ کرده و اقداماتی را صورت می‌دهند معنا و مفهوم این اصطلاح چندان مشخص نیست. امنیت ملی یک اصطلاح کلی و مبهم است که برداشتها و تعابیر مختلفی از آن قابل ارائه است. گفته می‌شود که در خصوص چنین مفاهیمی، ارائه تعاریف ایجابی دشوار است، در نتیجه علاوه بر آن که باید تلاش شود تا حد ممکن مصادیق روشن امنیت ملی احصاء شود باید با بهره گرفتن از تعاریف سلبی، آن دسته از اطلاعات، اعمال و اقداماتی را که ارتباط واقعی با امنیت ملی ندارند ولی ممکن است مرتبط با امنیت ملی نشان داده شوند، صریحاً از قلمرو این مفهوم خارج کرد.
از نظر ایجابی می‌توان امنیت ملی را به وجود اطمینان خاطر برای دولت و شهروندان مبنی بر این که، تمامیت سرزمینی یا حکومت آنها در معرض تهدید داخلی و خارجی قرار ندارد تعبیر کرد.
بنابراین امنیت ملی امری است که تنها در صورت وجود تهدید علیه امنیت ارکان و عناصر یک دولت – کشور می‌توان به آن متوسل شد و وجود تهدید نسبت به برخی اشخاص حکومتی یا برخی گروه‌ها یا بخشهایی از یک نظام حکومتی، علی­الاصول، تهدید علیه امنیت ملی محسوب نمی‌شود.
اما از نظر سلبی باید اطلاعات، اعمال و اقداماتی را که ممکن است برخلاف منافع عمومی یا ملی باشند از امنیت ملی متمایز کرد. چه بسا ممکن است عملی برخلاف منافع یا مصالح عمومی یا ملی باشد اما برخلاف امنیت ملی نباشد. بنابراین، جرایم علیه منافع عمومی، لزوماً جرایم علیه امنیت ملی نیستند. ^[۱۸۹]
در پذیرش امنیت ملی به عنوان یک محدودیت خاص، همواره این خطر نهفته است که حکومتها بنابر فهم و سلیقه‌ی خود از آن چه هدف مشروع امنیت ملی می‌انگارند، آزادیهای ملت را سلب کنند. این در حالی است که حتی اگرافشای اطلاعات احتمالاً به یک مصلحت مشروع آسیب برساند، باز هم باید بتوان آن اطلاعات را افشاء کرد؛ مگر آن که آسیبی که به دلیل افشای اطلاعات متوجه جامعه می‌شود، بیش از منفعت عموم در دسترسی به اطلاعات باشد. ^[۱۹۰]
براساس ماده ۸ اصول ژوهانسبورگ صِرف انتشار فعالیتهایی که ممکن است امنیت ملی را تهدید کنند، نمی‌توانند مانعی برای محدود کردن حقوق و آزادی‌ها شود و همچنین نمی‌توان به این دلایل که صرفاً اطلاعات انتشار یافته اسرار و یا مدارک سازمانی را فاش می‌سازد و ممکن است امنیت ملی را تهدید کند و یا این که مصلحت ملی چنین ایجاب می‌کند، به مجازات خاطی پرداخت. ^[۱۹۱]
قانون آزادی اطلاعات ژاپن نیز محدودیت وارد بر آزادی اطلاعات به استثنای امنیت عمومی را زمانی قابل اجرا می‌داند که افشای آن تهدیدی متوجه امنیت کشور یا روابط با دیگر کشورها یا سازمانهای بین ­المللی می‌کند، یا موقعیت کشور را در مذاکرات با دیگر کشورها یا سازمانهای بین المللی تضعیف می کند. ^[۱۹۲]
ماده ۱۳ قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات ایران نیز در این باره مقرر نموده است:«در صورتی که درخواست متقاضی به اسناد و اطلاعات طبقه بندی شده (اسرار دولتی)مربوط باشد، موسسات عمومی باید از در اختیار قرار دادن آنها امتناع کنند. دسترسی به اطلاعات طبقه بندی شده، تابع قوانین و مقررات خاص خود خواهد بود.»
همچنین براساس ماده ۱۷ قانون مزبور، مؤسسات مشمول این قانون مکلّفند در مواردی که ارائه‌ اطلاعات درخواست شده به امور زیر لطمه وازد نماید، از دادن آنها خوددداری کنند.
الف)امنیت و آسایش عمومی
ب)پیشگیری از جرائم یا کشف آنها یا بازداشت یا تعقیب مجرمان
ج)ممیزی مالیات یا عوارض قانونی یا وصول آنها
د)اِعمال نظارت بر مهاجرت به کشور
براساس تبصره نخست ماده ۱۷، مفاد دو ماده فوق زمانی که ارائه‌ اطلاعات راجع به وجود یا بروز خطرات زیست محیطی و تهدید سلامت عمومی باشد، اجرا نمی‌گردد. بنابراین اطلاعاتی که در ارتباط با سلامت عمومی افراد جامعه باشد، نمی‌تواند به عنوان اطلاعات مربوط به اسرار دولتی، طبقه بندی شده و یا منتشر شود.

۲-۶-۳-حریم خصوصی

یکی از موارد مهم محدودیت بر گردش آزادانه اطلاعات، حریم خصوصی است. اطلاعات مربوط به اشخاص خصوصی جز با رضایت آنها قابل افشاء نبوده و حتی در برخی کشورها افشای آنها جرم محسوب شده و مرتکب، مجازات می‌گردد.
در تعریف حریم خصوصی می‌توان گفت قلمرویی از زندگی هر فرد است که آن فرد نوعاً یا عرفاً یا با اعلان قبلی، انتظار دارد دیگران بدون رضایت وی به اطلاعات راجع به آن قلمرو دسترسی نداشته باشند یا به آن قلمرو وارد نشوند یا به آن قلمرو نگاه یا نظارت نکنند یا به هر صورت دیگری وی را در آن قلمرو مورد تعرض قرار ندهند. در واقع دو ضابطه برای شناسایی مصادیق مشمول حریم خصوصی وجود دارد:
ضابطه نوعی که به موجب آن، برخی جنبه‌های زندگی انسانها نوعاً یا عرفاً حریم خصوصی آنها محسوب می‌شود. برای مثال، نوع انسانها روابط زناشویی را خصوصی می‌دانند. شخصی که مدعی نقض حریم خصوصی در جنبه‌های مذکور است لازم نیست که توجیه کند که چرا دیگران نباید بدون رضایتش به آن جنبه‌های زندگی اش دسترسی پیدا کند.
ضابطه شخصی که به موجب آن، انسانها می‌توانند برخی جنبه‌های زندگی خود را که نوعاً یا عرفاً از شمول حریم خصوصی خارج است جزء مسائل شخصی و وداخل در قلمرو حریم خصوصی خود اعلام کنند. ممکن است این پرسش مطرح شود که افراد تا چه اندازه در تعیین قلمرو حریم خصوصی آزاد هستند؟ آیا هر کسی می‌تواند هر امری را خصوصی قلمداد کند؟
در پاسخ به این پرسش مس توان گفت در صورتی ادعای حریم خصوصی فرد پذیرفتنی است که وی با توجه به برخی عوامل و اوضاع و احوال، انتظار متعارف و معقول و مشروع نسبت به برخورداری از حریم خصوصی داشته باشد. چنان چه انتظار وی متعارف و معقول یا مشروع نباشد، ممکن است ادعای حریم خصوصی او یا کاملاً مردود شناخته شود یا دایره‌ی حریم خصوصی وی بسیار محدودتر از آن چه ادعا می‌کند تعریف شود. ^[۱۹۳]
بند ۲ اصل ۴۱ قانون اساسی بلغارستان، آزادی اطلاعات را به شرط احترام به حقوق اشخاص ثالث مجاز می‌داند:«شهروندان باید حق داشته باشند که از نهادهای دولتی و سایر مؤسسات در هر موردی که منفعتی مشروع برای آنها وجود دارد، اطلاعات را به دست آورند. مشروط بر آن که جزء اسرار رسمی و یا کشوری نباشد و اثری بر حقوق اشخاص ثالث نداشته باشد». ^[۱۹۴]
در نظام حقوق ایران، در ماده ۱۴ قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات مصوب مرداد ماه ۱۳۸۸ مجمع تشخیص مصلحت نظام، مقرر گردیده است:«چنان چه اطلاعات درخواست شده مربوط به حریم خصوصی اشخاص باشد و یا در زمره‌ی اطلاعاتی باشد که با نقض احکام مربوط به حریم خصوصی تحصیل شده باشد، درخواست دسترسی باید رد شود».
همچنین ماده ۱۵ قانون مزبور، پیرامون حمایت از حریم خصوصی، نهادهای دولتی را مکلف نموده تا صرفاً تحت شرایطی مبادرت به افشای اطلاعاتِ اشخاص خصوصی نمایند. براساس این ماده، مؤسسات مشمول این قانون در صورتی که پذیرش درخواست متقاضی متضمن افشای غیرقانونی اطلاعات شخصی درباره‌ی یک شخص حقیقی ثابت باشد، باید از در اختیار قرار دادن اطلاعات درخواست شده خودداری کند، مگر آن که:
الف)شخص ثالث به نحو صریح و مکتوب به افشای اطلاعات راجع به خود رضایت داده باشد
ب)شخص متقاضی، ولی یا قیم یا وکیل شخص ثالث، در حدود اختیارات خود باشد.
ج)متقاضی یکی از مؤسسات عمومی باشد و اطلاعات درخواست شده در چارچوب قانون مستقیماً به وظایف آن به عنوان یک مؤسسه‌ی عمومی مرتبط باشد.
اصل بیست و پنجم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، بیان می‌کند:«بازرسی و نرساندن نامه ها، ضبط و فاش کردن مکالمات تلفنی، افشای مخابراتی تلگرافی و تلکس، سانسور، عدم مخابره، نرساندن آنها، استراق سمع وهر گونه تجسس ممنوع است مگر به حکم قانون». با توجه به این اصل باید گفت، قانون اساسی، تصرف در حریم خصوصی افراد را ممنوع اعلام کرده در واقع اصل حفظ حریم خصوصی افراد می‌باشد مگر به حکم قانون.
در نظام اسلامی، دلیل بر حرمت تجسس را می‌توان هم در قرآن مجید مشاهده کرد و هم در سنت، اجماع و حکم عقل. اما دلیل قرآنی حرمت تجسس عبارت است از آیه:
﴿ یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا ﴾^[۱۹۵]
یعنی:‌ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از بسیاری از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضی از گمانها گناه است؛ و هرگز (در کار دیگران)تجسس نکنید.
دلایل روایی حرمت تجسس بسیار است که برای نمونه به موارد ذیل اشاره می‌شود:
الف)امام صادق (ع)نقل فرموده است که پیامبر فرمود:«ای گروه کسانی که به زبان ایمان آورده ولی به قلبشان ایمان راه نیافته است، مسلمانان رامذمت نکنید و در اسرار ایشان تتبع و تفحص ننمایید که هر کس در عیوب مسلمانان جست و جو کند، خداوند نیز عیوب او را می‌کاود و آن کس که خدا عیوبش را بکاود، مفتضحش خواهد ساخت، هر چند در درون خانه اش باشد». ^[۱۹۶]

فرضیه ۳: تغییرات در پیچیدگی فرایند زنجیره تأمین، بر عملکرد فرایند و کیفیت ارتباط تأثیر مثبت دارد.
فرضیه ۴: پیاده سازی سیستم مدیریت زنجیره تأمین، بر ثبات فرایند تأثیر مثبت دارد.
فرضیه ۵: تغییرات در ثبات فرایند زنجیره تأمین، بر عملکردشغلی، رضایت شغلی، امنیت شغلی و اضطراب شغلی تأثیر مثبت دارد.
فرضیه ۶: تغییرات در ثبات فرایند زنجیره تأمین، بر عملکرد فرایند و کیفیت ارتباط تأثیر مثبت دارد.
فرضیه ۷: تغییرات در پیچیدگی فرایند و ثبات فرایند، بر شناخت تغییرات ریشه ای تأثیر مثبت دارد.
فرضیه ۸: شناخت تغییرات ریشه ای بر عملکردشغلی، رضایت شغلی، امنیت شغلی و اضطراب شغلی تأثیر مثبت دارد.
فرضیه ۹: شناخت تغییرات ریشه ای بر عملکرد فرایند و کیفیت ارتباط تأثیر مثبت دارد.
۱-۹-بیان متغییرهای مورد مطالعه در قالب مدل مفهومی
ویژگیهای تغییرات فرایند زنجیره تأمین فعال در بخش فناوری اطلاعات
نتایج کار
عملکرد شغلی
پیچیدگی فرایند
زنجیره تأمین شامل
پیچیدگی اجزاء
پیچیدگی هماهنگ
پیچیدگی پویا
رضایت شغلی
اضطراب شغلی
امنیت شغلی
تغییرات ریشه ای
ثبات فرایند زنجیره تأمین
نتایج فرایند
عملکرد فرایند
کیفیت ارتباط
منبع: Hilol Bala, 2013
نمودار ۱-۱- متغییرهای مورد مطالعه در قالب مدل مفهومی
۱-۱۰-شرح مفاهیم و اصطلاحات
۱-۱۰-۱-تعاریف مفهومی
۱-۱۰-۱-۱-عملکرد شغلی:
عملکرد شغلی را می توان به عنوان ارزش کلی مورد انتظار سازمان ها از رویدادهای رفتاری مجزایی که افراد طی یک دوره زمانی مشخص انجام می دهند تعریف نمود. نکته مهم در این تعریف آن است که ویژگی رفتار و عملکرد که به آن اشاره دارد، ارزش مورد انتظار سازمان است. (موتو ویدلو ۲۰۰۳ به نقل از ارشدی ۱۳۸۶)
۱-۱۰-۱-۲-رضایت شغلی:
رضایت شغلی را ارزیابی کلی فرد از کار و تجارب مربوط به کار وی که از ارزش ها و عقاید فرد تأثیر می پذیرد تعریف کرده اند.(چان و همکاران ۲۰۰۴ به نقل از چو و باولی ۲۰۰۷) همچنین آن را عاطفه مثبت کارکنان نسبت به شغل و موقعیت های شغلی تعریف نموده اند. (لوک ۱۹۷۶ به نقل از داویس ۲۰۰۴)
۱-۱۰-۱-۳-اضطراب شغلی:
اضطراب شغلی عبارت است از واکنش متقابل بین شرایط کار و ویژگی های فردی شاغل به گونه ای که خواست های محیط کار و در نتیجه فشارهای مرتبط با آن بیش از آن باشد که فرد بتواند از عهده آنها برآید.(دیوید ۱۳۸۵) واکنش های افراد نسبت به عوامل جدید یا تهدیدکننده در محیط های کارشان فشار عصبی شغلی تعریف می کنند.(نایک ۱۳۸۳)
۱-۱۰-۱-۴-امنیت شغلی:
امنیت شغلی عبارت است از احساس داشتن یک شغل مناسب و اطمینان از تداوم آن در آینده و فقدان عوامل تهدیدکننده شرایط مناسب کاری در آن شغل(الوانی، ۱۳۷۹) و به انتظارات شخص از آینده شغلی مطلوب همچون فرصت های ارتقاء در کارراهه در طولانی مدت اشاره دارد(دیوی، کینیکی و شک ۱۹۹۷) به عبارتی، احساس امنیت شغلی به حالتی گفته می شود که برآیند ارزیابی فرد از شرایط فردی، سازمانی و محیطی، او را به این نتیجه هدایت کند که عامل خاصی امنیت شغلی وی را تهدید نمی کند و او می تواند به تداوم اشتغال خود اطمینان داشته باشد.(الوانی، ۱۳۷۹)
۱-۱۰-۱-۵-عملکرد فرایند:
فرایند به مجموعه فعالیت‌های به هم پیوسته‌ای اطلاق می‌شود که برای ایجاد یک یا چند تغییر تعریف شده طراحی و پیاده شده‌ است. در ضمن هر فرایند با یک فعالیت مشخص آغاز و با یک فعالیت مشخص نیز پایان می‌یابد. تشخیص این فعالیت‌ها از اهمیت ویژه‌ای برای شناسایی فرایند برخوردار است.(ویکی پدیا)

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۱-۱۰-۱-۶-کیفیت ارتباط:
ارتباط، فرایند انتقال پیام از فرستنده به گیرنده به شرط همسان بودن معانی بین آنها است. ارتباطات فرایندی ست که در آن معنا بین موجودات زنده تعریف و به اشتراک گذاشته می شود. ارتباط، به یک فرستنده، پیام و گیرنده درنظرگرفته شده، نیازدارد، هرچند گیرنده نیاز ندارد حضور داشته باشد یا از منظور فرستنده برای برقراری ارتباط در زمان ارتباط آگاه باشد‌‌‍؛ بنابراین ارتباطات می‌تواند درسرتاسر مسافت های گسترده ی زمانی و مکانی رخ دهد. ارتباطات نیازمند آن است که بخش های ارتباط، ناحیه ای از مشترکات ارتباطی را به اشتراک بگذارند. و‍‍‌‍‌ واژه کیفیت دارای چند معنای متفاوت است: چگونگی یک چیز، شایستگی، صلاحیت، لیاقت، مرغوبیت و مطلوبیت. صفت نسبی این واژه «کیفی» و جمع آن «کیفیت‌ها» و گهگاه «کیفیات» است. به اصطلاح «کیفیت و کمیت» در فارسی «چند و چون» نیز گفته می‌شود. کیفیت در مقابل کمیت نیز قرار دارد. چگونگی و ماهیت یک پدیده یا شئی را کیفیت شئی یا پدیده می نامند و همچنین محتوا نیز شامل کیفیت می‌باشد.(ویکی پدیا) کیفیت ارتباط شامل رضایت، اعتماد و تعهد می باشد.(صادقی فیضی و همکارش، ۱۳۹۱)
۱-۱۰-۱-۷-درک پیچیدگی فرایند زنجیره تأمین:
درک پیچیدگی فرایند به عنوان میزان باور کارکنان موجود در فرایندهای SCM بر این امر تعریف می‌شود که درک عناصر فرایندهای کار خود دشوار می‌باشد. پیچیدگی فرایند از لحاظ مفهومی مشابه با تحلیل‌پذیری وظیفه از چشم‌انداز پرو در مورد ابعاد تکنولوژی می‌باشد. پرو استدلال کرد که زمانی که کار غیرقابل تحلیل است، هیچ گونه روند عینی را نمی‌توان دنبال کرد. در چنین موردی، کارکنان بایستی زمانی را صرف تفکر در مورد چگونگی اجرای وظایف کنند و بایستی به صورت فعال روندهای به سهولت موجود را جستجو کنند. در مورد SCM، اجرای موفقیت‌آمیز فرایند نیازمند تلاش کلی توسط کارکنان، همکاران و ناظران آنها می‌باشد. اگر شناخت سیستم SCM جدید و استفاده از عناصر مختلف فرایندهای کار آنها دشوار باشد، آنها احتمالاً فرایندهای کار خود را پیچیده‌تر از قبل از اجرای این سیستم می‌یابند.
۱-۱۰-۱-۷-۱-پیچیدگی جزء:
پیچیدگی جزء به عنوان میزان باور کارکنان SCM از این امر تعریف می‌شود که فرایندهای کاری آنها چه تعداد اجزاء یا عناصرمتمایز دارد که باید برای انجام این فرایندها بکار روند.
۱-۱۰-۱-۷-۲-پیچیدگی هماهنگ: